จบไปแล้วราชนาวีที่รัก ฉากมะเดี่ยวตายทำเอาสาวๆเสียน้ำตา ผมก็จุกไปเหมือนกัน เค้าเป็นตัวอย่างของคนที่มีเลือดของความเป็นนักสู้ สู้ทั้งๆที่รู้ว่าสู้ไม่ได้ แต่ขอให้ได้สู้ ถ้าไม่ตายซะก่อน จะจับไปฝึก seal เอาให้เก่งกว่าพี่ๆอีก โถ....พ่อคุณ ฝากดูกันต่อกับภารกิจของทหารอากาศ อลังการแบบ ทอ.เค้าละครับ เข้าเรื่องละครับ...งอีกครั้งที่ผมต้องขอขอบคุณช่อง 7 ทีมงาน และนักแสดง ที่มีความมุ่งมั่น ผลิตผลงานออกมาได้สมบูรณ์และมีคุณค่า ในส่วนของผมก็ยังยืนยันคำเดิมที่ถ่ายทอดเรื่องราวในส่วนของภารกิจทหารเรือ อาวุธ ยุทโธปกรณ์ ที่แสดงถึงแสนยานุภาพของกองทัพเรือไทย เรือหลวงแหลมสิงห์ที่เห็นในละครนั้นเป็นความภาคภูมิใจของกองทัพเรือ โดยใช้ศักยภาพ ความรู้ ความสามารถ ของกำลังพลกองทัพเรือ ดำเนินการต่อเรือ โดยกรมอู่ทหารเรือ ถึงแม้ว่าแบบแปลนจะเป็นของบริษัทเอกชนก็ตาม เป็นการดำเนินการตามแนวทางเศรษฐกิจพอเพียง และพึงพาตัวเอง อันที่จริงเขี้ยวเล็บของเราไม่ได้มีแค่นี้ อย่างว่าเผยแพร่ออกไปหมดคงไม่ได้ เรื่องของหลังบ้าน ข้างบ้าน เรื่องตัวเองไม่พอ ต้องไปยุ่งเรื่องของเพื่อนพ้องน้องพี่ สิ่งพัวพันรอบๆตัว สุข ทุกข์ และอีกหลากหลายความรู้สึกได้แบบสะท้อนเรื่องจริง วันๆพวกผมต้องเจอกับอะไรบ้าง เจาะลึกแม้กระทั่งสิ่งยึดเหนี่ยวทางใจ แรงบันดาลใจ อุดมการณ์ ซึ่งก็คงเหมือนชีวิตประจำวันของแต่ละคน ใครจะจัดการยังไงก็แล้วแต่ จะต่างกันก็ตรงอาชีพ บทบาท หน้าที่ และยังมีสอดแทรกเกล็ดเล็ก เกล็ดน้อย ให้คนดูได้รู้ว่านี่แหละวิถีชีวิตของพวกเรา
หลังจากละครออนแอร์เพียงตอนแรก ไม่เพียงแต่พวกผมเท่านั้นที่มีความคึกคัก คุยไลน์กลุ่มกัน ส่งนั่น ส่งนี่ ถึงกัน ก็เรื่องในละครที่สะท้อนออกมาถึงตัวเอง คุยกันมาตลอดตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนสุดท้ายเมื่อคืน ผมอีกเช่นเคยที่ถูกใช้ให้มาเขียนบทสรุปในวันนี้
