คือปกติบ่อยมาก เดินๆอยู่แฟนหาย เราต้องเดินหาๆๆ. ชอบเดินๆก็นึกอยากได้อะไรก็หายไป.  ครั้งล่าสุดคือเมื่อคืนฝนตกด้วย
เราจ่ายเงินอยู่ แฟนอุ้มลูก เราหันไปดูอีกที แฟนหาย เราไปยืนรอ. หน้าห้าง 20นาที ความซวยคือแบตมือถือหมด ฝนก็ตก  เราโบกแท็กซี่กลับ
มาถึงบ้าน เขากลับมาก็ไม่กล้าคุยกับเรา ไม่เข้ามา เราก็เลยไม่คุยนานจนค่ำ. เราอยู่ในห้องทำงาน เขาจึงเดินมาหาขอโทษ
แล้วบอกเราว่าปล่อยลูกวิ่งแล้วเดินเพลิน พยายามวนหาอีา แต่ไม่เจอ  คุณรู้ไหมคะ ว่า เขาทำแบบนี้บ่อยๆ เมื่อก่อนเราก็เดินหาแต่มันจะอยู่ในโซนใกล้ๆ เดินนี้ เราหากันแบบ โทรหาว่าอยู่จุดไหน ตกใจ ไปไกลมาก เราเดินหาเขาตลอด ตอนนี้เรามีลูก
ตอนนี้ลูกเพิ่งสองขวบ เขาชอบนอนกับลูก หรือเพราะเขาติดลูก ถ้าอันหลังไม่เสียใจ คุณคงจินตนาการว่า เราคือแม่บ้านผมฟูๆ
แต่เปล่าค่ะ ไม่เลย เราดูแลตัวเองดีมาก ถ้าที่ทำงาน เราคือ  คนที่เขาต้องส่งประกวด ทุกวันนี้ผู้ชายชอบอ่อยเรา บ่อยๆ แต่เรา เชิ่ดมาก
เราวางตัว และเราเริ่มท้อใจกับชีวิต สมรสของเรานะคะ มันอยากแยกย้ายเลย มันมีหลายเรื่อง คือน่าจะเกิดจากคงามห่างเหิน
และพอเรามีลูกเขาก็คิดว่า เราคงไปไหนไม่ได้.