เราเคยคบผช.คนนึงค่ะ เขาเป็นเพื่อนของเพื่อนค่ะ เราคบกันมา 2 เดือน เองค่ะ ต้องบอกก่อนว่าเราเปนคนที่คบใครยากมาก แต่รักคนง่ายค่ะ ต่อค่ะ...เเล้วสุดท้ายก็เลิกกันเพราะเราบอกเลิกเขาค่ะด้วยเราไปกันไม่ได้จริงๆค่ะ  เเต่ตลอดเวลาที่เลิกกันมา เราคิดถึงเขาตลอดค่ะ เรามีคนเข้ามานะค่ะ เเต่เราไม่ออกสื่อเพราะไม่อยากให้เขารู้ คือเเค่คุยๆกันผ่านๆ เพราะคิดว่าเราต้องลืมเขาได้ สุดท้ายมันไม่ใช่เลย เราคิดยังไงปัจจุบันผ่านมาเป็นปีแล้วก็ยังรู้สึกแบบเดิมค่ะ ตอนนี้เรามีเเฟนแล้วค่ะ เเฟนเราเคยเจอแฟนเก่าคนนั้นด้วยที่สนามบอล..??? เพราะเราชอบดูบอลค่ะ คือไปก็เจอกันตลอดเพราะเเฟนเก่าเราทำงานที่นั่นค่ะ เราไม่ได้อยากให้เจอนะค่ะคือเเฟนเรารู้ว่าคนนั้นคือแฟนเก่าเราค่ะ เรามีปันหากันบ่อยเราเลยตัดปันหาคือไปก็ไป เเต่ในทางกลับกันค่ะ เรารู้สึกผิดที่เราต่างให้คนทั้งคู่เจอกันค่ะ เขาส่งข้อความมาหาเราในเชิงประชดค่ะ เราพยายามไม่คิดอะไรนะค่ะเเต่กลับอดคิดไม่ได้เราเเคร์ความรู้สึกเขามากๆ เรารักเเฟนคนปัจจุบันนะค่ะ เเต่เรารักแฟนเก่าคนนั้นมากกว่าเราเคยกลับไปคบกันนะค่ะเเต่สุดท้ายก็ไปไม่รอด  เราเลยตัดสินใจเดินหน้ามาตลอด พอถึงจุดๆนึงเราก็กลับไปรู้สึกแบบเดิมๆอีก ไม่ได้อยากกลับไปนะคะ เเต่คิดถึงตลอด แล้วแฟนเราคนนี้ดีมากๆดีที่สุดเท่าที่เราเคยมีเเฟนมา เเต่ทำไมเรายังคิดถึงเเต่เขาค่ะ  เราส่องเฟสเขาตลอดค่ะอยากไปทุกที่ๆเขาไป เคยบังเอิญเจอกันค่ะที่ร้านเหล้า เราแสดงว่าไม่มีอะไร เรานิ่งปกติมาก คือตอนนั้นเราเเค่ใจเต้นค่ะ เราเลยคิดว่าเราโอเคเเล้ว เเล้วสุดท้ายเเค่ขับรถกลับบ้านเราปล่อยโฮเลยค่ะ เหมือนกลับไปเริ่มต้นในการลืมใหม่ เจ็บมาก เราจะทำไงดีค่ะ เเค่ระยะเวลา 2 เดือนทำให้เราเป็นขนาดนี้เลยหรอค่ะ