ในส่วนของการท่องเที่ยว ทะเลสัตหีบซึ่งก็ไม่เคยหลับอยู่แล้ว แต่สีสันมันน้อยกว่าแถบพัทยา อันนั้นเค้าก็จุดขาย แต่ของเราก็ไม่ได้ปิด มาชมเรือหลวงจักรีนฤเบศร เพื่อระลึกถึงในหลวงรัชกาลที่ 9 มีแหล่งท่องเที่ยวอื่นๆ สวยๆงามๆ มีชายหาดที่มีที่พักสวยๆ ถ้ามาแบบสายบุญ ก็วัดสัตหีบหรือวัดหลวงพ่ออี๋ ที่พวกเราจะเข้าไปไหว้ขอพรอยู่เสมอๆ และสักครั้งหนึ่งในชีวิตได้กราบเสด็จเตี่ย องค์พระบิดาแห่งทหารเรือไทย พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอาภากรเกียรติวงศ์ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ ที่สัตหีบนี้อนุสาวรีย์ของพระองค์ท่านประดิษฐานที่โรงพยาบาลสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ สถานการณ์ปัจจุบันสัตหีบคึกคักขึ้นมาก ที่พักสวยๆถูกจองในวันหยุด ยอดคนมาเที่ยวชมเรือหลวงจักรีนฤเบศรเพิ่มขึ้น แหล่งท่องเที่ยวในวันหยุดคนหนาตา และก็ยังได้ยินมาว่ามีแต่คนหาเช่าพระหลวงพ่ออี๋รุ่นต่างๆเพื่อไว้บูชา
ยอดคนดูสกู๊ปที่เกี่ยวข้องกับทหารเรือก็เพิ่มขึ้น ชัดๆเลยก็การฝึกของ seal ที่ได้ดูกันนั้นก็ถือว่าเป็นน้ำจิ้ม ของจริงนั้นคงเผยแพร่ไม่ได้ โอ้...เกือบลืม แล้วฉากที่พระเอกโรยตัวจากฮอช่วยคน ฉากนั้นหายไปไหน เกิดอะไรขึ้น ผมบอกได้เลยยังมีอีกหลายฉากของภารกิจที่ถ่ายทำไว้ แล้วไม่ได้ออนแอร์ ตัดฉากกุ๊กกิ๊กออกไป อันนี้พอเข้าใจ แต่ภารกิจทหารที่คัดกรองแล้วว่าออนแอร์ได้กลับถูกตัดออก ก็เห็นบอกกันว่าอยากดูภารกิจมากกว่า
แต่ละฉากที่ถ่ายทำนั้นค่อนข้างยาก ใช้เวลานานในการเตรียมคน เตรียมของ และก็เป็นภาพที่น่าดู จะมีเหตุผลอะไรในการตัดออกผมไม่ทราบ แต่เสียดายมาก ฉากนี้ถือว่าเป็นจุดขาย ทีมตัดต่อคงไม่ได้คิดแบบนี้มั้ง พวกผมกันเองก็อยากดูว่าภาพจะออกมายังไง และเราก็รู้กันว่าพระเอกเค้าเล่นเอง ก็ยิ่งน่าดูเข้าไปอีก นึกถึงทีมงานที่ทั้งเหนื่อย ร้อน ทุกคนทุ่มเท อย่างที่เคยเล่าตอนแรก พระเอกของผมพี่ต้นกล้านี่ ทุ่มเทสุดๆ ความมุ่งมั่นเกินร้อย ความแข็งแกร่งนี่ให้สุดตัวเพราะเค้าไม่ใช่ทหาร แต่ก็มีคุณสมบัติอยู่หลายข้อที่ทหารในหน่วยรบพิเศษทุกคนต้องมี ตอนที่ต้องบีฟงานกันนั้นผมก็มีเนียนๆให้ทำโน่น นี่ เพื่อเป็นการทดสอบความแข็งแกร่ง พระเอกคนนี้เก่งจริงครับ แต่ละฉากก็งานยากทั้งนั้นอุบัติเหตุผิดคิวนั่นก็เกิดขึ้นได้เป็นธรรมดา พวกผมซ้อมกันนี่ผิดคิวก็แทบปางตายแล้ว อาจเป็นด้วยคิวบู๊ตามแบบของ seal ตัวจริงบีฟให้ มันก็จะเป็นบู๊อีกแบบที่แปลกตาและไม่คุ้นเคยโดยเฉพาะการต่อสู้แบบจู่โจม ประชิดตัว ก็พลาดกันได้ แต่ภาพออกมาสวยงาม หน่วยฉลามวาฬทุกคนทำออกมาได้ประทับใจครับ แต่พระเอกก็ต้องเพิ่มสกิลของความเป็นหัวหน้าเข้าไป
