ครับ .. ผมเคยคบ ผญ.คนหนึ่ง แต่ตอนนี้เลิกกันมาได้สักพักล้ะ เขาก็ไม่มีใคร แต่ผมก็มีแฟนใหม่ไปแล้ว
แต่ว่าผมยังชอบเขาอยู่นะ คือเขาเป็นคนเฟรนลี่มากๆ ตลกๆ หน้าตาก็ดีใช้ได้เลยทีเดียว เขารุ่นเดียวกันกับผม เรียนคนละโรงเรียน แต่มีความฝันที่จะเข้ามหาลัยเดียวกัน และมีความคิดอะไรหลายอย่างที่ตรงกัน แต่ยังมีข้อจำกัดหลายอย่างที่ทำให้เราตัดสินใจเลิกกับเขา ทั้งๆที่เรายังรักเขาอยู่ คือ
1.ผมกับเขา อยู่ห่างกันเหลือเกิน ผมอยู่อำเภอนี้ เขาอยู่อีกอำเภอหนึ่ง ห่างกันเป็นครึ่งจังหวัดเลยอะ ดูแล้วกว่าจะได้เจอกันที นี้คงแบบ ปีละครั้งแน่ๆ
2.ฐานะที่ต่างกันโคตรๆ เขารวย ผมจน กลัวไปกันไม่ได้
เราสองคนไม่เคยทะเลาะกันนะ แต่เขาบอกผมไว้ ตั้งแต่ตอนขอเป็นแฟน ว่า "เราเป็นคนเบื่อง่ายนะ ถ้าเธอทนได้ เธอก็ทนเอา เพราะเราก็เป็นคนแบบนี้แหละ" ผมคิดว่าผมทำได้ในตอนนั้นนะ ผ่านมา 4 เดือน เขาเริ่มไม่สนใจผมแล้ว ผมแชทไปหา เขาก็ไม่ตอบไม่อ่าน ผมโทรไปแล้ว เขาไม่รับ ผมก็ได้แต่รอ ร๊อ รอ อย่างมีความหวัง ว่าเขาจะเปิดอ่านข้อความเราบ้าง สักนิดก็ยังดี แล้วเขาก็อ่านจริงๆครับ อ่านไม่ตอบ 5555 ผมเริ่มทนไม่ได้แล้ว ทำไมเขาไม่อยากคุย ทำไมเขาไม่ตอบเรา เขาก็เอาแต่อ้างอย่างเดียวครับ ว่า "ติดอ่านนิยาย" ผมก็หยวนๆให้เขาเต็มที่ จนเริ่มจะทนไม่ไหว ผมโทรไปเพื่อจะบอกว่าผมอึดอัดแล้วนะ เขาก็ไม่รับๆๆๆๆ ผมโพสต์เลยล้ะกัน เขาเห็นแน่ แล้วเขาก็มาไลค์ให้ เหมือนเขาไม่ได้สนใจอะไรเลย ผมจึงตัดสินใจ "เลิก" กับเขา โดยการที่เปลี่ยนสีแชทจากสีชมพูเป็นสีม่วง ซะเนาะ (ในเมื่อโทรก็ไม่รับก็ต้องแสดงวิธีนี้ แต่ไม่ได้พูดคำว่าเลิกกับเขาเลยนะ) ตั้งแต่เปลี่ยนสีแชทไป ก็เหมือนเดิม เขาไม่ได้สนใจผมเหมือนเดิม ผมก็ได้แต่ถามตัวเองว่า "เราทำอะไรผิด? ทำไมเธอถึงไม่เหมือนคนเดิมเหมือนคนที่เราเคยรู้จัก ความเฟรนลี่ของเธอหายไปไหนแล้ว???"
