ต้องออกตัวก่อนว่า เราเพิ่งตั้งกระทู้แรกในพันทิป เรามีเรื่องอยากจะขอความเห็นหน่อย คำแนะนำก็ได้ หรือเป็นกิจกรรมอะไรก็ได้ ที่สามารถทำให้เราผ่านพ้นเรื่องนี้ไปได้
เรามีแฟนที่คบกันมา 10 กว่าปี (แฟนเราเป็นผู้หญิงน่ะ) และอีก 7 เดือน แฟนเราก็จะแต่งงานกับคนที่ครอบครัวหาให้ ซึ่งเราสองคนคุยกันไว้แล้วว่าเราจะคบไปเรื่อยๆ จนกว่าเราฝ่ายใดฝ่ายนึงจะต้องแต่งงาน และคนคนนั้นต้องเป็นคนที่ครอบครัวหาให้เท่านั้น ที่ผ่านมาเราก็อยู่ด้วยกันตลอด ตั้งแต่เจอกัน ตอน ม.4  จนตอนนี้ถึงเวลาที่ต่างคนต่างต้องทำหน้าที่การงานของตัวเอง (เรารับราชการไกลบ้านสักหน่อยส่วนแฟนทำงานที่โรงเรียนเอกชนแห่งนึงแถวๆบ้าน) ก่อนหน้านี้ 3 ปีที่เราต้องแยกกันอย่างจริงๆจังๆ เราก็มีเจอกันบ้างในช่วงวันหยุดยาว หรือไมก็เที่ยวต่างประเทศบ้างในช่วงปิดเทอม ซึ่งมาปีนี้ก็คุยกันว่าเราจะไปเที่ยวด้วยกันอีก แต่เรามารู้ประมาณ 4-5 เดือนที่ผ่านมา แฟนเราบอกว่ามีเพื่อนที่ทำงานแนะนำให้รู้จักกับผู้ชายคนนึงและให้แฟนเราลองคุย แฟนเราก็มาบอกเรา เราก็คิดว่าไม่จริงจังอะไร เลยไม่ได้ว่าอะไร เพราะเราสองคนก็ยังคุยกันปกติ มาหลังๆ ทั้งเราและแฟนต่างเหนื่อยกับการทำงานเลยไม่ค่อยได้คุยกันบ่อยนัก (ปกติเราจะหลับในสายของกันและกันตลอด) อาจเป็นเพราะเราที่ทำงานหนักเกินไปเลยไม่มีเวลาให้แฟนสักเท่าไหร่ พอมาเจอกันรอบล่าสุด แฟนไม่ยอมให้ดูโทรศัพท์  แต่เรามีรหัสแชดของเฟดบุ๊ก เลยรู้ว่าเค้าจริงจังกับผู้ชายที่คุยด้วยเป็นอย่างมาก ถึงขั้นมาดูตัว และกำหนดเดือนที่จะแต่งงานกัน (แต่ยังไม่กำหนดวัน) ด้วยความที่เจ็บใจ และเจ็บปวดมากไม่รู้ต้องทำไงดีกับความรู้สึกนี ณ วันนี้วินาทีนี้ แค่นึกถึงเรื่องนี้ น้ำตามันก็ไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว เรายินดีน่ะ แต่ทำไมไม่บอกเราตรงๆสักคำว่า เนียคุยกันอยู่ จนจะแต่งงานกันแล้ว เราเจ็บมากกับการไม่บอกเราตามตรง ปล่อยให้เราโง่