และก็เพราะพระเอกของเรื่องนี่แหละที่เปรียบเสมือนเป็นตัวแทนของพวกผม ตอนที่เห็นครั้งแรก หล่อ หน่วยก้านดี แต่ไม่ได้แค่นี้ยังไม่พอ ก็ต้องดูกันหน่อยมีของดีอะไรกันถึงได้รับเลือกให้มาเป็นทหารเรือ ต้องเป็น seal ด้วยนะ ก็รู้มาประมาณว่าที่ช่องเค้าคัดกันมาแล้วว่าใครเหมาะกับทหารอะไร แต่เราก็ต้องมีการทดสอบ ทั้งทางตรง ทางอ้อมรู้ตัวบ้าง ไม่รู้ตัวบ้าง ผลออกมาคือผ่าน เป็นคนที่มีความกล้า มีทักษะพอตัวอยู่ มีความมุ่งมั่น ไม่ถือตัว เป็นกันเอง และผู้กำกับอัธยาศัยดีมากๆ เก่ง อะไรที่ดูยุ่งๆแกก็จัดระเบียบได้หมด ทีมงานทุกคนก็เต็มที่ สู้ไม่ถอยกันเลย แบบนี้ทางกองทัพก็พร้อมให้การสนับสนุนเต็มที่แน่นอนครับ
อาชีพทหารสำหรับคนรุ่นนี้จะเป็นที่น่าสนใจอยู่อีกหรือไม่ ผมก็ไม่แน่ใจ แต่ถ้าใครมีความมุ่งมั่น มีคุณสมบัติ ก็มาสมัครสอบดู ผมก็ลูกชาวบ้านธรรมดา ตระกูลผมเป็นชาวสวน พ่อกับแม่เสียชีวิตตั้งแต่ผมอายุ 5 ขวบ ด้วยอุบัติเหตุ ปู่เลี้ยงผมมาคนเดียวเลย ย่าเสียชีวิตนานแล้วตั้งแต่พ่อยังเด็กๆ ปู่อยากให้ผมเป็นทหาร พ่อผมก็ไม่ใช่แนวนี้คนละเรื่องเลย พ่อเป็นนักดนตรีรับราชการที่กรมศิลป์ แม่เป็นนักโบราณคดีทำงานที่เดียวกัน ผมจึงเป็นความหวังของปู่ และปู่ก็คือไอดอลของผม ก็ได้เลือดปู่นี่แหละ ทางศิลป์แบบพ่อ แม่ ไม่ถนัดเลย ปู่ของผมคืออดีตยุวชนทหาร นักเรียนชั้นม.ปลาย 1 ใน 30 คน ของ ร.ร.ศรียาภัย จ.ชุมพร ที่ได้รับการฝึกวิชาทหาร ภายใต้การดูแลของกระทรวงกลาโหม พ.ศ.2484 สมัยสงครามโรคครั้งที่ 2 คงเคยได้ยินกันมาบ้างวีรกรรมของยุวชนทหารนั้นน่ายกย่องเพียงใด จากนั้นปู่ก็ไม่มีโอกาสได้เป็นทหารจริงๆ ตอนนั้นคงเป็นจังหวะชีวิตของปู่ ที่ได้ย้ายตามทวดของผมไปอยู่ที่ชุมพร พื้นเพตระกูลผมก็อยู่แถวๆภาคตะวันออกนี่แหละ ถึงเลือกที่จะเป็นทหารเรือตอนแยกเหล่า และแน่นอนที่สุดผมอยากฝึก seal
