แค่อยากได้พื้นที่ระบายความรู้สึกสับสบของคนเลวคนนึง ยาวหน่อยนะ เพราะเราไม่รู้ว่าเราจะไประบายที่ไหนจริง ๆ ..
หากใครอ่านแล้วไม่พอใจ .. เราขอโทษ ..

นี่ก็ผ่านไปจะ 10 ปีแล้วที่เราเลิกกับเขา ..แฟนเก่า ..รักแรก ..แฟนคนแรก และ..ผช.คนแรก..

เรายังจำวันแรก ที่เราพบกัน มันเหมือนนิยาย ที่ไปรษณีย์เราถามเขาเรื่องแถว เขายิ้มแล้วตอบ หลังจากนั้นเราไม่ได้คุยกันอีกเลยเป็นชม. จนเราส่งเอกสารเสร็จ และเดินออกมาเพื่อกลับ office แต่แล้ว เขาก็โผล่มาเดินข้าง ๆ ชวนคุย และขอเบอร์เรา และเราให้ แปลกแต่จริง บ้านเขาก็ดันไม่ได้อยู่ไกลจากบ้านเราเลย..มันคือพรหมลิขิต..

ตั้งแต่นั้น เราเจอกัน และคุยกันทุกวัน วันละหลายชม. บางวันถึงเช้า วันหยุดเขามักพาเราไปสถานที่ต่าง ๆ ที่เราอยากไป แต่ไม่เคยไป ปีใหม่ตรุษจีน ก็พาเราไปทำบุญ 9 วัดทุกปี ..สุดท้าย เราก็รักเขา และยอมให้เขาเป็นคนแรกของเรา..เราไม่รู้หรอกว่าเสร็จเป็นยังไง แต่ครั้งแรกของเรากับเขา เรามีความสุขมาก ไม่เจ็บ ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเลือดออก จนเขาพูดขึ้นมาว่า "คาว".. เราไม่รู้ว่าเขายังจำวันนั้นได้เหมือนที่เราจำได้หรือไม่..แต่เรา..ไม่เคยลืมเลย..

เหมือนคู่ที่เขาเพิ่งแต่งงานกันใหม่ ๆ เรามีอะไรกันทุกวัน ยิ่งวันหยุดนี่ ไม่ต่ำกว่า 2 รอบ เรายอมรับว่าเรามีความสุขมาก ๆ จริง ๆ แต่แล้ว..ความรักของคน
2 คนอย่างเดียว มันไม่พอที่จะประคองชีวิตคู่..

ครอบครัวเขาฐานะไม่ดี เขาเป็นแค่พนักงานส่งเอกสาร ส่วนเราก็เป็นพนักงานบริษัท ที่ฐานะครอบครัวดีกว่าพอสมควร..

ผ่านไปเป็นปี ๆ เราเริ่มอยากแต่งงานให้ถูกต้องมากขึ้นทุกวัน.. เหมือนสวรรค์ไม่เป็นใจ เขาว่างงานบ่อยขึ้น บ้านถูกไล่ที่ พ่อ แม่ และตัวเขาไม่มีที่อยู่ เขาเริ่มพึ่งพาเรามากขึ้น ตอนนั้นมันกลายเป็นว่า เป็นไปไม่ได้เลยที่เราจะมีเงินเก็บ และแต่งงาน แค่ให้รายได้พอคชจ.ก็ยากแล้ว เราเริ่มเครียดมากขึ้น ๆ ไหนจะรู้สึกผิดที่เราทำไม่ถูกต้องตามประเพณี ไหนจะเหนื่อยงาน ไหนจะเครียดเรื่องเงิน..

เราเริ่มไม่รู้สึกมีความสุขกับเรื่องบนเตียง เริ่มปฏิเสธเขาบ่อยขึ้น เขาไม่โกรธ แค่เซ้าซี้ ขอให้เราช่วยวิธีอื่นๆ เราเริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้น และเมื่อสถานการณ์ทางจิตใจเราถึงที่สุด เราจึงบอกเลิกเขา ขอเป็นแค่เพื่อน ซึ่งเขาก็รับไม่ได้ เขาขอเวลาทำใจ และเรารู้ว่าเขาหมายความอย่างนั้นจริง ๆ เพราะตลอดเวลากว่า 7 ปี เขาไม่เคยมีใครแม้แต่เพื่อน เขามีแค่เรา โทรหากันเช้า กลางวัน เย็นเลิกงานก็อยู่แต่กับเรา ไม่เคยไปสังสรรค์ ไม่เคยโทรหาใคร และเรารู้สึกได้ว่าเขารักเรามากกกกกกกจริง ๆ..

