ผมชื่อ บิ๊ก อายุ15 ผมเคยมีความรักกับเพื่อนสนิทคนหนึ่ง ชื่อเเอมป์เธอเป็นเพื่อนที่เรียนอยู่ข้างห้องของผม ย้อนกลับไปตอน ม.2ผมเจอเเอมครั้งเเรก ในวันที่ผมเป็นตัวเเทนห้อง ถือพานไหว้ครู ผมเห็นเเอมครั้งเเรกผมไม่คิดอะไรกับเเอมป์เพราะเเอมป์ไม่ใช่เสปคผม เเอมเป็นคนผิวน้ำตาล ไม่ถึงกับดำ
หน้าตาน่ารัก ชอบเเต่งตัวเก่ง เเละเธอมีเพื่อนของเธอคนหนึ่ง ที่เข้ามาชอบผมชื่อ โอ๋ (ผมเป็นคนตัวสูงหุ่นดี หน้าตาขาวติ่มๆหน่อย )ซึ่งเธอเป็นเพื่อนสนิทของเเอมเเต่ผมก็ไม่คิดอะไรเพราะตอนนั้นมีเเฟนอยู่เเล้ว เวลาผ่านไปจบจากงานไหว้ครูเราก็คุยกันทุกวันเริ่มจากคุยในเฟจบุค ผมคุยทั้งสองคนทั้ง เเอทเเละโอ๋
พอผมเลิกกับเเฟนเก่าผม ผมก็เริ่มมาชอบเพื่อนที่เรียนห้องเดียวกัน ชื่อ ไอซ์ เป็นผู้หญิงน่ารัก ดีหมดทุกอย่าง ขาว สูง เรียนเก่ง หุ่นดี เสียงน่ารัก เป็นดาวของห้องผม ซึ่งตอนนั้นผมก็เริ่มที่จะสนิทกับ2คนนั้น
เเต่โอ๋ มาบอกรักผมเเต่ผมไม่สนใจเเต่ก็มาบอกรักผม
ผมรำคารเลยไม่พูดไม่สนโอ๋เลย (ใจร้ายมาก)
เเต่กับเเอมยังสนิทกันเหมื่อนเดิน พอไอซ์รุ้ว่าผมชอบไอซ์เธอก็ไม่คุยกับผม(โดนคื่น) นานๆเข้าผมก็เริ่มออกห่างเพราะถึงจะจีบยังไงก็ไม่สมหวังเลยตัดใจ
.
เวลาผ่านไปผมกับเเอมก็เริ่มคุยกันมากขึ้นเพราะไม่ได้คุยกับไอซ์ กับเเอมผทเริ่มคุ้นเคยกันทุกวันเริ่มสนิทมากขึ้น เหมือนกับว่าเราเป็นเเฟนกัน ผมไปเล่นกันทุกวันเเอมก็มาหาผมทุกวัน จนเพื่อนทุกคนเเซวว่า
"เล่นกันขนาดนี้เป็นเเฟนกันไปเลยมั้ย" ผมก็ไม่คิดอะไรเพราะในใจตอนนั้นยังเป็นเพื่อนอยู่ เวลาผ่านนานๆเข้า ความรุ้สึกผมก็เปลี่ยนไปจากเห็นเธอเป็นคนตัวดำ ไม่สวย กลับเห็นเธอเปลี่ยนไปจากเดิม
ไม่รุ้ว่าเห็นยังไง เเต่ในใมันจบอกเเล้วว่า "รักเธอคนนั้นมากเลย" ตั้งเเต่ตอนนั้นผมก็เริ่มเข้าไกล้เธอมากขึ้น รุ้จักกันมากกว่าเดิม จนถึงวันสอบกลางภาคผมก็ช่วนเเเอม ไปติวหนังสือกันที่ ฟิวเจอ (ผมเรียนเก่ง)
เธอก็มาตามคำชวน ผมเห็นเป็นครั้งเเรกที่เเอมไม่ได้ใส่ชุดนักเรียนหรือชุดพละ ผมเห็นวันนั้นผมหลงรักเเอมทันทีจนหมดหัวใจ เราก็ไปนั้งติวกันอยู่ที่ร้านขนม ในชั้นg ลืมชื่อร้านไปละ
