!! เตือน !! มันมีคำหยาบน้ะคำ
เรื่องมีอยู่ว่า มันมีผ.ญ.คนนึงมาชอบผมครับ พอเพื่อนมันรู้เข้าก้อเลยมาพูดกะผม ว่าให้ทักไปคุยเลย ผมก้อทักไปคุยกะเค้าเลย ผมก้อไม่ได้อะไรยังไงกะผ.ญ.คนนั้นหรอกคับ ผมก้อเลยทักเค้าไป เเต่ผมก้อไม่ได้ชอบเค้าไง เลยทักไปคุยแบบเพื่อนกันเท่านั้นเอง ผมก้อคุยกะเค้าไปประมาณ2สัปดาห์ได้ล้ะ จบเค้าก้อเริ่มชอบผมมากขึ้น มากขึ้น เเต่ตัวผมเองนั้นไม่ได้ชอบเค้าเลยแม้เเต่นิดเดียว จนวันนึงผมก้อเลยบอกเค้าไปตรงๆเลยว่า ผม: เองชอบเราช้ะ ผ.ญ.คนที่ชอบผม: เอาตรงๆก้อใช่อ้ะ ผม: เเต่เราไม่ได้ชอบเองอ้ะ เราเป็นเเค่เพื่อนกันได้ป้ะ ผ.ญ.คนที่ชอบผม: โอเค ผม: โอเคจริงน้ะ ผ.ญ.คนที่ชอบผม: โอเค555555
ถึงผ.ญ คนนั้นจะบอกโอเคก้อตามเเต่ผมก้อรู้เลยว่า เค้าไม่โอเค (กูก้อไม่รุ้จะทำไงง้ะ กูเลยบอกไปตรงๆแม้งเลย) แล้วผ.ญ.คนที่ชอบผมมันก้อเป็นเพื่อนกะคนในห้องที่ผมเรียนอยู่ พอเพื่อนในห้องมันรู้เข้า มันก้อเลยมาถามผมเลย ทิ้งเพื่อนกูไม (ซวยแล้วไงกู) ผมก้อเลยบอกกะเพื่อนไปว่า ก้อกูไม่ได้ชอบเค้าอ่ะจะให้ทำไง เพื่อน:แล้วไม่ส่งสารมันหรอ (กูก้อสงสารนั้นเเหละน่าาาา) เพื่อน: ถ้าไม่ชอบเค้าเลยจะไปคุยกะเค้าทำไมว้ะ ไปทำเป็นมีใจให้เค้าแล้วก้อทิ้งเค้างั้นหรอ ชั่วหว้ะ (พวกไม่ใช่หรอที่บังคับให้กูไปคุยกะมัน-.-) ซึ่งผมก้อไม่รุ้จะทำไงดีครับ ถ้าผมไม่คุยกะเค้า เพื่อนก้อจะหาว่าผมหยิ่ง เเต่ถ้าผมไปคุยกะเค้าแล้วบอกไม่ชอบเค้าไป เพื่อนมันก้อหาว่าผมทำเป็นมีใจให้แล้วก้อทิ้งผ.ญ.คนนั้นไป (คือกูไม่รู้จะทำไงกะชีวิตกูแล้วสัสเอ้ย) จากที่จะไปสงสารผ.ญ.คนที่ชอบกู มาสงสารกูหน่อยเถอะเพื่อนนนน!! พอไม่คุยก้อหาว่ากูอย่างนู้นบ้าง พอไปคุยก้อหาว่ากูอย่างนี้บ้าง ส๋งส๋ารรร สงสาร ตัวกูเอง55 เพื่อนเอ๋ยย เห็นใจกูบ้าง อย่างไปเห็นใจเเต่เค้าอย่างเดียว(ผ.ญ.คนที่ชอบผม)
.
.
.
ถ้าอ่านแล้วงง ก้อขออภัยน้ะครับ เพราะผมพึ่งจะมาลองเขียนอย่างงี้เป็นครั้งแรกครับ
แถมผมก้อเรียงเนี้ยเรื่องแบบงงอีกด้วย อย่าว่าผมเเหละกันน้ะ
ช่วยผมที ผมงงกะชีวิตตัวเอง?
