ก่อนอื่นเราจะบอกก่อนว่าเราไม่ได้อคติกับอาชีพครู เราเคารพและรัก เพราะที่เรามีความรู้ ความคิดได้ก็เพราะครู แต่เราไม่เข้าใจว่า ทั้งๆที่ครูฝึกสอนคนนั้นก็รู้ว่าแฟนเราคบกับเราอยู่ (แฟนเราอยู่ ม.6 ส่วนเราอยู่ ปี 1) ก็ยังจะมาคุยมาทำโน้นทำนี่ให้จนแฟนเราหวั่นไหว แฟนเราไปชอบ ต้องบอกก่อนว่าเราคบกับแฟนเราถึงจะมีงอนกันบ้าง ทะเลาะกันบ้าง มันเป็นเรื่องธรรมดาของทุกคู่อยู่แล้ว ผู้อ่านที่มีแฟนทุกคนก็ต้องเจอปัญหาแบบเรา มาเข้าเรื่งกันดีกว่า เมื่อประมาณ 1 อาทิตย์ที่แล้ว แฟนเรารู้จักกับครูฝึกสอนคนนึง ทำงานด้วยกัน สนิทกัน จนเข้ามาคุยกันในแอฟสีฟ้า แล้วก็เปลี่ยนมาคุยในแอฟสีเขียว ตอนที่แฟนเรากับครูฝึกสอนคุยกันเราก็รู้ เรารู้สึกเองได้ว่ามีอะไรหลายๆอย่างมันผิดปกติไป จากที่คุยกันดีๆทุกวัน ก็กายเป็นทะเลาะกันทุกวัน แฟนเราด่าเรา ไม่มีเวลาให้เรา ทุกอย่างมันไม่เหมือนเดิม เราจับได้ เราก็ถาม แฟนเราบอก แฟนเราชอบ ชอบมากๆ คุยด้วยแล้วสบายใจดี แล้วเราอ่ะ เรายังเป็นแฟนอยู่นะเว้ย แล้วสุดท้ายแฟนเราก็บอกเลิกเรา เราเสียใจมาก ทำอะไรไม่ถูกเลย ทุกอย่างมันดับหมด ใจพังหมด พอวันรุ่งขึ้น (เราเรียนอยู่มหาวิทยาลัยเขตภาคเหนือ แต่บ้านเรากับแฟนอยู่ภาคกลาง ) เราจองตั๋วรถเพื่อที่จะมาหาแฟนที่บ้านทันที เราไม่ยอมบอกแฟนว่าเราจะมา พอเรามาถึง เราก็โทรหาแฟนให้แฟนมารับเข้าบ้าน แฟนเราตกใจมาก พอถึงบ้านแฟนเรา เราก็นั่งคุยกันเลยว่าทำไมใันถึงเป็นแบบนี้ เราคบกันมาเกือบปี ทางบ้านเรา ทางบ้านแฟนเรารู้หมด ทุกคนดีหมด(แฟนเราเป็นผู้หญิง)
เราถามว่าชอบพี่ฝึกสอนมากเลยหรอ ?
แฟนเรา. ก็ชอบนะ แต่ก็ไม่มาก คุยด้วยแล้วสบายใจดี
เรา. แล้วทิ้งเราไปทำไม ?
แฟนเรา. ไม่อยากมีแฟนแล้ว เบื่อที่จะต้องมานั่งห่วงว่าเองจะเป็นไรมั้ย เองจะกินข้าวมั้ย เองจะซุ่มซามเดินชนอะไรอีกมั้ย วันนี้จะเจ็บตัวตรงไหนหรือป่าว เขาเบื่อ เขาเบื่อมากๆ
เรา. คือยังไงก็จะเลิก จะไม่มีวันกลับมาใช่มั้ย ?
แฟนเรา. รอเขาหน่อยไม่ได้หรอ เราเขาจบม.6ก่อนได้มั้ย ตอนนี้เราเป็นพี่น้องกันไม่ได้หรอ ?
เรา. แล้วเองจบม.6 เองคิดว่าเราจะกลับมาหรอ
แฟนเรา.เขาไม่รู้
เรา. เองรักเขามัย ?
