ผมก้อคิดมากนะหลายๆครั้ง

และนี้คือชีวิตคู่กับคนที่ผมรัก
จัน-ศุกร์
24.00-6.30 นอน
7.00-21.00 ทำงาน
เราเจอกัน 21.00-24.00
แบ่งเป็น เล่นฟิตเนส 21.00-22.00
สรุปมีเวลาที่จะคุยกันแค่  2 ชั่วโมง เค้าทำ2ชั่วโมงให้ดีที่สุด และยินดีที่จะทำเพราะเค้ารักตัวเองมาก
แต่ช่วงหลังๆมานี้ กอด นวด พูด หรือมีอะไรด้วยกัน ยังไม่มีเลย
รู้สึกเหมือนทุกๆวันเค้ามันไม่มีตัวตนเริ่มจางหายทุกวัน
คืนวันศุกร์ตัวเองก้อเที่ยวกับเพื่อนนอนที่บ้าน พอเค้าบอกว่าขะนอนด้วยก้อไม่ให้นอน ส่วนวันเสาร์ก้อไม่ได้เจอกันเลย
เพราตัวเองต้องมีภารกิจตลอด
วันอาทิตย์ที่อยากหยุดอยู่ด้วยกันแต่ตัวเองก้อไม่ค่อยอยู่ ไม่เที่ยวคนเดียว ก้อเที่ยวกับเพื่อน
หากไปหาแม่เค้าไม่ตามเลย เพราะมันคือความสุขของตัวเองในหลายๆครั้งเค้าพิมพ์ Line ถาม โทรหา ก้อไม่ตอบไม่อ่านไม่รับ
บอกว่าต้องการเวลาส่วนตัว (ปล.หรือนี้คือการหมดโปรหรือหมดรักกันแย่)

ถึงไปเที่ยวกันทุกครั้งผมคนนี้เป็นได้แค่คนถือของ ไปเที่ยวทุกครั้งมีแต่ไม่สนุกเหมือนโดนบังคับมา
แล้วไม่เคยเลยที่จะพาไปแนะนำกันเพื่อนบ้างว่านี้แฟนเรานะ ชื่อ.... แต่ไม่มีเลย ไม่มีเลย
ต่างกับการไปเที่ยวกับเพื่อน รุ่นพี่คนสนิทกลับดึกๆดื่นๆมันสนุกสนานที่สุด. คนที่รอ โทหาเพราะความเป็นห่วงนะหรอ
ทำไม ต้องการความเป็นส่วนตัว ไร้สาระ

นี้ใช่ไม๊ และคงใช่เราคือของตาย