ติวไปสักพักผมก็ถาม "ไม่เข้าใจหรอ มานั้งข้างๆสิจะได้เห็นชัดๆ" เธอก็มานั้นข้าง ตอนนั้นเขิลมาก มีความสุขที่สุด เเล้วก็เกินเล่นกันไปสักพักก็ต่างคนต่างกลับ
ผมไปส่งเธอหน้า ซอย เธอก็กลับบ้านเธอ ผมก็กลับบ้านผม ถึงบ้านเราก็คุยกันเหมือนเดิม ผมก็ถามเธอ"ว่ามีความสุขมั้ย วันนี้อะ" เธอก็บอกว่าก็นิดๆ
เเล้วผมก็บอก "เเล้วถ้าเราชอบเเอมอะ"
เธอก็เงียบเเล้วก็บอกชอบจริงหรอ
เราไม่ขาวไม่สเปคบิ๊กนิ ผมก็เขิลเลยบอก "ล้อเล่นไม่ได้ชอบหรอก เเอมอะชอบเรารึป่าว" เธอก็บอกว่า
"ชอบนิดๆ "ผมก็ดีใจมากเลยที่อย่างน้อยเเอมก็รุ้สึกกับผมอยู่ เเอมก็บอกอีกว่า"ชอบอะชอบเเต่โอ๋ยังชอบบิ๊กอยู่ไม่อยากหักหลังเพื่อน" ผมก็บอกความจริงไปเลยว่าผมคิดยังไงกับเธอขอเธอคบเลย เธอก็บอกว่าไห้เวลาเธอหน่อยลองดูสัก1อาทิต ถ้าผมไม่เปลี่ยนใจ
เธอก็ตกลง ระหว่างนั้นเเอมก็อธิบายไห้โอ๋ฟังว่าเป็นยังไงโอ๋ก็เข้าใจเพราะเเอมเป็นเพื่อนสนิท
หลังจากนั้นเราก็คบกัน โอ๋ก็มีเเฟนใหม่
หลังจากนั้นไม่นาน ความรักก็จบลงเพราะผมถูกเพื่อนล้อว่าเเฟนไม่สวย พวกมันตลกมากที่ได้ล้อเลียนเเฟนผม ว่าดำ ไม่สวย ผมทนไม่ได้เลยบอกเลิกกับเธอ เเต่เราก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมื่อนเดิมเเต่ไม่สนิท เเต่ในใจมันยังรักอยู่ในใจเธอก็เหมื่อนกัน เลยกลับมาคบกันอีก เเต่ไม่นานก็เลิก
พอขึ้น ม.3 ผมตัดจากเธอไม่ได้พอโตขึ้นก็เข้าใจคุณค่าความรักมากขึ้น ผมเลยชวนเธอไปเที่ยวดูหนัง ไปโน้นไปนี้ จนผมขอเธอคบอีกครั้งตอนนั้น ยื่นอยู่บนสพาน ลมเเรงมาก อากาศก็ดี ฟ้าเริ่มมืด
บรรยากาศดีสุดๆ ผมก็คุยกับเเอมป์ ว่า"ถ้ากลับมารักกันอีกจะได้มั้ยเราสัญญาว่าจะไม่ทิ้งเเอมไปอีก"
เเละผมก็ถามเธอกลับว่า " เเอมป์ละจะยังรักเรามั้ย"
เธอก็บอกว่า"ถ้าบิ๊กรักเราอยู่เราก็ไม่ไปไหนหรอก"
หลังจากนั้นความรู้สึกดีๆก็กลับมาหลายอย่าง ขึ้น ม.3เเอมสวยขึ้นเยอะ ถึงสีผิวจะไม่ขาวขึ้นเท่าไหร
เเต่ก็มีคนมาจีบเยอะ ผมกับเเอมทำไรกันหลายอย่าง
เเละทุหึรั้งที่ได้ทำไรด้วยกันมันมีความสุขมาก เเละคำบอกรักที่ได้จากเเอมทุกวัน มันทำไห้ผมมั่นใจเลยว่า