จริงๆแล้วทุกวันนี้ไม่ว่าเหล่าอะไร บก อากาศ ตำรวจ ก็เปิดรับหมดถ้ามีคุณสมบัติ แต่ต้นตอต้อง navy seal นักรบสามมิติยินดีต้อนรับเพื่อนๆแต่จะจบออกไปได้เท่าตอนมาหรือไม่นั้น ก็ตามข้อมูลที่รู้ๆกันแหละครับ ไอ้ที่ออกมาได้ ก็ต้องมารักษาเยียวยา ทางกาย ใจ กันสักพัก ถามว่าจะฝึกไปทำไมโหดๆแบบนี้ จะไปรบกับใคหรือ ก็บอกไม่ได้นะครับจะไปรบกับใคร แต่มันก็ต้องมีความพร้อมในการตั้งรับ ป้องกัน ถึงเราไม่คิดจะไปรบกับเค้า แต่ถ้าเค้าคิดละ หรือว่าจะปล่อยให้เค้ามาเอาเปรียบ ขมขู่ อยู่เป็นไทมาได้ตั้งนาน ก็ต้องสู้ตายนะครับ
คนทั่วไปอาจจะมองว่าไอ้พวกนี้มันคงระห่ำกันน่าดู แต่นั่นมันตอนปฎิบัติภารกิจ ผมก็มีหัวใจ รักเป็น อยากมีครอบครัว มีทายาท เหมือนกับคนอื่นๆ งานที่เสี่ยง ก็ต้องมีคู่ชีวิตที่พร้อมจะไปกับเราด้วย เหมือนในละคร กว่าจะถึงจุดนี้มันก็ต้องมีการคุยกัน กว่าจะลงตัวก็นานโขอยู่ มันจะต้องจูนหากันจนได้แหละ
สุดท้ายสิ่งที่อยากบอกผมไม่ได้ขอให้ท่านๆมาเห็นใจ หรือมาเรียกคะแนนความสงสาร เพราะตระหนักดีว่าทุกอาชีพมีความเสียสละเหมือนๆกัน เราต้องพึ่งพากัน มันก็ต้องมีวันที่ผมจะไปขอความช่วยเหลือจากท่านๆบ้าง
ผมขอเพียงความเข้าใจ ความมั่นใจจากพวกท่านว่าพวกเราจะปกป้องดูแลพวกท่านได้ คำปฏิญาณตนของทหารต่อธงชัยเฉลิมพล ที่ได้ดูกันในละครเมื่อคืนนี้มีความศักดิ์สิทธิ์ ปฏิญาณตนไปแล้วต้องทำได้ มันซึมซับอยู่ในสายเลือดทหารไทยทุกนาย หยาดเหงื่อเพื่อชีวิต หยาดโลหิตนี้เพื่อชาติ ผมยินดีสละเลือดเนื้อ บนผืนแผ่นดินไทยเพื่อ เพื่อความเป็นเอกราชของชาติไทย นี่คือคำสัตย์
แนวน่านน้ำ ล้ำสุด ผืนแผ่นฟ้า พสุธา เทียบเคียง คู่ขนาน
ดิน น้ำ ฟ้า พลีชีพ ด้วยวิญญาณ เป็นตำนาน นักรบ ราชนาวี
สายเลือดไทย รักชาติ ศาสน์ กษัตริย์ ขอยืนหยัด ยึดมั่น ในหน้าที่
สายใยรัก ให้เธอ ด้วยชีวี ชีวิตนี้ อยู่เป็นไท ตายเพื่อไทย
ราชนาวีที่รัก จากใจทหารเรือไทย (Final)
หลังจากละครออนแอร์เพียงตอนแรก ไม่เพียงแต่พวกผมเท่านั้นที่มีความคึกคัก คุยไลน์กลุ่มกัน ส่งนั่น ส่งนี่ ถึงกัน ก็เรื่องในละครที่สะท้อนออกมาถึงตัวเอง คุยกันมาตลอดตั้งแต่ตอนแรกจนถึงตอนสุดท้ายเมื่อคืน ผมอีกเช่นเคยที่ถูกใช้ให้มาเขียนบทสรุปในวันนี้
