ตามหัวข้อเลยค่ะ

เพราะจขกท.เกิดและโตที่ 3 จังหวัดชายแดนใต้ก่อนจะย้ายถิ่นฐานมาพำนักที่ภาคเหนือของประเทศ
ตั้งแต่วันนั้น จนกระทั่งถึงวันนี้เวลาก็ล่วงเลยมากว่าสิบปี ช่วงนั้นจขกท.อายุราวๆ 8-9 ขวบ
ก็เกิดเหตุระเบิดต่างๆนานาในพื้นที่รอบนอกของตัวเมืองบ้าง มีโจรนินจาตามหมู่บ้านต่างๆ
ชาวบ้านต้องเข้าบ้านแต่หัวค่ำช่วงนั้น

ตอนนี้เห็นข่าวสถานการณ์ดูแย่ลงทุกวัน อยากจะรู้ว่าเราขาดกำลังพล งบประมาณ หรือเป็นปัญหาที่เกิดจากความไม่เข้าใจกันระหว่างจนท.กับชาวบ้าน
หรืออื่นๆ ศาสนา กลุ่มอิทธิพล แล้วมันจะยังคงเป็นแบบนี้อีกยาวนานรึเปล่าคะ

ตอนนั้นจำได้ว่ายังเคยไปวิ่งตามเก็บนกกระดาษที่คนไทยทั่วประเทศพับแล้วส่งมาให้โดยมีการโปรยลงจากเครื่องบิน
นั่งเปิดอากาศข้อความข้างใน มันซาบซึ้งมากและเป็นกระแสอยู่พักนึง

ตอนนี้ไม่รู้ว่ามีนโยบายในการแก้ปัญหาในพื้นที่ดังกล่าวอย่างไรแล้วบ้างคะ
คิดถึงเพื่อนๆที่ยังคงใช้ชีวิตอยู่ที่นั่น ญาติพี่น้อง
ไม่อยากให้ 3 จังหวัดชายแดนใต้เป็นพื้นที่ที่ทุกคนนึกถึงแต่ระเบิดและการเสียชีวิต
แต่อยากให้คิดถึงน้ำตกหรือสถานที่เที่ยวทางธรรมชาติแบบที่เราเคยใช้ชีวิตมา

ข่าวที่ออกมาให้เห็นอยู่ทุกวันมันค่อนข้างสะเทือนใจ
ขอส่งขวัญและกำลังใจไปให้พี่น้องชาวใต้ทุกคนนะคะ