คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
เคยคิดจะย้ายออกมาบ้างมั้ยคะ คือเรามองว่าสะใภ้ที่ต้องทำงานนอกบ้านเหมือนกับลูกชายตัวเอง ถ้าอยู่บ้านเฉยๆก็ไปอย่าง
ทำงานข้างนอกเหมือนกัน กลับบ้านมีงานบ้านกองโตรออยู่..ลองหาทางขยับขยายดีกว่าค่ะ
ทำงานข้างนอกเหมือนกัน กลับบ้านมีงานบ้านกองโตรออยู่..ลองหาทางขยับขยายดีกว่าค่ะ
▼ กำลังโหลดข้อมูล... ▼
แสดงความคิดเห็น
คุณสามารถแสดงความคิดเห็นกับกระทู้นี้ได้ด้วยการเข้าสู่ระบบ
จะทำไงดีกับแม่ผัวและลูกชายเค้า ไม่ไหวจริงๆ
เพราะเข้าไปอยู่จิงๆครอบครัวเค้าไม่ค่อยคุยกัน พ่อก็เงียบ แม่ก็เงียบ ไม่ค่อยคุยเกือบทั้งบ้าน เรารู้สึกบอกไม่ถูกมาก เราไม่รู้จะเริ่มยังไงดี เราก้อทำตัวเฉยๆคะ พอเราอยู่บ้านเค้ามาเกือบปี เรารู้สึกเราเดาใจแม่ผัวไม่ถูก ช่วงหลังๆมานี้เดวดีเดวร้าย บางวันก็พูดดีจนแปลก พอมาวันใหม่บ่นจนฟ้าจะแตก เราทำไรไม่ถูกใจ ไม่เข้าตา ก้อจะบอกลูกชายเค้ามาบอกเราว่าไม่ชอบอย่างนี้อย่าทำ เราก็เหนื่อยใจที่ทำทุกวันนี้ยังดีไม่พออยู่หรอ ตื่นสาย 5 นาทีเคาะประตูห้องแทบตกใจทั้งที่ฟ้ายังมืดๆอยู่ ตื่นมาเราทำหน้าที่แทนลูกชายเค้าทุกอย่าง ตื่นมากวาดบ้านล้างจานทำกับข้าว เสร็จแล้วอาบน้ำไปทำงาน พอทำงานเสร็จกลับมาไม่ได้นั่งพักสักนิด ก็ไปล้างจาน กวาดบ้าน หุงข้าว พอเสร็จแล้วเราก็อยากพักบ้าง แต่เค้าไม่ให้เราเข้าห้องนอนพัก ให้นั่งรอเค้าไปตลาดแล้วมาทำกับข้าวช่วยกัน เหนื่อยใจมากๆเป็นแบบนี้ทุกวัน พอพักหลังๆมารู้สึกว่าสามีเราเปลี่ยนไป ตอนเช้ากอดเราดีๆพูดจาดีๆอยู่ พอลุกไปนอกห้องไม่ถึงครึ่งชั่วโมง อารมณ์ร้ายแล้วเราคุยด้วยก็ด่า ทำอะไรก็ผิดไปหมด ติดเพื่อนมาก ช่วงหลังๆดป็นบ่อยมาก จนเราทนไม่ไหว แต่เราก็อยากเลิกนะคะอยากอยู่คนเดียว มันเหนื่อย ใจหนึ่งเหมือนยังรักอยู่แต่อีกใจก็ไม่อยากอยู่ ที่นี่แล้ว ความรู้สึกแบบนี้เป็นเพราะอะไร เราเหนื่อยที่ต้องมานั่งร้องไห้ทุกวัน แต่พอขาดเค้าจริงๆเราคงจะอยู่ไม่ได้ แต่พออยู่ด้วยกันความรุ้สึกอยากหนีไปไกลๆ ไม่เข้าใจความรู้สึกเลย คะ ไม่รู้จะเอาไงดีกับชีวิต มันสับสนมากคะ ที่เราเปนแบบนี้เพราะแม่ผัวหรือป่าวหรือเปนเพราะแม่ผัวที่ทำให้เรากดดันจนทนไหวแล้ว เพื่ิอนๆแนะนำหน่อยนะคะ