เมื่อก่อนเคยมีแฟน คบกันมา 3 ปี เราอายุมากกว่าเค้า 4 ปี ตอนนั้นเราประมาณอายุ 20 -21ปี แฟนเราก็ 18-19 ปี
แรกๆ เรารักเค้ามากจนบอมทำให้ได้ทุกอย่าง พอหลังๆ นานๆเข้า เค้าก็มาสารภาพให้เราฟัง ว่าแนกๆที่คบกัน
เค้าบังไม่ได้รักเราหรอก แต่ตอนนี้เค้ารักเรามาก และเราก็รักกันมาก พอเวลาเริ่มผ่านไปเรื่อยๆ เราคิดว่า เราก็อยู่บ้านเค้า
ทำงานก็ทำงานที่เดียวกับแม่เค้า เราก็เริ่มไม่ค่อยสนใจเค้า เพราะคิดว่ายังไงก็ไม่มีทางเลิกกันอยู่แล้ว คิดว่าชีวิตหยุดกับคนนี้แล้วแหละ
เรากลับจากทำงาน เราเหนื่อยเราก็นอน ไม่ค่อยสนใจแฟน(แต่จิงๆ เรายังรักเค้านะ รักมากด้วย) เหมือนแฟนเราเค้าก็คงเหงาแหละ
หาคนคุยในเฟสบ้าง ในไลน์บ้าง เราจับได้ เราก็หาเรื่องทะเลาะกับเค้า บางครั้งก็ทะเลาะอย่างรุนแรงถึงขั้น
ลงไม้ลงมือเลยนะ เริ่มบ่อยๆเข้า เค้าเริ่มทำตัวออกห่างหนี ไปนอนกับแม่บ้าง ปล่อยให้เรานอนคนเดียวบ้าง
จนสุดท้ายทะเลาะกันใหญ่โต จนถึงขั้นต้องเลิกกันจิงๆ (จิงๆแล้วเราเป็นคนผิดเอง ที่ไม่สนใจเค้า อะไรมันก็ไม่แน่ไม่นอน
อยู่แล้ว)
ตอนนี้แฟนคนปัจจุบัน เราคบกันมาได้ 1 ปีกว่าๆล่ะ เมื่อก่อนเราเป็นคนชอบเที่ยว ชอบกินเหล้านะ
พอมาคบกับแฟนคนนี้ เราเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยแหละ เค้าไม่ชอบให้เรากินเหล้า เราก็ไม่กินเพราเราไม่อยากทะเลาะกัน
เค้าไม่ชอบคนโกหกเราก็ไม่ทำ ไม่เคยด่า ไม่เคยตีเค้าเลย เพราะอยากจะทำใันให้ดีที่สุดไม่อยากให้มันเป็นกับที่เราเคยทำกับแฟนเก่าเรา
เราทำงานที่เดียวกัน เช้าเราตื่นมาก็จัดแจงทำกับข้าว เตรียมกินข้าวพร้อมกันก่อนไปทำงาน
เราทำให้เค้าทุกอย่างเลยนะ ทำกับข้าว ซักผ้า รีดผ้าให้เค้า ค่อยไปรับไปส่ง ตอนเค้าขึ้นเวร พูดง่ายๆ เค้ามีหน้าแค่ทำงาน
กับนอนแค่นั้นเอง เราทำงานคนล่ะฝ่ายกัน บางทีก็ขึ้นเวรไม่ตรงกัน เราสนิทกับพี่ในฝ่ายเราคนนึง
ถ้าเมื่อไหร่แฟนเราขึ้นเวร เราก็จะออกไปหาอะไรกินกับพี่ในฝ่าย ถ้าเราว่างตรงกันก็จะพาแฟนเราไปด้วย เพราะเราไม่ได้คิดอะไร
อยู่มาวันนึง แฟนเราเริ่มงี่เง้า เวลาพี่ในฝ่ายเราช่วยออกไปหาไรกิน เราก็ชวนแฟนเราไปนะ เราไม่อยากมีปัญหา
