ผมจบ ป.ตรี computer คนบ้านนอก ทำงานด้วยเรียนไปด้วย เช้าเรียนเย็นทำงาน จนจบ
จบออกมา ทำงานเป็น พนักงานฝ่ายพิจารณาสินเชื่อ ได้2 ปี เหมือนไม่รุ่ง เงินเดือน รวมแล้ว 12,000-13,000. แต่ผมรับจ๊อบ ทำคอมให้ร้านเน็ต บางวันแทบไม่ได้นอนเช้ามาทำงานต่อ สัปดาห์ รายได้ส่วนนี้ ประมาณ 7,000 -12,000
จนออกมาทำกิจการของตัวเอง ชวงแรกก็ฝืดๆ หลังๆมา รายได้ 300,000 ขึ้น ต่อเดือน แต่มีเหตถพลิกผัน ผมกับแฟนอยู่คนละที่ไปเล่นด้วยกันบ้าง วันอาทิตย์ เขายากกินอะไรเที่ยวไหน. ตามใจหมด ผมจะตามใจมาก ผมไปด้วยนอนฟฟังเขาร้องเพลง เพราะผมไม่กินเหล้าไงเลยกินกับแกล้มอิ่มนอนรอที่โชวฟา ตี5 ขับรถกลับแบบนี้วนไปประจำ ใช้เงินหมดวันเป็น หมื่น. ผมไม่ซีเรียดเพราะหาได้ง่าย และเมิ่อก่อนเราลำบากกันมาก
จนมีเรื่องตกใจแบบตลึง. เพื่อนโกงเงิน 900,000 เค้าบอกไม้โกงเดียวคืนแต่หายไป. แบบติดต่อไม่ได้
เรื่อง2 ช็อค กว่า แฟนที่คบตั้งแต่สมัยเรียน มีชูกะเพื่อนสนิท ผู้ชายมีลูก 3เดือน เธอเคยมีชู2 ครั้ง ครั้งแรกตอนเราเรียนอยู่ผมติดทหาร เขาบอกโดนรุ่นน้อง ผมปล้ำ ผมให้อภัย (ได้ไงไม่รู้ 3เดือนปล้ำสามเดือนติด)
ผมตัดสินใจ จบทุกอย่าง ไม่ด่าไม่ว่าเขาไม่ถามเหตุผล ผมทำให้ทุกอย่างตอนคบกันถอนขนรักแร้ ซื้อผ้าอนามัย บางครั้ง เค้าบอกป่วยทับฤดู ลุกไม่ไหวผมต้อง ขับรถ80 ไปกลับ160 โล เพื่อซื้อผ้าอนามัยให้เธอ เมื่อก่อนตอนไม่มีเงินเราลำบากด้วยกันมามาก ผมจะยอมอดให้เธออิ่มเสมอ แต่เธอช่วยผมหล่ยเรื่องก็เป็นคนดีคนหนึ่ง
กิจการทั้งหมด ให้แฟนเอาไปเลย เงิน บ้านรถ ทีวี ตู้เย็น เครื่องซักผ้า คอม ผมเอามาแค่ มือถือ1 เครือง มาพักใจที่แม่เสียใจหนักมาก แม่ให้ไปบวช 7 วันเลยไป3ปี
จิตใจสงบ แต่ก็ต้องกลุ่ม คำถากถางจากน้อง แม่ พ่อ ผมเหลือหนี้ที่ไปจำนองกับน้า 200,000. เจอหน้าทีไรด่าปมทุกวัน คนที่ด่าทั้งด่าทั้งดูถูก คือ แม่ กับน้องสาว ขนาดที่ว่าเราอยู่เฉยๆยังผิด บางครั้งจนเราคิดยากตายให้พ้นๆ
เรื่องงานผมก็ทำงาน บริษัทเอกชนแถวๆชล หลังสึกออกม่งานอะไรทำๆไป