เขาให้พ่อ แม่เขาย้ายออกจากบ้านเราไปเช่าห้องพักอยู่ที่เดียวกับพี่สาวเขา แต่ตัวเขาเองยังขออาศัยอยู่กับเรา เพราะห้องเช่าที่พี่สาวพักไกลจากที่ทำงานเขามาก เราอยู่ร่วมชายคากันแบบเพื่อน ตลอดเวลาที่เราอยู่กันสถานะแบบนี้กว่า 2 ปี เราไม่มีอะไรกัน เราคุยกับผช.คนโน้นคนนี้ เขาก็คุยกับผญ.คนอื่น ดูเราต่างไม่หึงกัน จนวันหนึ่ง เราคิดว่าเราจะเริ่มเปิดใจกับผช.คนใหม่ (คนที่เป็นสามีคนปัจจุบัน เป็นพ่อของลูกสาวที่แสนน่ารัก) เราจึงบอกกับเขาตรง ๆ ว่าเราจะลองคบผช.คนนี้ และมันคงไม่ดี ถ้าเขาจะยังอยู่ร่วมบ้านกับเรา..

ใช่ นั่นคือการแตกหักของชีวิตคู่ระหว่างเรา กับ เขาอย่างจริงจัง..ผลที่เกิด มันผิดคาดไปมาก เราคิดว่าเขาไม่รักเราแล้ว แต่เขาเริ่มกินเหล้า ร้องไห้ ฟูมฟาย ขอโทษในทุกๆ สิ่ง ขอโทษที่เป็นไม่ได้อย่างที่เราหวัง ขอโทษที่ทำให้ลำบาก เขาบอกว่าเขาคุยกับคนอื่น เพียงเพื่อต้องการให้เราหึงเท่านั้น เขาไม่เคยรู้สึกสบายใจเวลาที่เราปรึกษาเรื่องผช.คนอื่นเลย เขารักเรา และไม่ต้องการสูญเสียเราไป  เขาเชื่อว่าไม่มีผช.คนไหนที่จะรักเราเท่าเขา..

แม้ว่าลึก ๆ เรารู้สึกสับสน แต่ความเครียดและเหนื่อยในตอนนั้น มันชัดกว่า เราจึงยืนกราน แม้ว่าเขาจะออกจากบ้านเราไป แต่สิ่งที่เกิดมันเลวร้ายมากขึ้น เขาเริ่มทำตัวเหมือนคนบ้า มาหาเราทุกวัน ยิ่งเมา ยิ่งไม่มีสติ ร้องไห้ ตะโกนโหวกเหวก จนเรากลัว แม่เราก็เหมือนกัน แม่เราห่วงความปลอดภัยของเรา กลัวเขาจะทำร้ายเรา สุดท้าย แม่ขอให้แฟนใหม่เราช่วยจดทะเบียนสมรสกับเรา เพื่อยืนยันว่าเราไม่เปลี่ยนใจแน่ และเพื่อกันแฟนเก่าเราให้ออกจากชีวิตเราไป..

การจดทะเบียนนี้ ไม่ได้เกิดจากความรัก เราจำได้ดี ตอนนั้น สามีเราพูดกับเราว่า เขารักคนยาก และเขาจะช่วยเพราะสงสารเรา เมื่อแฟนเก่าเราสงบลงแล้ว เขาคงจะขอหย่า.. คิด ๆ ตอนนี้ ดูมันน่าสมเพชยังไงไม่รู้..

วันที่สามีเราเอาทะเบียนสมรสแสดงให้แฟนเก่าเราดู แล้วบอกให้แฟนเก่าเราเลิกระรานภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของเขา เราจำได้ว่าแฟนเก่าเราทรุดตัวคุกเข่า เขาคงเสียใจ และผิดหวังในตัวเรามาก..

แต่แฟนเก่าเราก็ยังมาที่บ้านเราอีก ยังอ้อนวอน ยังตะโกนบอกว่ารู้ว่าจดเฉย ๆ เพื่อกันเขาออกจากชีวิตเรา เขาตะโกนว่าแม่เราว่าเป็นตัวการต้นคิดเรื่องให้เราจดทะเบียนสมรส แล้วยังตะโกนว่าเราหน้าอกก็แบน ตัวก็ดำ ผช.คนนั้นไม่มีทางรักเราหรอก เราเสียใจมากนะวันนั้น วันรุ่งขึ้น แม่เราจึงขอร้องให้สามีเรา เก็บเสื้อผ้ามาอยู่กับเรา คราวนี้คงสำเร็จ เขาเริ่มหายไปจากชีวิตเรา และไม่นานนัก เราก็ได้สามีคนที่ 2 ที่ไม่ใช่แค่กระดาษอีกต่อไป..