จน 2 เดือนต่อมา ผมถึงมีแฟนใหม่ แล้วอีกไม่กี่อาทิตย์ต่อมา เขาก็มีแฟนเหมือนกัน ซึ่งความรักของเขากับแฟนใหม่ก็จบลงอย่างรวดเร็ว (เร็วกว่าผมอีก) แฟนใหม่เขาไปมีคนอื่น เขาจับได้ เลยเลิก แต่ผมเดาๆนะ ว่าเขาคงยังรักแฟนใหม่เขาอยู่แหละ คงทำใจยาก
แต่สำหรับผมกับแฟนใหม่ผม ทุกอย่างลงตัวไปได้ดี (หรอ) ก็มีทะเลาะกันบ้าง ตอนทะเลาะกัน ผมจะนึกถึงเขา (หมายถึงแฟนเก่าผมอะ) ไม่รู้เปนเพราะอะไร อาจจะเป็นเพราะว่าเรายังลืมเขาไม่ได้เหมือนกันมั้ง แต่ก็พยายามลืมๆมันไปนะ
ตอนนี้ผมกับแฟนเก่าที่พูดถึงเนี่ย ก็ยังเปนเพื่อนที่ดีต่อกันอยู่ ดีนะ ที่เลิกกันแล้วยังกลับมาเป็นเพื่อนกันได้ ต่างคนก็ต่างอยู่กันไป ผมก็เก็บเกรดไปเรื่อย เขาก็เก็บเกรดเหมือนกัน แต่เป้าหมายที่คิดไว้ก็ยังต้องไปเจอกันอีกในอนาคตแน่นอน เขาจะลงชีวะ ผมจะลงวิศวะคอม ที่มหาลัยชื่อดัง
ผมกับเขาคุยกันแบบธรรมดามากอะ เหมือนว่าไม่เคยเปนแฟนกันมาก่อนเลย แต่ผมคิดนะ ว่าถ่านไฟเก่ามันจะปะทุไหมว้าาา แต่คงไม่หรอก เพื่อนก็เพื่อน ผมเคยถามเขาไปว่า "ถ้ากลับมาคบกันจะได้ไหม?" เขาตอบสั้นๆว่า "ไม่ได้หรอก" โอเคซึ้ง 555 แล้วผมก็เคยพูดเปรยๆไว้อะ วางแผนในอนาคตไว้ ว่า "นี่ ถ้าเราได้เรียนที่ด้วยกันจริงๆ ฉันจะเดินเข้าไปหาแก แล้วรอรับของขวัญที่เราจะให้เลย แล้วจะคุกเข่าขอเป็นแฟนเลย 555" พูดไว้เหมือนจะไม่จริงจัง แต่อยากทำจริงๆนะ แต่ในเมื่อวันนี้สถานะผมกับเขา ไม่ใช่แฟนกันอีกต่อไป ก็คงเป็นได้แค่เพื่อนกัน ที่เคยพูดไว้คงไม่ได้ทำ
ก็ดีนะ อย่างน้อยได้เคยรักเขา แอบชอบเขา สักครั้งก็ดีมากแล้ว
อยากกลับไป...แต่เขาบอกว่ามันคงไม่เหมือนเดิมแล้ว
แต่ว่าผมยังชอบเขาอยู่นะ คือเขาเป็นคนเฟรนลี่มากๆ ตลกๆ หน้าตาก็ดีใช้ได้เลยทีเดียว เขารุ่นเดียวกันกับผม เรียนคนละโรงเรียน แต่มีความฝันที่จะเข้ามหาลัยเดียวกัน และมีความคิดอะไรหลายอย่างที่ตรงกัน แต่ยังมีข้อจำกัดหลายอย่างที่ทำให้เราตัดสินใจเลิกกับเขา ทั้งๆที่เรายังรักเขาอยู่ คือ
1.ผมกับเขา อยู่ห่างกันเหลือเกิน ผมอยู่อำเภอนี้ เขาอยู่อีกอำเภอหนึ่ง ห่างกันเป็นครึ่งจังหวัดเลยอะ ดูแล้วกว่าจะได้เจอกันที นี้คงแบบ ปีละครั้งแน่ๆ
2.ฐานะที่ต่างกันโคตรๆ เขารวย ผมจน กลัวไปกันไม่ได้
