อยู่ใกล้แม่ตลอด ไม่เคยสังเกตเลย ว่าแม่คอยหยิบยื่นอาหารของกินให้เราก่อนทุกครั้ง
จนเรากินเสร็จแม่ถึงค่อยกินต่อจากเรา

รู้แต่ว่าช่วงหนึ่งเข้ามาดูรีวิว คนทำอาหาร ส่งการบ้าน (ต้องขอบคุณมากๆ)
ก็ลองโชว์ฝีมือทำตามดูบ้างให้ แม่กับพ่อ ลองทานฝีมือลูกดูบ้าง

แม่ กับ พ่อ ต้องลุ้นทุกครั้ง เมื่ออาหารเสร็จ แล้วทายว่านั่น คือ เมนูอะไร พร้อมกับ ร้องประหลาดใจ ทุกครั้ง
แม่นั่งทานกับพ่ออย่างเอร็ดอร่อย อย่างมีความสุข

ส่วนตัวนั่งมองอยู่ห่างๆ ด้วยความสุข และลุ้นว่า พ่อกับแม่จะทานได้มั๊ย
ช่วงนั้นรู้สึกว่าได้ทำอาหารให้กิน ได้ตอบแทนบุญคุณความกตัญญูบ้างเล็กน้อยก็ยังดี

เดี๋ยวนี้ แม่ไม่อยู่แล้ว จากไปกะทันหัน มานั่งนอนนึกถึงช่วงแม่ยังอยู่ แม่หยิบยื่นของกินให้เราตลอดเหมือนเป็นนิสัย
มานึกตอนนี้น่าจะสายไปแล้ว ขอโทษแม่ด้วยที่ไม่ดูแลให้ดีกว่านี้ คิดถึงแม่เสมอ