สวัสดีครับ นี่ก็เป็นกระทู้ที่ 2 แล้วที่ผมรู้สึกว่าผมเครียดจนไม่รู้จะปรึกษาใคร จะว่าผมเป็นพันทิปแอดดิค ก็ได้ครับ เพราะพี่ๆ น้องๆ ในพันทิปส่วนใหญ่ต่างสามารถให้ความเห็นกันได้โดยที่ไม่ต้องรู้จักกันครับ เริ่มเลยนะครับ แบบรวดเร็วพร้อมขอความเห็นจากทุกๆคน ว่าถ้าทุกคนเป็นผม จะเลือกแบบไหน รบกวนทุกท่านใช้วาจาสุภาพนะครับ
ปัจจุบันผมอายุ 26 จะ 27 ปีนี้ ทำงานบริษัทเอกชนแห่งหนึ่งสายวิศวกรรม เงินเดือนประมาณนึงครับ ผมอาศัยอยู่กับที่บ้านแฟน เนื่องจากตอนที่คบกันใหม่ๆ พ่อแม่แฟนไม่อยากให้เราเดินทางไปทำงานไกล เลยให้ย้ายมาอยู่ครับ มาคอยดูแลแฟน ทำงานบ้านช่วยๆกัน พ่อแม่แฟนใจดีมากๆครับ ผมรักท่านมากๆเหมือนกัน แต่แฟนผมนี่สิ เอาแต่ใจที่หนึ่ง (เป็นลูกคนเดียว) เอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ ชอบเอาชนะ เคยคุยกับแม่แฟนตอนเราทะเลาะกัน แม่แฟนยังบอกว่า แม่เองก็เลี้ยงลูกมาผิด ตามใจมากไป ซึ่งต่างกับผมลิบลับ ปากกัด (ตีนถีบมาโดยตลอด) จนเรียนจบ วิศวะ และกำลังเรียนปริญญาโทอยู่ในปัจจุบัน กำลังจตะจบ ตอนนี้กำลังตัดสินใจจะซื้อรถยนต์เป็นของตัวเอง เพราะอยากให้แฟนนั่งสบายๆ ไม่ต้องโหนรถเมล์ แต่เหตุการหลายอย่างทำให้ผมรู้สึกว่า เธอกำลังรักผมที่วัตถุ รักในสิ่งที่ผมเปย์เธอได้ เธอไม่ได้นึกถึงผมเลย ผมรู้สึกได้เลยว่าเธอนึกถึงแต่ตัวเอง พักหลังๆยิ่งรู้สึกมากขึ้นว่าความรักที่ผมมีให้เธอมันน้อยลงไปแล้ว และที่เธอให้ผมก็น้อยลงเช่นกัน ผมกำลังเลือกอยู่ว่าผมอยากเดินออกมาจากชีวิตเธอ หาหอพักอยู่ ใช้ชีวิตตามความฝันตัวเองไปและรอคนที่เข้ากับผมได้จริงๆ สร้างทุกอย่างไปด้วยกัน ผมไม่กลัวเหนื่อย แต่ผมกลัวอดตาย (ยอมรับว่าแฟนคนปัจจุบันใช้เวลาศึกษากันน้อยมาก แต่เธอก็หน้าตาน่ารักมาก ขี้อ้อนสุดๆ) กับอีกทางนึงออกรถ และรับภาระที่เพิ่มขึ้น จากรถคันนี้และใช้ชีวิตกับเธอต่อไป (ใจผมเอนเอียงไปทางชอยส์แรกมากๆ) หรือผมคิดอะไรผิดไป ผมเลยอยากถามพี่ๆที่ผ่านประสบการอะไรแบบนี้มา รบกวนให้คำปรึกาาผมที ผมควรไปทางไหนดีครับ
ข้อมูลเพิ่มเติม ผมไม่ดื่ม (ยกเว้นสังสรรค์) ไม่สูบ ไม่เที่ยว เก็บเงินเก่ง(ไม่ได้งก) ขยัน แต่ไม่ชอบทำงานบ้าน^^
ผมควรเดินออกมาจากชีวิตเธอ เพื่อเริ่มต้นชีวิตใหม่กับคนที่ใช่สำหรับผมมั้ยครับ
ปัจจุบันผมอายุ 26 จะ 27 ปีนี้ ทำงานบริษัทเอกชนแห่งหนึ่งสายวิศวกรรม เงินเดือนประมาณนึงครับ ผมอาศัยอยู่กับที่บ้านแฟน เนื่องจากตอนที่คบกันใหม่ๆ พ่อแม่แฟนไม่อยากให้เราเดินทางไปทำงานไกล เลยให้ย้ายมาอยู่ครับ มาคอยดูแลแฟน ทำงานบ้านช่วยๆกัน พ่อแม่แฟนใจดีมากๆครับ ผมรักท่านมากๆเหมือนกัน แต่แฟนผมนี่สิ เอาแต่ใจที่หนึ่ง (เป็นลูกคนเดียว) เอาความคิดตัวเองเป็นใหญ่ ชอบเอาชนะ เคยคุยกับแม่แฟนตอนเราทะเลาะกัน แม่แฟนยังบอกว่า แม่เองก็เลี้ยงลูกมาผิด ตามใจมากไป ซึ่งต่างกับผมลิบลับ ปากกัด (ตีนถีบมาโดยตลอด) จนเรียนจบ วิศวะ และกำลังเรียนปริญญาโทอยู่ในปัจจุบัน กำลังจตะจบ ตอนนี้กำลังตัดสินใจจะซื้อรถยนต์เป็นของตัวเอง เพราะอยากให้แฟนนั่งสบายๆ ไม่ต้องโหนรถเมล์ แต่เหตุการหลายอย่างทำให้ผมรู้สึกว่า เธอกำลังรักผมที่วัตถุ รักในสิ่งที่ผมเปย์เธอได้ เธอไม่ได้นึกถึงผมเลย ผมรู้สึกได้เลยว่าเธอนึกถึงแต่ตัวเอง พักหลังๆยิ่งรู้สึกมากขึ้นว่าความรักที่ผมมีให้เธอมันน้อยลงไปแล้ว และที่เธอให้ผมก็น้อยลงเช่นกัน ผมกำลังเลือกอยู่ว่าผมอยากเดินออกมาจากชีวิตเธอ หาหอพักอยู่ ใช้ชีวิตตามความฝันตัวเองไปและรอคนที่เข้ากับผมได้จริงๆ สร้างทุกอย่างไปด้วยกัน ผมไม่กลัวเหนื่อย แต่ผมกลัวอดตาย (ยอมรับว่าแฟนคนปัจจุบันใช้เวลาศึกษากันน้อยมาก แต่เธอก็หน้าตาน่ารักมาก ขี้อ้อนสุดๆ) กับอีกทางนึงออกรถ และรับภาระที่เพิ่มขึ้น จากรถคันนี้และใช้ชีวิตกับเธอต่อไป (ใจผมเอนเอียงไปทางชอยส์แรกมากๆ) หรือผมคิดอะไรผิดไป ผมเลยอยากถามพี่ๆที่ผ่านประสบการอะไรแบบนี้มา รบกวนให้คำปรึกาาผมที ผมควรไปทางไหนดีครับ
ข้อมูลเพิ่มเติม ผมไม่ดื่ม (ยกเว้นสังสรรค์) ไม่สูบ ไม่เที่ยว เก็บเงินเก่ง(ไม่ได้งก) ขยัน แต่ไม่ชอบทำงานบ้าน^^