แต่แฟนเราก็ไม่ไป ทั้งๆที่ แฟนเรากับพี่ในฝ่ายเราคนนั้นเค้าก็รู้จักกันมาก่อนเราอีก ชวนยังไงก็ไม่ยอมไป
เราคุยด้วยก็ไม่คุยด้วย ไม่สนใจ เล่นแต่โทรศัพท์ ทุกครั้งที่เค้างอน เค้าก็จะเป็นแบบนี้ตลอด และเป็นบ่อยมากกกก
บางทีเรางอน เราก็ต้องหายเองแล้วก็ไปง้อเค้า เค้างอนเราเราก็ต้องง้อเค้า เป็นอยู่แบบนี้ตลอดดด
และวันนี้แหละเราก็ทะเลาะกันอีกล่ะ พี่ในฝ่ายชวนไปกินข้าวเหมือนเดิม ชวนทั้งเรา ทั้งแฟนเรา แต่แฟนเราก็งอนไม่ยอมไป
ยังไงก็ไม่ไป ไม่ยอมคุยด้วย เล่นแต่โทรศัพท์อีกเหมือนเดิม จนเราทนไม่ไหว จับโทรศัพท์มีเค้าเล่นนั้นแหละ ขว้างลงพื้น
งงง!
เราก็โวยวายหนักมากอ่า แบบว่า เข้าใจอารมณ์แบบเก็บกดม่ะ มาเป็นชุด ใส่ไม่ยั้ง สรุป นางก็งอนหนักกว่าเดิมจ้าา แล้วก็ทำเป็นหลับใส่
เอาไงล่ะทีนี้ จะต้องง้ออีกใช่มั้ย?? ต้องทำไงอ่า?? เหนื่อยแล้วอ่า! ทำไม่เราต้องยอมเค้าฝ่ายเดียวด้วย?? รู้สึกว่าจะทำอะไร
ก็ไม่เป็นตัวของตัวเองเลย! เหมือนขะต้องอยู่ในกรอบตลอด! แบบนี้เราควรทำไงดีช่วยบอกเราหน่อยยย 😭
เหนื่อยกันมั้ย? ที่ต้องยอมแฟนมาตลอดเพราะไม่อยากทะเลาะ !
แรกๆ เรารักเค้ามากจนบอมทำให้ได้ทุกอย่าง พอหลังๆ นานๆเข้า เค้าก็มาสารภาพให้เราฟัง ว่าแนกๆที่คบกัน
เค้าบังไม่ได้รักเราหรอก แต่ตอนนี้เค้ารักเรามาก และเราก็รักกันมาก พอเวลาเริ่มผ่านไปเรื่อยๆ เราคิดว่า เราก็อยู่บ้านเค้า
ทำงานก็ทำงานที่เดียวกับแม่เค้า เราก็เริ่มไม่ค่อยสนใจเค้า เพราะคิดว่ายังไงก็ไม่มีทางเลิกกันอยู่แล้ว คิดว่าชีวิตหยุดกับคนนี้แล้วแหละ
เรากลับจากทำงาน เราเหนื่อยเราก็นอน ไม่ค่อยสนใจแฟน(แต่จิงๆ เรายังรักเค้านะ รักมากด้วย) เหมือนแฟนเราเค้าก็คงเหงาแหละ
หาคนคุยในเฟสบ้าง ในไลน์บ้าง เราจับได้ เราก็หาเรื่องทะเลาะกับเค้า บางครั้งก็ทะเลาะอย่างรุนแรงถึงขั้น
ลงไม้ลงมือเลยนะ เริ่มบ่อยๆเข้า เค้าเริ่มทำตัวออกห่างหนี ไปนอนกับแม่บ้าง ปล่อยให้เรานอนคนเดียวบ้าง
จนสุดท้ายทะเลาะกันใหญ่โต จนถึงขั้นต้องเลิกกันจิงๆ (จิงๆแล้วเราเป็นคนผิดเอง ที่ไม่สนใจเค้า อะไรมันก็ไม่แน่ไม่นอน
อยู่แล้ว)