ในส่วนของการท่องเที่ยว ทะเลสัตหีบซึ่งก็ไม่เคยหลับอยู่แล้ว แต่สีสันมันน้อยกว่าแถบพัทยา อันนั้นเค้าก็จุดขาย แต่ของเราก็ไม่ได้ปิด มาชมเรือหลวงจักรีนฤเบศร เพื่อระลึกถึงในหลวงรัชกาลที่ 9 มีแหล่งท่องเที่ยวอื่นๆ สวยๆงามๆ มีชายหาดที่มีที่พักสวยๆ ถ้ามาแบบสายบุญ ก็วัดสัตหีบหรือวัดหลวงพ่ออี๋ ที่พวกเราจะเข้าไปไหว้ขอพรอยู่เสมอๆ และสักครั้งหนึ่งในชีวิตได้กราบเสด็จเตี่ย องค์พระบิดาแห่งทหารเรือไทย พระเจ้าบรมวงศ์เธอ พระองค์เจ้าอาภากรเกียรติวงศ์ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ ที่สัตหีบนี้อนุสาวรีย์ของพระองค์ท่านประดิษฐานที่โรงพยาบาลสมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ สถานการณ์ปัจจุบันสัตหีบคึกคักขึ้นมาก ที่พักสวยๆถูกจองในวันหยุด ยอดคนมาเที่ยวชมเรือหลวงจักรีนฤเบศรเพิ่มขึ้น แหล่งท่องเที่ยวในวันหยุดคนหนาตา และก็ยังได้ยินมาว่ามีแต่คนหาเช่าพระหลวงพ่ออี๋รุ่นต่างๆเพื่อไว้บูชา
ยอดคนดูสกู๊ปที่เกี่ยวข้องกับทหารเรือก็เพิ่มขึ้น ชัดๆเลยก็การฝึกของ seal ที่ได้ดูกันนั้นก็ถือว่าเป็นน้ำจิ้ม ของจริงนั้นคงเผยแพร่ไม่ได้ โอ้...เกือบลืม แล้วฉากที่พระเอกโรยตัวจากฮอช่วยคน ฉากนั้นหายไปไหน เกิดอะไรขึ้น ผมบอกได้เลยยังมีอีกหลายฉากของภารกิจที่ถ่ายทำไว้ แล้วไม่ได้ออนแอร์ ตัดฉากกุ๊กกิ๊กออกไป อันนี้พอเข้าใจ แต่ภารกิจทหารที่คัดกรองแล้วว่าออนแอร์ได้กลับถูกตัดออก ก็เห็นบอกกันว่าอยากดูภารกิจมากกว่า
แต่ละฉากที่ถ่ายทำนั้นค่อนข้างยาก ใช้เวลานานในการเตรียมคน เตรียมของ และก็เป็นภาพที่น่าดู จะมีเหตุผลอะไรในการตัดออกผมไม่ทราบ แต่เสียดายมาก ฉากนี้ถือว่าเป็นจุดขาย ทีมตัดต่อคงไม่ได้คิดแบบนี้มั้ง พวกผมกันเองก็อยากดูว่าภาพจะออกมายังไง และเราก็รู้กันว่าพระเอกเค้าเล่นเอง ก็ยิ่งน่าดูเข้าไปอีก นึกถึงทีมงานที่ทั้งเหนื่อย ร้อน ทุกคนทุ่มเท อย่างที่เคยเล่าตอนแรก พระเอกของผมพี่ต้นกล้านี่ ทุ่มเทสุดๆ ความมุ่งมั่นเกินร้อย ความแข็งแกร่งนี่ให้สุดตัวเพราะเค้าไม่ใช่ทหาร แต่ก็มีคุณสมบัติอยู่หลายข้อที่ทหารในหน่วยรบพิเศษทุกคนต้องมี