เเอมจะไม่ทิ้งผม เเละผมก็จะไม่ทิ้งเธอเหมือนกัน
เเต่วันหนึ่งเพื่อนของเธอ ชื่อ อ้อน เริ่มเข้ามาทำไห้ผมกับเเอมอยู่ด้วยกันน้อยลง เพราะเเอมติดอ้อนมากกว่าผมเเล้ว อ้อนก็หาผู้ชายมาเเอมคุย ทั้งที่เเอมตอนนั้นก็ไม่อยากคุยกับผู้ชายคนอื่น เเต่อ้อนเป็นเพื่อนเลยคุยไปงั้นๆ เเละอ้อนก็อยากไห้เเอมเลิกกับผมไปคบกับคนที่อ้อนพามาคุย เเอมก็น่าจะเริ่มกดดันมากขึ้นเรื่อยๆ เเละกับผมที่ชอบยุ่งเรื่องส่วนตัวเเอมบ่อย
บังคับเเอมอยู่หลายครั้งไม่ไห้คุยกับผู้ชายที่มาจีบ
เพราะไม่มีใครอยากไห้เเฟนไปคุยกับคนที่มาจีบใช่มั้ยครับ เเอมก็เริ่มเบื่อผม พร้อมกับที่อ้อนบอกไห้เเอมเลิกเเล้วมาคบกับอีกคนที่ตัวเองไห้คุย
เเอมบอกเลยเลิกกับผม เเต่ยังไม่คบกับใคร ผมร้องไห้ทั้งวัน เหมื่อนความในที่จะมีอนาคตด้วย
ต้องพังลงทั้งที่ยังไม่ถึงครึ่งทาง ผมเอาเเต่โทษคนโน้นคนนี้ รวมถึงตัวเองด้วย จนถึงวันนี้ผมก็ยังเสียใจอยู่ ยังรักเธออยู่ ยังรอวันที่เธอจะกลับมาดีกับผมเหมือนเดิม ยังรอโอกาศจากเธอทุกวัน จนถึงวันนี้ทั้งผมเเละเธอ ยังไม่มีเจ้าของหัวใจ ถึงเธอจะไม่รักผมเเล้วในตอน ผมก็ยังคิดถึงเธอเหมือนเดิม
ผมต้องทำไงดี จะต้องง้อยัง จะทำไห้เธอเห็นความรักของผมยัง
อยากกลับไปเป็นเหมื่อนเดิมกับเเฟนเก่า
หน้าตาน่ารัก ชอบเเต่งตัวเก่ง เเละเธอมีเพื่อนของเธอคนหนึ่ง ที่เข้ามาชอบผมชื่อ โอ๋ (ผมเป็นคนตัวสูงหุ่นดี หน้าตาขาวติ่มๆหน่อย )ซึ่งเธอเป็นเพื่อนสนิทของเเอมเเต่ผมก็ไม่คิดอะไรเพราะตอนนั้นมีเเฟนอยู่เเล้ว เวลาผ่านไปจบจากงานไหว้ครูเราก็คุยกันทุกวันเริ่มจากคุยในเฟจบุค ผมคุยทั้งสองคนทั้ง เเอทเเละโอ๋
พอผมเลิกกับเเฟนเก่าผม ผมก็เริ่มมาชอบเพื่อนที่เรียนห้องเดียวกัน ชื่อ ไอซ์ เป็นผู้หญิงน่ารัก ดีหมดทุกอย่าง ขาว สูง เรียนเก่ง หุ่นดี เสียงน่ารัก เป็นดาวของห้องผม ซึ่งตอนนั้นผมก็เริ่มที่จะสนิทกับ2คนนั้น
เเต่โอ๋ มาบอกรักผมเเต่ผมไม่สนใจเเต่ก็มาบอกรักผม
ผมรำคารเลยไม่พูดไม่สนโอ๋เลย (ใจร้ายมาก)
เเต่กับเเอมยังสนิทกันเหมื่อนเดิน พอไอซ์รุ้ว่าผมชอบไอซ์เธอก็ไม่คุยกับผม(โดนคื่น) นานๆเข้าผมก็เริ่มออกห่างเพราะถึงจะจีบยังไงก็ไม่สมหวังเลยตัดใจ
.
