ตามประวัติศาสตร์มณฑลจิงโจว (荆州) หรือเกงจิ๋วในสมัยฮั่นมีเพียงเจ็ดจวิ้น (郡 จังหวัด) คือ

หนานหยาง (南陽 ลำหยง)
หนาน (南 ลำกุ๋น)  
เจียงเซี่ย (江夏 กังแฮ)  
ฉางซา (長沙 เตียงสา)  
กุ้ยหยาง (桂陽 ฮุยเอี๋ยง)  
อู่หลิง (武陵 บุเหลง)  
หลิงหลิง (零陵 เลงเหลง)  

ความเข้าใจที่ว่ามีเก้าหัวเมืองเมืองเพิ่งเกิดขึ้นในสมัยหยวนและหมิงที่มีการแต่งวรรณกรรมสามก๊กครับ


ศูนย์กลางการปกครองของจิงโจวอยู่ที่เมืองฮั่นโซ่ว (漢壽) ในอู่หลิงจวิ้น ต่อมาเมื่อเกิดกบฏโจรโพกผ้าเหลืองทำให้เจียงหนานวุ่นวาย จึงย้ายศูนย์กลางการปกครองไปอยู่ที่เมืองเซียงหยาง (襄陽 ซงหยง) ในหนานจวิ้น  


รัชศกเจี้ยนอานปีที่สิบสาม (ค.ศ. 208) โจโฉยึดจิงโจวได้ จึงแบ่งหนานจวิ้นตอนเหนือตั้งเป็นเซียงหยางจวิ้น (襄陽郡)  แบ่งหัวเมืองในหนานหยางแยกมาตั้งหนานเซียงจวิ้น (南鄉郡)  และหลินเจียงจวิ้น (臨江郡)

เมื่อโจโฉแพ้ศึกเซ็กเพ็ก จิวยี่สามารถยึดหนานจวิ้นตอนล่างจากโจหยินได้ ซุนกวนตั้งให้จิวยี่เป็นเจ้าเมืองหนานจวิ้น ประจำการที่เจียงหลิ่ง (江陵 กังเหลง) เมืองเอกของหนานจวิ้น  ซุนกวนยังเคยยึดเจียเซี่ยบางส่วนไปจากหองจอ จึงตั้งเทียเภาเป็นเจ้าเมือง เมื่อจิวยี่ตายเทียเภาได้เป็นเจ้าเมืองหนานจวิ้นต่อมา


รัชศกเจี้ยนอานปีที่สิบสี่ (ค.ศ. 209) เล่าปี่ตั้งเล่ากี๋เป็นผู้ว่าราชการมณฑลจิงโจว แล้วขยายอำนาจตีสี่จังหวัดภาคใต้ของเกงจิ๋วที่อยู่ใต้อำนาจโจโฉคือ หลิงหลิง กุ้ยหยาง อู่หลิง ฉางซาไว้ในอำนาจได้สำเร็จ และยังมีเจียงเซี่ยที่เล่ากี๋ดูแลอยู่ ส่วนเล่าปี่ตั้งฐานกำลังของตนไว้ที่ปากน้ำโหยวเจียง (油江口) แล้วเปลี่ยนชื่อเป็นกงอาน (公安 กองอั๋น)  

โจโฉจึงเหลือจิงโจวอยู่สามหัวเมืองคือ หนานหยาง เซียงหยาง หนานเซียง ศูนย์กลางการปกครองอยู่ที่เมืองหว่าน (宛 อ้วนเซีย) ในหนานหยาง


รัชศกเจี้ยนอานปีที่สิบห้า (ค.ศ. 210) ภายหลังเล่ากี๋ตาย ซุนกวนจึงตั้งให้เล่าปี่เป็นผู้ว่าราชการมณฑลจิงโจว โลซกสนับสนุนให้ซุนกวนให้เล่าปี่ "ยืม" หนานจวิ้นเพื่อใช้เป็นฐานที่มั่นและให้เล่าปี่ช่วยเป็นกันชนรับศึกโจโฉ เล่าปี่จึงได้หนานจวิ้นมา และย้ายศูนย์กลางของตนไปอยู่ที่เจียงหลิง ส่วนเทียเภาที่เป็นเจ้าเมืองเก่าย้ายกลับไปเป็นเจ้าเมืองเจียงเซี่ยแทน  