ตอนนี้แฟนคนปัจจุบัน เราคบกันมาได้ 1 ปีกว่าๆล่ะ เมื่อก่อนเราเป็นคนชอบเที่ยว ชอบกินเหล้านะ
พอมาคบกับแฟนคนนี้ เราเปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยแหละ เค้าไม่ชอบให้เรากินเหล้า เราก็ไม่กินเพราเราไม่อยากทะเลาะกัน
เค้าไม่ชอบคนโกหกเราก็ไม่ทำ ไม่เคยด่า ไม่เคยตีเค้าเลย เพราะอยากจะทำใันให้ดีที่สุดไม่อยากให้มันเป็นกับที่เราเคยทำกับแฟนเก่าเรา
เราทำงานที่เดียวกัน เช้าเราตื่นมาก็จัดแจงทำกับข้าว เตรียมกินข้าวพร้อมกันก่อนไปทำงาน
เราทำให้เค้าทุกอย่างเลยนะ ทำกับข้าว ซักผ้า รีดผ้าให้เค้า ค่อยไปรับไปส่ง ตอนเค้าขึ้นเวร พูดง่ายๆ เค้ามีหน้าแค่ทำงาน
กับนอนแค่นั้นเอง เราทำงานคนล่ะฝ่ายกัน บางทีก็ขึ้นเวรไม่ตรงกัน เราสนิทกับพี่ในฝ่ายเราคนนึง
ถ้าเมื่อไหร่แฟนเราขึ้นเวร เราก็จะออกไปหาอะไรกินกับพี่ในฝ่าย ถ้าเราว่างตรงกันก็จะพาแฟนเราไปด้วย เพราะเราไม่ได้คิดอะไร
อยู่มาวันนึง แฟนเราเริ่มงี่เง้า เวลาพี่ในฝ่ายเราช่วยออกไปหาไรกิน เราก็ชวนแฟนเราไปนะ เราไม่อยากมีปัญหา
แต่แฟนเราก็ไม่ไป ทั้งๆที่ แฟนเรากับพี่ในฝ่ายเราคนนั้นเค้าก็รู้จักกันมาก่อนเราอีก ชวนยังไงก็ไม่ยอมไป
เราคุยด้วยก็ไม่คุยด้วย ไม่สนใจ เล่นแต่โทรศัพท์ ทุกครั้งที่เค้างอน เค้าก็จะเป็นแบบนี้ตลอด และเป็นบ่อยมากกกก
บางทีเรางอน เราก็ต้องหายเองแล้วก็ไปง้อเค้า เค้างอนเราเราก็ต้องง้อเค้า เป็นอยู่แบบนี้ตลอดดด
และวันนี้แหละเราก็ทะเลาะกันอีกล่ะ พี่ในฝ่ายชวนไปกินข้าวเหมือนเดิม ชวนทั้งเรา ทั้งแฟนเรา แต่แฟนเราก็งอนไม่ยอมไป
ยังไงก็ไม่ไป ไม่ยอมคุยด้วย เล่นแต่โทรศัพท์อีกเหมือนเดิม จนเราทนไม่ไหว จับโทรศัพท์มีเค้าเล่นนั้นแหละ ขว้างลงพื้น
เราก็โวยวายหนักมากอ่า แบบว่า เข้าใจอารมณ์แบบเก็บกดม่ะ มาเป็นชุด ใส่ไม่ยั้ง สรุป นางก็งอนหนักกว่าเดิมจ้าา แล้วก็ทำเป็นหลับใส่
เอาไงล่ะทีนี้ จะต้องง้ออีกใช่มั้ย?? ต้องทำไงอ่า?? เหนื่อยแล้วอ่า! ทำไม่เราต้องยอมเค้าฝ่ายเดียวด้วย?? รู้สึกว่าจะทำอะไร
ก็ไม่เป็นตัวของตัวเองเลย! เหมือนขะต้องอยู่ในกรอบตลอด! แบบนี้เราควรทำไงดีช่วยบอกเราหน่อยยย 😭