เวลาผ่านไปผมกับเเอมก็เริ่มคุยกันมากขึ้นเพราะไม่ได้คุยกับไอซ์ กับเเอมผทเริ่มคุ้นเคยกันทุกวันเริ่มสนิทมากขึ้น เหมือนกับว่าเราเป็นเเฟนกัน ผมไปเล่นกันทุกวันเเอมก็มาหาผมทุกวัน จนเพื่อนทุกคนเเซวว่า
"เล่นกันขนาดนี้เป็นเเฟนกันไปเลยมั้ย" ผมก็ไม่คิดอะไรเพราะในใจตอนนั้นยังเป็นเพื่อนอยู่ เวลาผ่านนานๆเข้า ความรุ้สึกผมก็เปลี่ยนไปจากเห็นเธอเป็นคนตัวดำ ไม่สวย กลับเห็นเธอเปลี่ยนไปจากเดิม
ไม่รุ้ว่าเห็นยังไง เเต่ในใมันจบอกเเล้วว่า "รักเธอคนนั้นมากเลย" ตั้งเเต่ตอนนั้นผมก็เริ่มเข้าไกล้เธอมากขึ้น รุ้จักกันมากกว่าเดิม จนถึงวันสอบกลางภาคผมก็ช่วนเเเอม ไปติวหนังสือกันที่ ฟิวเจอ (ผมเรียนเก่ง)
เธอก็มาตามคำชวน ผมเห็นเป็นครั้งเเรกที่เเอมไม่ได้ใส่ชุดนักเรียนหรือชุดพละ ผมเห็นวันนั้นผมหลงรักเเอมทันทีจนหมดหัวใจ เราก็ไปนั้งติวกันอยู่ที่ร้านขนม ในชั้นg ลืมชื่อร้านไปละ
ติวไปสักพักผมก็ถาม "ไม่เข้าใจหรอ มานั้งข้างๆสิจะได้เห็นชัดๆ" เธอก็มานั้นข้าง ตอนนั้นเขิลมาก มีความสุขที่สุด เเล้วก็เกินเล่นกันไปสักพักก็ต่างคนต่างกลับ
ผมไปส่งเธอหน้า ซอย เธอก็กลับบ้านเธอ ผมก็กลับบ้านผม ถึงบ้านเราก็คุยกันเหมือนเดิม ผมก็ถามเธอ"ว่ามีความสุขมั้ย วันนี้อะ" เธอก็บอกว่าก็นิดๆ
เเล้วผมก็บอก "เเล้วถ้าเราชอบเเอมอะ"
เธอก็เงียบเเล้วก็บอกชอบจริงหรอ
เราไม่ขาวไม่สเปคบิ๊กนิ ผมก็เขิลเลยบอก "ล้อเล่นไม่ได้ชอบหรอก เเอมอะชอบเรารึป่าว" เธอก็บอกว่า
"ชอบนิดๆ "ผมก็ดีใจมากเลยที่อย่างน้อยเเอมก็รุ้สึกกับผมอยู่ เเอมก็บอกอีกว่า"ชอบอะชอบเเต่โอ๋ยังชอบบิ๊กอยู่ไม่อยากหักหลังเพื่อน" ผมก็บอกความจริงไปเลยว่าผมคิดยังไงกับเธอขอเธอคบเลย เธอก็บอกว่าไห้เวลาเธอหน่อยลองดูสัก1อาทิต ถ้าผมไม่เปลี่ยนใจ
เธอก็ตกลง ระหว่างนั้นเเอมก็อธิบายไห้โอ๋ฟังว่าเป็นยังไงโอ๋ก็เข้าใจเพราะเเอมเป็นเพื่อนสนิท
หลังจากนั้นเราก็คบกัน โอ๋ก็มีเเฟนใหม่
หลังจากนั้นไม่นาน ความรักก็จบลงเพราะผมถูกเพื่อนล้อว่าเเฟนไม่สวย พวกมันตลกมากที่ได้ล้อเลียนเเฟนผม ว่าดำ ไม่สวย ผมทนไม่ได้เลยบอกเลิกกับเธอ เเต่เราก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมื่อนเดิมเเต่ไม่สนิท เเต่ในใจมันยังรักอยู่ในใจเธอก็เหมื่อนกัน เลยกลับมาคบกันอีก เเต่ไม่นานก็เลิก