ทำงานพนักนี่แหละคงเท่าๆกับฝ่ายผลิตมั้ง รายได้รวม 17,0000 -20,000 ต่อเดือน ก็โดนคนดูถูกอีกจบป.ตรี มาทำงานพนักงาน แบบนี้ งานที่ ม.3 เค้าทำกัน ผมก็ช่างเถอะ เพื่อนร่วมงานมองๆแบบแปลกๆแต่ ทำอะไรทำๆไป ขอให้ได้เงิน รายจ่าย ผมใช่จ่ายต่อเดือน เงินไปทำงานใช้ต่อเดือนน่าจะไม่เกิน1200 ค่าโทรศัฟท์ 500 นิดๆสิ้นเดือนซื้อครีมบ้างของใช้ส่วนตัวบ้าง ไม่เกิน500 ส่วนมากนะ ใช้หนี้ กยศ. เดือน2,700 กินพิซซ่า เนื้อย่าง ชาบูชิ บ้าง ผมจะเหลือเงินเกบ15,000ทุกเดือน ผมไม่ประหยัดนะ ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี ไม่ชอบเที่ยวกลางคืน ก็ไม่รู้ใช่อะไร วันไหนเครียดมากๆก็ไปสวนสาธารณะ ให้อาหารปลา ทำบุญวันหยุด
แต่ก็คิด แบบมองย้อนอดีต ชีวิตตกต่ำ พี่น้องดูถูก เหมือนไม่ใช่คน เพราะเมื่อก่อนยากได้เงินเท่าไหร่ผมโอนให้ได้หมด ขอแค่เอยมา ตอนนี้ให้ไม่ได้มีหนี้วม200,000. กยศ. อีก300,000
ท้อเหมือนกันทำไมถึงตกต่ำได้เพียงนี้ พยายามจำสิ่งที่ผิด แล้วจำ
บอกตรงท้อนะครับ
ขีวิตล้มเหลว 33 ปี ยังไม่มีอะไรจะ34แล้ว
อายุมากหางานก็ยาก คนก็ดูถูกรอบข้างนังพอทนแต่ คนในครอบครัว พ่อ แม่ น้อง
จนคิดว่าตอนนี้เหมือนเป็นคนเงียบๆชอบอยู่คนเดียว ซึม ไม่ร่าเริง.
ชีวิตล้มเหลว
จบออกมา ทำงานเป็น พนักงานฝ่ายพิจารณาสินเชื่อ ได้2 ปี เหมือนไม่รุ่ง เงินเดือน รวมแล้ว 12,000-13,000. แต่ผมรับจ๊อบ ทำคอมให้ร้านเน็ต บางวันแทบไม่ได้นอนเช้ามาทำงานต่อ สัปดาห์ รายได้ส่วนนี้ ประมาณ 7,000 -12,000
จนออกมาทำกิจการของตัวเอง ชวงแรกก็ฝืดๆ หลังๆมา รายได้ 300,000 ขึ้น ต่อเดือน แต่มีเหตถพลิกผัน ผมกับแฟนอยู่คนละที่ไปเล่นด้วยกันบ้าง วันอาทิตย์ เขายากกินอะไรเที่ยวไหน. ตามใจหมด ผมจะตามใจมาก ผมไปด้วยนอนฟฟังเขาร้องเพลง เพราะผมไม่กินเหล้าไงเลยกินกับแกล้มอิ่มนอนรอที่โชวฟา ตี5 ขับรถกลับแบบนี้วนไปประจำ ใช้เงินหมดวันเป็น หมื่น. ผมไม่ซีเรียดเพราะหาได้ง่าย และเมิ่อก่อนเราลำบากกันมาก
จนมีเรื่องตกใจแบบตลึง. เพื่อนโกงเงิน 900,000 เค้าบอกไม้โกงเดียวคืนแต่หายไป. แบบติดต่อไม่ได้
เรื่อง2 ช็อค กว่า แฟนที่คบตั้งแต่สมัยเรียน มีชูกะเพื่อนสนิท ผู้ชายมีลูก 3เดือน เธอเคยมีชู2 ครั้ง ครั้งแรกตอนเราเรียนอยู่ผมติดทหาร เขาบอกโดนรุ่นน้อง ผมปล้ำ ผมให้อภัย (ได้ไงไม่รู้ 3เดือนปล้ำสามเดือนติด)
ผมตัดสินใจ จบทุกอย่าง ไม่ด่าไม่ว่าเขาไม่ถามเหตุผล ผมทำให้ทุกอย่างตอนคบกันถอนขนรักแร้ ซื้อผ้าอนามัย บางครั้ง เค้าบอกป่วยทับฤดู ลุกไม่ไหวผมต้อง ขับรถ80 ไปกลับ160 โล เพื่อซื้อผ้าอนามัยให้เธอ เมื่อก่อนตอนไม่มีเงินเราลำบากด้วยกันมามาก ผมจะยอมอดให้เธออิ่มเสมอ แต่เธอช่วยผมหล่ยเรื่องก็เป็นคนดีคนหนึ่ง
กิจการทั้งหมด ให้แฟนเอาไปเลย เงิน บ้านรถ ทีวี ตู้เย็น เครื่องซักผ้า คอม ผมเอามาแค่ มือถือ1 เครือง มาพักใจที่แม่เสียใจหนักมาก แม่ให้ไปบวช 7 วันเลยไป3ปี
จิตใจสงบ แต่ก็ต้องกลุ่ม คำถากถางจากน้อง แม่ พ่อ ผมเหลือหนี้ที่ไปจำนองกับน้า 200,000. เจอหน้าทีไรด่าปมทุกวัน คนที่ด่าทั้งด่าทั้งดูถูก คือ แม่ กับน้องสาว ขนาดที่ว่าเราอยู่เฉยๆยังผิด บางครั้งจนเราคิดยากตายให้พ้นๆ
เรื่องงานผมก็ทำงาน บริษัทเอกชนแถวๆชล หลังสึกออกม่งานอะไรทำๆไป
ทำงานพนักนี่แหละคงเท่าๆกับฝ่ายผลิตมั้ง รายได้รวม 17,0000 -20,000 ต่อเดือน ก็โดนคนดูถูกอีกจบป.ตรี มาทำงานพนักงาน แบบนี้ งานที่ ม.3 เค้าทำกัน ผมก็ช่างเถอะ เพื่อนร่วมงานมองๆแบบแปลกๆแต่ ทำอะไรทำๆไป ขอให้ได้เงิน รายจ่าย ผมใช่จ่ายต่อเดือน เงินไปทำงานใช้ต่อเดือนน่าจะไม่เกิน1200 ค่าโทรศัฟท์ 500 นิดๆสิ้นเดือนซื้อครีมบ้างของใช้ส่วนตัวบ้าง ไม่เกิน500 ส่วนมากนะ ใช้หนี้ กยศ. เดือน2,700 กินพิซซ่า เนื้อย่าง ชาบูชิ บ้าง ผมจะเหลือเงินเกบ15,000ทุกเดือน ผมไม่ประหยัดนะ ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี ไม่ชอบเที่ยวกลางคืน ก็ไม่รู้ใช่อะไร วันไหนเครียดมากๆก็ไปสวนสาธารณะ ให้อาหารปลา ทำบุญวันหยุด
แต่ก็คิด แบบมองย้อนอดีต ชีวิตตกต่ำ พี่น้องดูถูก เหมือนไม่ใช่คน เพราะเมื่อก่อนยากได้เงินเท่าไหร่ผมโอนให้ได้หมด ขอแค่เอยมา ตอนนี้ให้ไม่ได้มีหนี้วม200,000. กยศ. อีก300,000
ท้อเหมือนกันทำไมถึงตกต่ำได้เพียงนี้ พยายามจำสิ่งที่ผิด แล้วจำ
บอกตรงท้อนะครับ
ขีวิตล้มเหลว 33 ปี ยังไม่มีอะไรจะ34แล้ว
อายุมากหางานก็ยาก คนก็ดูถูกรอบข้างนังพอทนแต่ คนในครอบครัว พ่อ แม่ น้อง
จนคิดว่าตอนนี้เหมือนเป็นคนเงียบๆชอบอยู่คนเดียว ซึม ไม่ร่าเริง.