ฝากถึงคุณผู้ชายที่มักใช้วิธีการเงียบแทนคำพูด

ตอนนี้เราอายุเกือบ 30 แล้วค่ะ เราคบกับแฟนมา 3 ปีแล้ว สำหรับหลายๆคนอาจมองว่า 3 ปีไม่นานมาก แต่สำหรับเราตลอดระยะเวลาที่คบกันมันคือความรักทั้งหมดที่เรามีให้กับใครคนหนึ่งจนหมดหัวใจ เขาเข้ามาทำให้เรารู้จักกับคำว่ารัก เข้ามาเติมเต็มในส่วนที่เราไม่เคยรู้สึก เรายิ้มทุกครั้งเรามีความสุขทุกครั้งที่มีเสียงไลน์หรือเสียงเรียกเข้าจากเขา มันเป็นความสุขที่เราไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน  ตั้งแต่วันแรกที่เราได้คุยกับเขาได้รู้จักเขาเราไม่เคยคิดจะคุยหรืออยากมีคนอื่นอีกเลย จนถึงตอนนี้เป็นเวลา 3 ปี เราก็ยังรักเขามากเหมือนเดิมและก็ไม่คิดว่าจะหมดรักเขาได้ เราสัญญากับตัวเองว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นเราจะไม่ทิ้งเขาไปไหนจะไม่ปล่อยมือเขา จะทุกข์หรือจะสุขเราก็จะอยู่ข้างๆเขา  ตลอดระยะเวลาที่เราคบกัน เรามีทะเลาะกันบ้างเหมือนคู่รักคู่อื่นด้วยเหตุผลหลายๆอย่าง แต่สำหรับเราการทะเลาะกันไม่ใช่เหตุผลที่จะทำให้เราหมดรักเขาได้ และเราไม่รู้ว่าตอนนี้เขารู้สึกยังไง  เขาเริ่มไม่ค่อยตอบไลน์เราและพัฒนามาถึงขั้นไม่อ่านและไม่ตอบเลย  โทรหาก็ไม่รับสาย เราถามเขาว่าในใจเขามีคนอื่นหรือเปล่า แต่เราก็ไม่ได้รับคำตอบนั้น เรารับรู้แค่ว่าตอนนี้เขาไม่ยอมคุยกับเรา เราไม่รู้ว่าการเงียบของเขาคืออะไร  เราไม่ได้จะปล่อยมือเขานะคะแต่เราแค่อยากรู้ว่าเขาต้องการให้เราอยู่ข้างๆเขาต่อไปไหม เราไม่รู้จะต้องทำยังไงต่อไป สุดท้ายความทุกข์ทั้งหมดก็มาตกอยู่ที่เรา ทุกอย่างมันค้างคาใจไปหมด คำถามหลายๆคำถามมันอยู่ในหัวเรามากมาย เราทำผิดอะไร สำหรับเราเขาคือส่วนหนึ่งในชีวิตเราไปแล้ว  เราฝันเห็นเขาแทบทุกคืน หลับตาลงก็นึกถึงแต่ภาพเขาน้ำตาก็ไหลออกมาทุกที เราพยายามทำใจนะคะแต่มันทำไม่ได้จริงๆกว่าจะผ่านไปได้ในแต่ละวันทรมานเหลือเกินค่ะ เราแทบไม่อยากทำอะไรเลยไม่รู้ว่าต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหน ไม่รู้ว่าเราจะผ่านช่วงเวลานี้ไปได้อย่างไร เราไม่ได้หวังถึงขั้นสามารถลืมเขาได้เพราะมันคงเป็นไปไม่ได้เพียงแค่เราสามารถใช้ชีวิตได้ตามปกติก็พอ   ใครเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้างคะแล้วคุณผ่านมันมาได้อย่างไร หรือมีวิธียังไงทำให้ใจเราปล่อยวางได้บ้าง
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่