ผมเคยนั่งคิดเล่นๆนะครับว่า ขอบจักรวาลน่าจะเป็นกลุ่มดาว กาแล็คซี่ กาลอวกาศ หรือสสารทุกอย่างที่อยู่ริมสุดของเอกภพ

แล้วสิ่งที่อยู่เลยขอบจักรวาลออกไป ก็คือพื้นที่ว่างเปล่าอันกว้างใหญ่ ที่รอให้ขอบจักรวาลขยายตัวออกไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

พื้นที่ว่างเปล่า ที่ว่างเปล่าจริงๆ ไม่มีทั้งมวล สสาร กาลอวกาศ สุญญากาศ แล้วพื้นที่ว่างเปล่า
แบบนั้น มันจะกว้างใหญ่ไปถึงไหน มันจะมีทางตันไหม? มันไม่มีที่สิ้นสุดจริงๆหรือ?

ยิ่งคิดผมยิ่งปวดหัว จินตนาการถึงความกว้างใหญ่ไพศาลของเอกภพไม่ออกจริงๆ แล้วที่น่าเศร้ายิ่งกว่านั้นก็คือ จะไม่มีนักวิทยาศาสตร์คนไหนที่จะไขปัญหานี้ได้ เพราะแสงที่เราใช้สังเกตุการณ์จักรวาลอยู่ทุกวันนี้ มันดันเดินทางช้ากว่าขอบจักรวาลที่กำลังขยายตัวออกไป  

แล้วเมื่อไหร่เราจะตามมันทัน? เมื่อไหร่เราจะเห็นมัน?