ตั้งแต่เปิดเทอมแล้วที่เราทนมาตลอดทีแรกคิดว่าจะดีจะอยู่กันได้แต่จริงๆแล้วอยู่ยากมากกว่าค่ะ
คนอะไรไร้ความเกรงใจ เสียงดังปึงปังทั้งที่มันดึกแล้ว ไม่เกรงใจรูมเมทอย่างเราก็เกรงใจห้องข้างๆบ้างก็ดี
จริงๆการอ่านหนังสือดึกๆอาบน้ำดึกๆมันก็กิจวัตรเด็กมหาลัยอยู่แล้วแต่คนที่เขามีความเกรงใจเขาไม่ทำกันแบบนี้เหมือนกัน
ตัวเราเองก็อยู่ดึกบ่อยแต่ทำอะไรก็เบาตลอดปิดประตูไม่เคยกระแทก ไม่เคยทำเสียงดัง แต่กับเมทอีกคนเขาแบบเกินเยียวยาจนเราทนไม่ไหว
อยากย้ายหออยู่เหมือนกันแต่เสียดายเงินที่พ่อแม่จ่ายให้ไปกับค่าหอ จริงๆปัญหานี้เหมือนมันเล็กและแก้ง่ายแต่เหมือนมันเป็นนิสัยที่ไม่ปกติของเขาที่แก้ไม่ได้ เราลองบอกดีๆก็แล้วแต่ก็นะเขาไม่รับ สื่อไม่ถึง