ตอนที่ต้องบีฟงานกันนั้นผมก็มีเนียนๆให้ทำโน่น นี่ เพื่อเป็นการทดสอบความแข็งแกร่ง พระเอกคนนี้เก่งจริงครับ แต่ละฉากก็งานยากทั้งนั้นอุบัติเหตุผิดคิวนั่นก็เกิดขึ้นได้เป็นธรรมดา พวกผมซ้อมกันนี่ผิดคิวก็แทบปางตายแล้ว อาจเป็นด้วยคิวบู๊ตามแบบของ seal ตัวจริงบีฟให้ มันก็จะเป็นบู๊อีกแบบที่แปลกตาและไม่คุ้นเคยโดยเฉพาะการต่อสู้แบบจู่โจม ประชิดตัว ก็พลาดกันได้ แต่ภาพออกมาสวยงาม หน่วยฉลามวาฬทุกคนทำออกมาได้ประทับใจครับ แต่พระเอกก็ต้องเพิ่มสกิลของความเป็นหัวหน้าเข้าไป
และก็เพราะพระเอกของเรื่องนี่แหละที่เปรียบเสมือนเป็นตัวแทนของพวกผม ตอนที่เห็นครั้งแรก หล่อ หน่วยก้านดี แต่ไม่ได้แค่นี้ยังไม่พอ ก็ต้องดูกันหน่อยมีของดีอะไรกันถึงได้รับเลือกให้มาเป็นทหารเรือ ต้องเป็น seal ด้วยนะ ก็รู้มาประมาณว่าที่ช่องเค้าคัดกันมาแล้วว่าใครเหมาะกับทหารอะไร แต่เราก็ต้องมีการทดสอบ ทั้งทางตรง ทางอ้อมรู้ตัวบ้าง ไม่รู้ตัวบ้าง ผลออกมาคือผ่าน เป็นคนที่มีความกล้า มีทักษะพอตัวอยู่ มีความมุ่งมั่น ไม่ถือตัว เป็นกันเอง และผู้กำกับอัธยาศัยดีมากๆ เก่ง อะไรที่ดูยุ่งๆแกก็จัดระเบียบได้หมด ทีมงานทุกคนก็เต็มที่ สู้ไม่ถอยกันเลย แบบนี้ทางกองทัพก็พร้อมให้การสนับสนุนเต็มที่แน่นอนครับ
อาชีพทหารสำหรับคนรุ่นนี้จะเป็นที่น่าสนใจอยู่อีกหรือไม่ ผมก็ไม่แน่ใจ แต่ถ้าใครมีความมุ่งมั่น มีคุณสมบัติ ก็มาสมัครสอบดู ผมก็ลูกชาวบ้านธรรมดา ตระกูลผมเป็นชาวสวน พ่อกับแม่เสียชีวิตตั้งแต่ผมอายุ 5 ขวบ ด้วยอุบัติเหตุ ปู่เลี้ยงผมมาคนเดียวเลย ย่าเสียชีวิตนานแล้วตั้งแต่พ่อยังเด็กๆ ปู่อยากให้ผมเป็นทหาร พ่อผมก็ไม่ใช่แนวนี้คนละเรื่องเลย พ่อเป็นนักดนตรีรับราชการที่กรมศิลป์ แม่เป็นนักโบราณคดีทำงานที่เดียวกัน ผมจึงเป็นความหวังของปู่ และปู่ก็คือไอดอลของผม ก็ได้เลือดปู่นี่แหละ ทางศิลป์แบบพ่อ แม่ ไม่ถนัดเลย ปู่ของผมคืออดีตยุวชนทหาร นักเรียนชั้นม.ปลาย 1 ใน 30 คน ของ ร.ร.ศรียาภัย จ.ชุมพร ที่ได้รับการฝึกวิชาทหาร ภายใต้การดูแลของกระทรวงกลาโหม พ.ศ.2484 สมัยสงครามโรคครั้งที่ 2 คงเคยได้ยินกันมาบ้างวีรกรรมของยุวชนทหารนั้นน่ายกย่องเพียงใด จากนั้นปู่ก็ไม่มีโอกาสได้เป็นทหารจริงๆ ตอนนั้นคงเป็นจังหวะชีวิตของปู่ ที่ได้ย้ายตามทวดของผมไปอยู่ที่ชุมพร พื้นเพตระกูลผมก็อยู่แถวๆภาคตะวันออกนี่แหละ ถึงเลือกที่จะเป็นทหารเรือตอนแยกเหล่า และแน่นอนที่สุดผมอยากฝึก seal
