เราเลิกกับแฟนคนเก่ามาสามปีแล้วแต่ปัจจุบันยังคิดว่าตัวเองพลาดอย่างมากเลยคะคือแฟนคนเก่าอาจหน้าตาไม่ดีเท่าแฟนใหม่แต่เรารุสึกว่าเค้ารักเรามากกว่าคนใหม่เยอะเลยคะ ตอนสมัยคบกับคนเก่าเขาจะติดเรามากเลยคะตอนนั้นเขาเรียนมหาลัยอยู่เพื่อนเขาก็ไม่ยอมออกไปหามีไปเตะบอลนานๆครั้งจะอยู่กับเราที่หอตลอดแทบไม่ออกไปไหนเลยนอกจากพากันขี่รถไปเช่าหนังแล้วซื้อข้าวกลับมากินที่หอแล้วนั่งดูหนังไปะร้อมๆกันอาบน้ำด้วยกันก่อนนอนมีวันนึงเราจำได้ไม่มีวันลืมคือเราไม่สบายแล้วเพื่อนโทรมาตามเขาไปทำงานกลุ่มแล้วเขาไม่ไปแล้วบอกกับเราว่าพี่พาเรามาอยู่ที่นี่พาออกมาจากพ่อแม่ก็ต้องดูแลเราให้ดี.  คือจำไม่ลืมเลย พออีกวันเราก็ยังไม่หายแต่ตอนเย็นเขาต้องไปติวกับรุ่นพี่เขายังเอาเราไปด้ยเพราะไม่กล้าทิ้งเราไว้คนเดียว จากวันนั้นจนวันนี้ผ่านมาเกือบสี่ปีแล้วคะเรายังรู้สึกว่าพลาดมากที่ทิ้งเขามาหาคนใหม่

ส่วนคนใหม่นี่แบบอย่าว่าแต่เพื่อนชวนเลยคะไม่ชวนก็ขี่รถไปหา แถมเราอยากไปด้วยยังมาว่าเราอีก.  ใครจะมาบังคับกันขนาดนี้  กักขังกันเกินไป เรานี่อึ้งไปเลยเเต่เราก็ไม่ได้หวังให้ผู้ชายจะเหมือนกันหรอกคะแต่มันก็เป็นข้อเปรียบเทียบในใจเรามาก ว่าเราหลงรูปลักษณ์ภายนอกจนยอมทิ้งคนที่รักเรามากไปได้ไงเศร้ามากคะคงเป็นกรรมสนอง
#ผู้หญิง ๆคงไม่คู่ควรกับผู้ชายดีๆ