เล่าปี่เปลี่ยนชื่อหลินเจียงเป็นอี้ตู (宜都)    

ซุนกวนแบ่งหัวเมืองในฉางซาตั้งเป็น ฮั่นชางจวิ้น (漢昌郡) แต่ยุบลงในภายหลัง




รัชศกเจี้ยนอานปีที่ยี่สิบ (ค.ศ. 215) โจโฉยึดฮั่นจง (漢中) ได้จึงแบ่งหัวเมืองมาตั้งเป็น ซีเฉิง (西城) และ ซ่างยง (上庸) มาขึ้นกับจิงโจวของตน

เมื่อเล่าปี่ยึดเสฉวนได้ ซุนกวนจึงมาทวงจิงโจวโดยขอเมืองฉางซา กุ้ยหยาง หลิงหลิงคืน เล่าปี่ไม่ยอมอ้างว่าจะไปตีเหลียงโจว (凉州) ให้ได้ก่อนทำให้ซุนกวนโกรธ สั่งให้ลิบองยกทัพตีเมืองฉางซา กุ้ยหยาง หลิงหลิง ซึ่งล้วนยอมแพ้ลิบอง  ฝ่ายเล่าปี่ยกทัพกลับมากงอานจึงสั่งให้กวนอูยกทัพไปชิงสามหัวเมืองคืนมา ลิบองจึงถอนทหารยกทัพไปช่วยโลซกตั้งรับกวนอูที่อี้หยาง (益陽) ภายหลังโลซกเชิญกวนอูมาเจรจา แต่ก็ไม่ได้ข้อสรุปอะไร

ต่อมาเล่าปี่ได้ข่าวว่าโจโฉตีฮั่นจงแตกแล้ว กังวลว่าเสฉวนจะถูกคุมคาม จึงยอมสงบศึกและแบ่งจิงโจวกับซุนกวนโดยใช้แม่น้ำเซียงสุ่ย (湘水) เป็นเขตแดน ตามนี้

- เจียงเซี่ย ฉางซา กุ้ยหยาง เป็นของซุนกวน
- หนานจวิ้น หลิงหลิง อู่หลิง อี้ตู เป็นของเล่าปี่


ศักราชเจี้ยนอานปีที่ยี่สิบสี่ (ค.ศ. 219) โจโฉแบ่งหัวเมืองในฮั่นจงตั้งเป็น (房陵) มาขึ้นกับจิงโจวของตน

กวนอูยกทัพตีฝานเฉิง (樊城 อ้วนเซีย) ในเขตเมืองเซียงหยาง บิฮองเป็นเจ้าเมืองหนานจวิ้นประจำการที่เจียงหลิง เปาสูหยินรักษากงอาน แต่ทั้งสองหักหลังกวนอูไปเข้ากับลิบอง จิงโจวของเล่าปี่ทั้งหมดเลยตกเป็นของซุนกวนในคราวนั้นครับ


สรุปแล้ว ฝ่ายซุนกวนเคลมเอาว่าที่เล่าปี่ขยายอาณาเขตในจิงโจวได้ก็ด้วยความเอื้อเฟื้อของซุนกวนที่ให้ยืมหนานจวิ้น ในเมื่อเล่าปี่ยึดเสฉวนมีฐานที่มั่นของตนเองแล้ว เล่าปี่จึงควรแบ่งหัวเมืองในจิงโจวคืนให้ซุนกวนด้วย  ฝ่ายเล่าปี่ก็เห็นว่าเมืองทั้งหลายตนเองเป็นคนตีได้ก็ไม่ยอมคืนครับ