ตามหัวข้อด้านบนเลยครับชีวิตมีแต่ปันหา เหนื่อยมากๆเคยโทรคุยกับสายด่วนจิตแพทย์มาเขาบอกเสี่ยงเป็นโรคซึมเศร้าให้ไปพบหมอที่โรงบาลด่วน ใจนึงก็อยากไป ใจนึงก็กลัวกลัวคำตอบกลัวคนรอบข้างหาว่าเรียกร้องความสนใจ เคยคิดฆ่าตัวตายหลายครั้งมากครับ แต่ใจนึงก็ยังเป็นห่วงแม่ พออยุ่คนเดียวบางทีก็ร้องไห้ขึ้นมาเอง บางคืนก็เดินออกไปนอกบ้านแบบไม่รู้ตัวมันมารู้ตัวอีกทีนึงเราก็ไม่รู้อยู่ไหนแล้ว พอคิดถึงเรื่องบางเรื่องหรือเวลาอยุ่คนเดียวก็ชอบทำร้ายตัวเอง อีกอย่างนึงคือเมื่อก่อนเป็นคนที่มีเพื่อนมากๆแต่ตอนนี้กลับไม่กล้าทักหรือคุยกับเพื่อนคนไหนเลยกลัวเขาไม่คุยด้วย วันนึงๆอยู่แต่กับตัวะองแล้วก็โทรสับ นอนก็ไม่หลับสามวันนอนทีข้าวก็ไม่ค่อยกินครับคือกินแค่น้ำก็รู้สึกว่าตัวเองอิ่มไม่อยากกินะไรแล้ว ควรทำไงดีครับ มีใครเคยเป็นเหมือนกันบ้างมั้ยท้อแท้กับชีวิตตัวเองมากตอนนี้