เราสองคนไม่เคยทะเลาะกันนะ แต่เขาบอกผมไว้ ตั้งแต่ตอนขอเป็นแฟน ว่า "เราเป็นคนเบื่อง่ายนะ ถ้าเธอทนได้ เธอก็ทนเอา เพราะเราก็เป็นคนแบบนี้แหละ" ผมคิดว่าผมทำได้ในตอนนั้นนะ ผ่านมา 4 เดือน เขาเริ่มไม่สนใจผมแล้ว ผมแชทไปหา เขาก็ไม่ตอบไม่อ่าน ผมโทรไปแล้ว เขาไม่รับ ผมก็ได้แต่รอ ร๊อ รอ อย่างมีความหวัง ว่าเขาจะเปิดอ่านข้อความเราบ้าง สักนิดก็ยังดี แล้วเขาก็อ่านจริงๆครับ อ่านไม่ตอบ 5555 ผมเริ่มทนไม่ได้แล้ว ทำไมเขาไม่อยากคุย ทำไมเขาไม่ตอบเรา เขาก็เอาแต่อ้างอย่างเดียวครับ ว่า "ติดอ่านนิยาย" ผมก็หยวนๆให้เขาเต็มที่ จนเริ่มจะทนไม่ไหว ผมโทรไปเพื่อจะบอกว่าผมอึดอัดแล้วนะ เขาก็ไม่รับๆๆๆๆ ผมโพสต์เลยล้ะกัน เขาเห็นแน่ แล้วเขาก็มาไลค์ให้ เหมือนเขาไม่ได้สนใจอะไรเลย ผมจึงตัดสินใจ "เลิก" กับเขา โดยการที่เปลี่ยนสีแชทจากสีชมพูเป็นสีม่วง ซะเนาะ (ในเมื่อโทรก็ไม่รับก็ต้องแสดงวิธีนี้ แต่ไม่ได้พูดคำว่าเลิกกับเขาเลยนะ) ตั้งแต่เปลี่ยนสีแชทไป ก็เหมือนเดิม เขาไม่ได้สนใจผมเหมือนเดิม ผมก็ได้แต่ถามตัวเองว่า "เราทำอะไรผิด? ทำไมเธอถึงไม่เหมือนคนเดิมเหมือนคนที่เราเคยรู้จัก ความเฟรนลี่ของเธอหายไปไหนแล้ว???"
จน 2 เดือนต่อมา ผมถึงมีแฟนใหม่ แล้วอีกไม่กี่อาทิตย์ต่อมา เขาก็มีแฟนเหมือนกัน ซึ่งความรักของเขากับแฟนใหม่ก็จบลงอย่างรวดเร็ว (เร็วกว่าผมอีก) แฟนใหม่เขาไปมีคนอื่น เขาจับได้ เลยเลิก แต่ผมเดาๆนะ ว่าเขาคงยังรักแฟนใหม่เขาอยู่แหละ คงทำใจยาก
แต่สำหรับผมกับแฟนใหม่ผม ทุกอย่างลงตัวไปได้ดี (หรอ) ก็มีทะเลาะกันบ้าง ตอนทะเลาะกัน ผมจะนึกถึงเขา (หมายถึงแฟนเก่าผมอะ) ไม่รู้เปนเพราะอะไร อาจจะเป็นเพราะว่าเรายังลืมเขาไม่ได้เหมือนกันมั้ง แต่ก็พยายามลืมๆมันไปนะ
ตอนนี้ผมกับแฟนเก่าที่พูดถึงเนี่ย ก็ยังเปนเพื่อนที่ดีต่อกันอยู่ ดีนะ ที่เลิกกันแล้วยังกลับมาเป็นเพื่อนกันได้ ต่างคนก็ต่างอยู่กันไป ผมก็เก็บเกรดไปเรื่อย เขาก็เก็บเกรดเหมือนกัน แต่เป้าหมายที่คิดไว้ก็ยังต้องไปเจอกันอีกในอนาคตแน่นอน เขาจะลงชีวะ ผมจะลงวิศวะคอม ที่มหาลัยชื่อดัง
ผมกับเขาคุยกันแบบธรรมดามากอะ เหมือนว่าไม่เคยเปนแฟนกันมาก่อนเลย แต่ผมคิดนะ ว่าถ่านไฟเก่ามันจะปะทุไหมว้าาา แต่คงไม่หรอก เพื่อนก็เพื่อน ผมเคยถามเขาไปว่า "ถ้ากลับมาคบกันจะได้ไหม?" เขาตอบสั้นๆว่า "ไม่ได้หรอก" โอเคซึ้ง 555 แล้วผมก็เคยพูดเปรยๆไว้อะ วางแผนในอนาคตไว้ ว่า "นี่ ถ้าเราได้เรียนที่ด้วยกันจริงๆ ฉันจะเดินเข้าไปหาแก แล้วรอรับของขวัญที่เราจะให้เลย แล้วจะคุกเข่าขอเป็นแฟนเลย 555" พูดไว้เหมือนจะไม่จริงจัง แต่อยากทำจริงๆนะ แต่ในเมื่อวันนี้สถานะผมกับเขา ไม่ใช่แฟนกันอีกต่อไป ก็คงเป็นได้แค่เพื่อนกัน ที่เคยพูดไว้คงไม่ได้ทำ
ก็ดีนะ อย่างน้อยได้เคยรักเขา แอบชอบเขา สักครั้งก็ดีมากแล้ว