เรื่องมีอยู่ว่า มันมีผ.ญ.คนนึงมาชอบผมครับ พอเพื่อนมันรู้เข้าก้อเลยมาพูดกะผม ว่าให้ทักไปคุยเลย ผมก้อทักไปคุยกะเค้าเลย ผมก้อไม่ได้อะไรยังไงกะผ.ญ.คนนั้นหรอกคับ ผมก้อเลยทักเค้าไป เเต่ผมก้อไม่ได้ชอบเค้าไง เลยทักไปคุยแบบเพื่อนกันเท่านั้นเอง ผมก้อคุยกะเค้าไปประมาณ2สัปดาห์ได้ล้ะ จบเค้าก้อเริ่มชอบผมมากขึ้น มากขึ้น เเต่ตัวผมเองนั้นไม่ได้ชอบเค้าเลยแม้เเต่นิดเดียว จนวันนึงผมก้อเลยบอกเค้าไปตรงๆเลยว่า ผม: เองชอบเราช้ะ ผ.ญ.คนที่ชอบผม: เอาตรงๆก้อใช่อ้ะ ผม: เเต่เราไม่ได้ชอบเองอ้ะ เราเป็นเเค่เพื่อนกันได้ป้ะ ผ.ญ.คนที่ชอบผม: โอเค ผม: โอเคจริงน้ะ ผ.ญ.คนที่ชอบผม: โอเค555555
ถึงผ.ญ คนนั้นจะบอกโอเคก้อตามเเต่ผมก้อรู้เลยว่า เค้าไม่โอเค (กูก้อไม่รุ้จะทำไงง้ะ กูเลยบอกไปตรงๆแม้งเลย) แล้วผ.ญ.คนที่ชอบผมมันก้อเป็นเพื่อนกะคนในห้องที่ผมเรียนอยู่ พอเพื่อนในห้องมันรู้เข้า มันก้อเลยมาถามผมเลย ทิ้งเพื่อนกูไม (ซวยแล้วไงกู) ผมก้อเลยบอกกะเพื่อนไปว่า ก้อกูไม่ได้ชอบเค้าอ่ะจะให้ทำไง เพื่อน:แล้วไม่ส่งสารมันหรอ (กูก้อสงสารนั้นเเหละน่าาาา) เพื่อน: ถ้าไม่ชอบเค้าเลยจะไปคุยกะเค้าทำไมว้ะ ไปทำเป็นมีใจให้เค้าแล้วก้อทิ้งเค้างั้นหรอ ชั่วหว้ะ (พวกไม่ใช่หรอที่บังคับให้กูไปคุยกะมัน-.-) ซึ่งผมก้อไม่รุ้จะทำไงดีครับ ถ้าผมไม่คุยกะเค้า เพื่อนก้อจะหาว่าผมหยิ่ง เเต่ถ้าผมไปคุยกะเค้าแล้วบอกไม่ชอบเค้าไป เพื่อนมันก้อหาว่าผมทำเป็นมีใจให้แล้วก้อทิ้งผ.ญ.คนนั้นไป (คือกูไม่รู้จะทำไงกะชีวิตกูแล้วสัสเอ้ย) จากที่จะไปสงสารผ.ญ.คนที่ชอบกู มาสงสารกูหน่อยเถอะเพื่อนนนน!! พอไม่คุยก้อหาว่ากูอย่างนู้นบ้าง พอไปคุยก้อหาว่ากูอย่างนี้บ้าง ส๋งส๋ารรร สงสาร ตัวกูเอง55 เพื่อนเอ๋ยย เห็นใจกูบ้าง อย่างไปเห็นใจเเต่เค้าอย่างเดียว(ผ.ญ.คนที่ชอบผม)
.
.
.
ถ้าอ่านแล้วงง ก้อขออภัยน้ะครับ เพราะผมพึ่งจะมาลองเขียนอย่างงี้เป็นครั้งแรกครับ
แถมผมก้อเรียงเนี้ยเรื่องแบบงงอีกด้วย อย่าว่าผมเเหละกันน้ะ