จริงๆแล้วทุกวันนี้ไม่ว่าเหล่าอะไร บก อากาศ ตำรวจ ก็เปิดรับหมดถ้ามีคุณสมบัติ แต่ต้นตอต้อง navy seal นักรบสามมิติยินดีต้อนรับเพื่อนๆแต่จะจบออกไปได้เท่าตอนมาหรือไม่นั้น ก็ตามข้อมูลที่รู้ๆกันแหละครับ ไอ้ที่ออกมาได้ ก็ต้องมารักษาเยียวยา ทางกาย ใจ กันสักพัก ถามว่าจะฝึกไปทำไมโหดๆแบบนี้ จะไปรบกับใคหรือ ก็บอกไม่ได้นะครับจะไปรบกับใคร แต่มันก็ต้องมีความพร้อมในการตั้งรับ ป้องกัน ถึงเราไม่คิดจะไปรบกับเค้า แต่ถ้าเค้าคิดละ หรือว่าจะปล่อยให้เค้ามาเอาเปรียบ ขมขู่ อยู่เป็นไทมาได้ตั้งนาน ก็ต้องสู้ตายนะครับ
คนทั่วไปอาจจะมองว่าไอ้พวกนี้มันคงระห่ำกันน่าดู แต่นั่นมันตอนปฎิบัติภารกิจ ผมก็มีหัวใจ รักเป็น อยากมีครอบครัว มีทายาท เหมือนกับคนอื่นๆ งานที่เสี่ยง ก็ต้องมีคู่ชีวิตที่พร้อมจะไปกับเราด้วย เหมือนในละคร กว่าจะถึงจุดนี้มันก็ต้องมีการคุยกัน กว่าจะลงตัวก็นานโขอยู่ มันจะต้องจูนหากันจนได้แหละ
สุดท้ายสิ่งที่อยากบอกผมไม่ได้ขอให้ท่านๆมาเห็นใจ หรือมาเรียกคะแนนความสงสาร เพราะตระหนักดีว่าทุกอาชีพมีความเสียสละเหมือนๆกัน เราต้องพึ่งพากัน มันก็ต้องมีวันที่ผมจะไปขอความช่วยเหลือจากท่านๆบ้าง
ผมขอเพียงความเข้าใจ ความมั่นใจจากพวกท่านว่าพวกเราจะปกป้องดูแลพวกท่านได้ คำปฏิญาณตนของทหารต่อธงชัยเฉลิมพล ที่ได้ดูกันในละครเมื่อคืนนี้มีความศักดิ์สิทธิ์ ปฏิญาณตนไปแล้วต้องทำได้ มันซึมซับอยู่ในสายเลือดทหารไทยทุกนาย หยาดเหงื่อเพื่อชีวิต หยาดโลหิตนี้เพื่อชาติ ผมยินดีสละเลือดเนื้อ บนผืนแผ่นดินไทยเพื่อ เพื่อความเป็นเอกราชของชาติไทย นี่คือคำสัตย์
แนวน่านน้ำ ล้ำสุด ผืนแผ่นฟ้า พสุธา เทียบเคียง คู่ขนาน
ดิน น้ำ ฟ้า พลีชีพ ด้วยวิญญาณ เป็นตำนาน นักรบ ราชนาวี
สายเลือดไทย รักชาติ ศาสน์ กษัตริย์ ขอยืนหยัด ยึดมั่น ในหน้าที่
สายใยรัก ให้เธอ ด้วยชีวี ชีวิตนี้ อยู่เป็นไท ตายเพื่อไทย