แฟนเรา. ความรู้สึกไม่มีแล้ว เขาไม่ได้รักแล้ว
เรา. โอเค เดี๋ยวเขาไปเอง เดี๋ยวเขาเป็นคนไปเอง
แฟนเรา. เราเป็นพี่น้องกันไม่ได้เลยหรอว่ะ (เริ่มโมโห)
เราคุยกันอีกเยอะแยะมากมาย (แต่ในตอนที่เรานั่งคุยกันก็มีการแจ้งเตือนของแอฟสีเขียวขึ้นมาตลอด) เราขอไม่เล่าต่อนะว่าคุยอะไรกันบ้าง เราพยายามง้อทุกอย่าง ทำทุกอย่าง แต่เขาก็ไม่เลือกเรา
พออีกวันตอนเช้าแฟนเราไป รร ตามปกติ แค่วันนั้นทั้งวันแฟนเราทักเรามาว่าไม่เห็นครูฝึกสอนคนนั้นเลย แฟนเราเหงามาก ทักมาคุยกับเราขอคำผรึกษาจากเราว่าทำไมดูเหมือนครูฝึกสอนเขาเปลี่ยนไป เราก็ยินดีให้คำปรึกษานะ ถึงจะเจ็บมากก็เถอะ พอตอนเย็นเราไปรับแฟนเราที่ รร เรากับแฟนเราก็เลยไปกินหมูกะทะกันต่อ แฟนเราบอกว่าขอเล่นโทรศัพท์ได้มั้ย เราก็ถามว่า คุยกับพี่ฝึกสอนหรอ แฟนเราบอกว่าใช่คุยกับพี่ฝึกสอนอยู่ คือเรากินอะไรไม่ลงเลย ทุกอย่างมันพังต่อหน้า มันไม่เหลืออะไรแล้ว แต่เราก็พยายามยิ้ม ให้ดูเหมือนว่าเราไม่เป็นไร เราโอเค พอเรากินเสร็จก็กลับเราเป็นคนขอขับรถ แฟนเราคุยแชทกันตลอดทางตั้งแต่ร้านจนถึงบ้าน เราคุยด้วยก็ไม่คุยกับเรา เราถามก็ไม่ตอบ พอเราตีก็บอกว่า อย่ามาทำแบบนี้ไม่ชอบ คือทั้งๆที่พี่ฝึกสอนบอกเองว่าไม่ได้คิดอะไร ยังไม่อยากมีแฟน แต่ก็ทักแฟนเรามาคุยตลอด คุยกันทั้งวัน ตี 1 ตี 2 ก็ยังคุยกันอยู่ เราไม่เข้าใจอ่ะ ไหนบอกว่าไม่ได้ชอบ ไม่ได้คิดอะไร นัดแฟนเราไปทำงานกัน 2 คนที่ รร พอแฟนเราบอกว่ามีเพื่อนได้ด้วยนะ พี่ฝึกสอนก็ไม่ไป บอกจะไปวันอื่น แบบนี้หรอที่เรียกว่าคนกำลังจะเป็นครู คนที่มีใจรักในการสอนหนังสือ จรรยาบรรณในการเป็นครูมี ก็ควรจะมีจรรยาบรรณในการเป็นคนด้วยใม่ใช่หรอ การแย่งของคนอื่น ของรักของหวงของคนอื่น เราไม่ได้ว่าพี่ฝึกสอนคนเดียวนะ เราก็ว่าแฟนเราด้วย คบกันมาเป็นปี สุดท้ายเราก็ไปเลือกคนที่พึ่งรู้จักแค่อาทิตย์เดียว พี่ฝึกสอนก็ชอบชวนแฟนเราไปกินโน้นกินนี่ตอนหลังเลิกเรียน แบบนี้หรอคนที่ไม่ได้คิดอะไร คนที่ไม่ได้ชอบ เราสับสนไปหมดแล้ว เราเจ็บไปหมด เราควรถอยออกมาให้เขารักกันดีมั้ย ?? เราคิดไม่ออก เร่เครียดไปหมด ตอนที่เราอยู่บ้านแฟนเรา แฟนเราก็ดีกับเราทุกอย่าง แฟนเราขอเราไว้อย่างนึงคือ ไม่ว่ายังไง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น มันจะดีหรือไม่ดี เราจะอยู่กันในสถานะไหน อย่าหายไปได้มั้ย