พอขึ้น ม.3 ผมตัดจากเธอไม่ได้พอโตขึ้นก็เข้าใจคุณค่าความรักมากขึ้น ผมเลยชวนเธอไปเที่ยวดูหนัง ไปโน้นไปนี้ จนผมขอเธอคบอีกครั้งตอนนั้น ยื่นอยู่บนสพาน ลมเเรงมาก อากาศก็ดี ฟ้าเริ่มมืด
บรรยากาศดีสุดๆ ผมก็คุยกับเเอมป์ ว่า"ถ้ากลับมารักกันอีกจะได้มั้ยเราสัญญาว่าจะไม่ทิ้งเเอมไปอีก"
เเละผมก็ถามเธอกลับว่า " เเอมป์ละจะยังรักเรามั้ย"
เธอก็บอกว่า"ถ้าบิ๊กรักเราอยู่เราก็ไม่ไปไหนหรอก"
หลังจากนั้นความรู้สึกดีๆก็กลับมาหลายอย่าง ขึ้น ม.3เเอมสวยขึ้นเยอะ ถึงสีผิวจะไม่ขาวขึ้นเท่าไหร
เเต่ก็มีคนมาจีบเยอะ ผมกับเเอมทำไรกันหลายอย่าง
เเละทุหึรั้งที่ได้ทำไรด้วยกันมันมีความสุขมาก เเละคำบอกรักที่ได้จากเเอมทุกวัน มันทำไห้ผมมั่นใจเลยว่า
เเอมจะไม่ทิ้งผม เเละผมก็จะไม่ทิ้งเธอเหมือนกัน
เเต่วันหนึ่งเพื่อนของเธอ ชื่อ อ้อน เริ่มเข้ามาทำไห้ผมกับเเอมอยู่ด้วยกันน้อยลง เพราะเเอมติดอ้อนมากกว่าผมเเล้ว อ้อนก็หาผู้ชายมาเเอมคุย ทั้งที่เเอมตอนนั้นก็ไม่อยากคุยกับผู้ชายคนอื่น เเต่อ้อนเป็นเพื่อนเลยคุยไปงั้นๆ เเละอ้อนก็อยากไห้เเอมเลิกกับผมไปคบกับคนที่อ้อนพามาคุย เเอมก็น่าจะเริ่มกดดันมากขึ้นเรื่อยๆ เเละกับผมที่ชอบยุ่งเรื่องส่วนตัวเเอมบ่อย
บังคับเเอมอยู่หลายครั้งไม่ไห้คุยกับผู้ชายที่มาจีบ
เพราะไม่มีใครอยากไห้เเฟนไปคุยกับคนที่มาจีบใช่มั้ยครับ เเอมก็เริ่มเบื่อผม พร้อมกับที่อ้อนบอกไห้เเอมเลิกเเล้วมาคบกับอีกคนที่ตัวเองไห้คุย
เเอมบอกเลยเลิกกับผม เเต่ยังไม่คบกับใคร ผมร้องไห้ทั้งวัน เหมื่อนความในที่จะมีอนาคตด้วย
ต้องพังลงทั้งที่ยังไม่ถึงครึ่งทาง ผมเอาเเต่โทษคนโน้นคนนี้ รวมถึงตัวเองด้วย จนถึงวันนี้ผมก็ยังเสียใจอยู่ ยังรักเธออยู่ ยังรอวันที่เธอจะกลับมาดีกับผมเหมือนเดิม ยังรอโอกาศจากเธอทุกวัน จนถึงวันนี้ทั้งผมเเละเธอ ยังไม่มีเจ้าของหัวใจ ถึงเธอจะไม่รักผมเเล้วในตอน ผมก็ยังคิดถึงเธอเหมือนเดิม
ผมต้องทำไงดี จะต้องง้อยัง จะทำไห้เธอเห็นความรักของผมยัง