เหมือนพระพรหมจะลงโทษ..
.. เรากับสามีทะเลาะกันบ่อยมาก ขนาดนาน ๆ เจอกันที ยังทะเลาะกัน เขามีนิสัยที่เราไม่ชอบหลายอย่างมาก ซึ่งถ้าก่อนที่เราจะมีลูก เราไม่คิดมากเรื่องไม่อยากมีผัวหลายคน เราคงตัดสินใจเลิกกับเขาไปแล้ว แล้วพอมีลูก เราก็ไม่อยากให้ลูกเราเกิดในครอบครัวที่แตกแยกเหมือนเรา
.. 2 ปี ให้หลังเราท้อง ทั้ง ๆ ที่เรากับสามี ไม่ค่อยจะมีอะไรกัน พอมีก็หลั่งนอก ขณะที่ตลอด 7 ปีกับแฟนเก่า เรามีอะไรกันบ่อยมาก และหลั่งนอกเหมือนกัน แต่เราไม่ท้อง
..ไม่เคยเลยสักครั้งที่เราจะรู้สึกว่าสามีรักเรา แม้ว่าเขาจะบอกว่าเขารักเรา การกระทำที่เขาแสดงออกกับเรา มันเทียบไม่ได้กับสิ่งที่แฟนเก่าเราสามารถทำให้เรารับรู้และรู้สึกว่าเขารักเรามากมาย
..ภายใน 3 ปีหลังจากที่เราเป็นสามีภรรยากันจริง ๆ เราทะเลาะหนัก ๆ กับสามี เรื่องผญ. หรือ มือที่ 3 ขณะที่ตลอด 7 ปีที่เราคบกับแฟนเก่า ไม่เคยมีแม้แต่ครั้งเดียวที่จะมีเรื่องนี้เข้ามากวนใจ
..นี่ก็ใกล้จะ 3 ปีแล้วสินะ ที่เรากับสามี ไม่มี sex กันเลย ในวันที่เจอและเราอ้อน อยากมีอะไรกับเขา เขาทำท่าทางเหมือนเราบ้า และพูดกลับมาว่าเรื่องนี้ มันไม่สำคัญสำหรับเขา เขาจะหงุดหงิดทุกครั้งที่เราเป็นฝ่ายเริ่ม เขารังเกียจเราใช่ไม๊ เขามีคนอื่นรึเปล่า ทุกวันนี้อยู่คนละบ้าน เราก็พยายามหลับตาข้างเดียว ไม่จับผิด ไม่คิด ไม่ฟุ้งซ่าน แต่มันก็อดไม่ได้จริง ๆ
..ใกล้จะ 10 ปีแล้วที่เราร่วมชีวิตกับสามี แต่สามีให้เงินเรากับลูกที่เป็นชิ้นเป็นอันนับครั้งได้ หรือ พูดง่าย ๆ สามีเราไม่ได้ช่วย support การเงินใด ๆ แบบเป็นกิจลักษณะแบบที่สามีควรจะทำเลย เราควรจะดีใจใช่ไม๊ ที่สามีเราบอกว่า ถ้าเขาตาย เขาไม่ห่วงเลย เพราะภรรยาเขาเก่งอยู่แล้ว สามารถเลี้ยงลูก และยืนบนลำแข้งได้โดยไม่มีเขาแน่นอน
..การงาน และ การเงินเรามั่นคงมากขึ้น..เรายิ่งคิดถึงแฟนเก่าเรามากขึ้น..ยิ่งคิดถึงความรักที่เราเคยได้รับมากขึ้น ๆ
..หลัง ๆ มา เราเริ่มส่อง facebook แฟนเก่าเรา และพบว่าเขาเหมือนกำลังให้ความรักกับผญ.คนนึง และเราก็รู้สึกอิจฉาผญ.คนนั้นจัง
..ตอนนี้ เราฝันถึงแฟนเก่าเราบ่อยมาก ตื่นขึ้นมาน้ำตาก็ซึม นี่เรายังรักแฟนเก่าอยู่รึเปล่า หรือเพราะเราอยากให้สามีรักเราเหมือนที่แฟนเก่ารักเรา หรือเพราะแฟนเก่าเราเป็นผช.คนแรกของเราที่เรารัก เราเลยไม่เคยลืมเขาได้เลย
..ตอนนี้ เราเครียด และรู้สึกผิดกับสามี และ ลูกมาก ที่เรายังคิดถึงแฟนเก่าอยู่อย่างนี้

ถ้าวันนี้ สามีเราทำให้เรารู้สึกได้ว่าเขารักเรา ... เราจะมีความรู้สึก และเป็น อย่างที่เป็นอยู่นี้ หรือเปล่า???