อยู่ข้างกันเหมือนเดิม คุยกันเหมือนเดิม ทำทุกอย่างเหมือนเดิม มีปัญหาอะไรก็ปรึกษากัน สัญญาได้มั้ย แล้วเราก็สัญญาไปแล้ว เราเป็นคนที่ถ้าสัญญาไปแล้วก็ต้องทำตาม แต่เราทำตัวไม่ถูก เราไม่รู้เราควรจะทำตัวยังไง ถ้าเราทำอะไรมากไปเรากลัวว่าเราจะเจอกับคำว่า "เราเป็นอะไรกันหรอ มีสิทธิ์อะไรมาสั่ง" มันเจ็บมากๆเลยนะกับการเจอกับคนนี้ เราไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไง เราคิดอะไรไม่ออก ทำตัวไม่ถูก
ปล.ถ้าการตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาแล้วทำให้ใครไม่ชอบ เราขอโทษด้วยนะ
ปล2.ผู้อ่านที่อ่านทุกคนมีความคิดเห็นยังไง ตอบเราหน่อยนะ
ปล3.ทุกอย่างที่เล่าลงไป เป็นความจริงทุกประการ ไม่มีเสริมเติมแต่ง มีแต่ตัดออก เพราะเราไม่อยากจะคิดถึงมันแล้ว
ปล4.ใครอยากรู้อะไรเพิ่มถามเราได้เลยนะ เราเต็มใจตอบ
ครูฝึกสอบควรมีจรรยาบรรณหรือไม่ที่จะไม่แย่งของคนอื่น
เราถามว่าชอบพี่ฝึกสอนมากเลยหรอ ?
แฟนเรา. ก็ชอบนะ แต่ก็ไม่มาก คุยด้วยแล้วสบายใจดี
เรา. แล้วทิ้งเราไปทำไม ?
แฟนเรา. ไม่อยากมีแฟนแล้ว เบื่อที่จะต้องมานั่งห่วงว่าเองจะเป็นไรมั้ย เองจะกินข้าวมั้ย เองจะซุ่มซามเดินชนอะไรอีกมั้ย วันนี้จะเจ็บตัวตรงไหนหรือป่าว เขาเบื่อ เขาเบื่อมากๆ
เรา. คือยังไงก็จะเลิก จะไม่มีวันกลับมาใช่มั้ย ?
แฟนเรา. รอเขาหน่อยไม่ได้หรอ เราเขาจบม.6ก่อนได้มั้ย ตอนนี้เราเป็นพี่น้องกันไม่ได้หรอ ?
เรา. แล้วเองจบม.6 เองคิดว่าเราจะกลับมาหรอ
แฟนเรา.เขาไม่รู้
เรา. เองรักเขามัย ?
แฟนเรา. ความรู้สึกไม่มีแล้ว เขาไม่ได้รักแล้ว
เรา. โอเค เดี๋ยวเขาไปเอง เดี๋ยวเขาเป็นคนไปเอง
แฟนเรา. เราเป็นพี่น้องกันไม่ได้เลยหรอว่ะ (เริ่มโมโห)
เราคุยกันอีกเยอะแยะมากมาย (แต่ในตอนที่เรานั่งคุยกันก็มีการแจ้งเตือนของแอฟสีเขียวขึ้นมาตลอด) เราขอไม่เล่าต่อนะว่าคุยอะไรกันบ้าง เราพยายามง้อทุกอย่าง ทำทุกอย่าง แต่เขาก็ไม่เลือกเรา
พออีกวันตอนเช้าแฟนเราไป รร ตามปกติ แค่วันนั้นทั้งวันแฟนเราทักเรามาว่าไม่เห็นครูฝึกสอนคนนั้นเลย แฟนเราเหงามาก ทักมาคุยกับเราขอคำผรึกษาจากเราว่าทำไมดูเหมือนครูฝึกสอนเขาเปลี่ยนไป เราก็ยินดีให้คำปรึกษานะ ถึงจะเจ็บมากก็เถอะ พอตอนเย็นเราไปรับแฟนเราที่ รร เรากับแฟนเราก็เลยไปกินหมูกะทะกันต่อ แฟนเราบอกว่าขอเล่นโทรศัพท์ได้มั้ย เราก็ถามว่า คุยกับพี่ฝึกสอนหรอ แฟนเราบอกว่าใช่คุยกับพี่ฝึกสอนอยู่ คือเรากินอะไรไม่ลงเลย ทุกอย่างมันพังต่อหน้า มันไม่เหลืออะไรแล้ว แต่เราก็พยายามยิ้ม ให้ดูเหมือนว่าเราไม่เป็นไร เราโอเค พอเรากินเสร็จก็กลับเราเป็นคนขอขับรถ แฟนเราคุยแชทกันตลอดทางตั้งแต่ร้านจนถึงบ้าน เราคุยด้วยก็ไม่คุยกับเรา เราถามก็ไม่ตอบ พอเราตีก็บอกว่า อย่ามาทำแบบนี้ไม่ชอบ คือทั้งๆที่พี่ฝึกสอนบอกเองว่าไม่ได้คิดอะไร ยังไม่อยากมีแฟน แต่ก็ทักแฟนเรามาคุยตลอด คุยกันทั้งวัน ตี 1 ตี 2 ก็ยังคุยกันอยู่ เราไม่เข้าใจอ่ะ ไหนบอกว่าไม่ได้ชอบ ไม่ได้คิดอะไร นัดแฟนเราไปทำงานกัน 2 คนที่ รร พอแฟนเราบอกว่ามีเพื่อนได้ด้วยนะ พี่ฝึกสอนก็ไม่ไป บอกจะไปวันอื่น แบบนี้หรอที่เรียกว่าคนกำลังจะเป็นครู คนที่มีใจรักในการสอนหนังสือ จรรยาบรรณในการเป็นครูมี ก็ควรจะมีจรรยาบรรณในการเป็นคนด้วยใม่ใช่หรอ การแย่งของคนอื่น ของรักของหวงของคนอื่น เราไม่ได้ว่าพี่ฝึกสอนคนเดียวนะ เราก็ว่าแฟนเราด้วย คบกันมาเป็นปี สุดท้ายเราก็ไปเลือกคนที่พึ่งรู้จักแค่อาทิตย์เดียว พี่ฝึกสอนก็ชอบชวนแฟนเราไปกินโน้นกินนี่ตอนหลังเลิกเรียน แบบนี้หรอคนที่ไม่ได้คิดอะไร คนที่ไม่ได้ชอบ เราสับสนไปหมดแล้ว เราเจ็บไปหมด เราควรถอยออกมาให้เขารักกันดีมั้ย ?? เราคิดไม่ออก เร่เครียดไปหมด ตอนที่เราอยู่บ้านแฟนเรา แฟนเราก็ดีกับเราทุกอย่าง แฟนเราขอเราไว้อย่างนึงคือ ไม่ว่ายังไง ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น มันจะดีหรือไม่ดี เราจะอยู่กันในสถานะไหน อย่าหายไปได้มั้ย อยู่ข้างกันเหมือนเดิม คุยกันเหมือนเดิม ทำทุกอย่างเหมือนเดิม มีปัญหาอะไรก็ปรึกษากัน สัญญาได้มั้ย แล้วเราก็สัญญาไปแล้ว เราเป็นคนที่ถ้าสัญญาไปแล้วก็ต้องทำตาม แต่เราทำตัวไม่ถูก เราไม่รู้เราควรจะทำตัวยังไง ถ้าเราทำอะไรมากไปเรากลัวว่าเราจะเจอกับคำว่า "เราเป็นอะไรกันหรอ มีสิทธิ์อะไรมาสั่ง" มันเจ็บมากๆเลยนะกับการเจอกับคนนี้ เราไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไง เราคิดอะไรไม่ออก ทำตัวไม่ถูก
ปล.ถ้าการตั้งกระทู้นี้ขึ้นมาแล้วทำให้ใครไม่ชอบ เราขอโทษด้วยนะ
ปล2.ผู้อ่านที่อ่านทุกคนมีความคิดเห็นยังไง ตอบเราหน่อยนะ
ปล3.ทุกอย่างที่เล่าลงไป เป็นความจริงทุกประการ ไม่มีเสริมเติมแต่ง มีแต่ตัดออก เพราะเราไม่อยากจะคิดถึงมันแล้ว
ปล4.ใครอยากรู้อะไรเพิ่มถามเราได้เลยนะ เราเต็มใจตอบ