[:อมยิ้ม08:]ตามหัวข้อกะทู้เลยนะคะคือเรากับเเฟนเก่าก็เลิกกันได้ประมาณเดือนหนึ่งแล้วค่ะคบกันมาตั้ง3ปีทุกวันนี้เราก็บังเอิญเจอกันบ้างเพราะบ้านอยู่ไม่ไกลกันมาก มีครั้งหนึ่งเราออกไปซื้อข้าวนอกบ้านกับเพื่อนเพื่อนเราบอกว่าแฟนเก่าเราขับรถผ่านแล้วแฟนเก่าเราฉะลอรถมองเราด้วย เราก้ดีใจนะถ้าเค้ามองเราจริงๆแต่ก็เสียเพราะเรารักเค้ามาก ทุกวันนี้ก้ยังนั่งร้องไห้ทุกครั้งที่คิดถึงเค้าหรือเห้นอะไรที่เกี่ยวกับเค้า ตอนนี้เค้าก็ไม่ได้มีคนไหม่นะค่ะเพราะเราไม่ได้เลิกเพราะมือที่สาม เราผูกพันกับเค้าและทุกคนที่บ้านเค้ามากเพราะเราเป็นผุ้หญิงคนแรกที่คบกันแล้วที่บ้านรู้(เป็นผู้หญิงคนแรกที่ได้เข้าบ้านเค้า) ตอนคบกับเค้ามีแต่คนทักว่าเรากับเค้าหน้าเหมือนกันเราก็หน้าคล้ายแม่เค้าด้วย คนอื่นคิดว่าเราเป็นน้องสาวเค้าหมดเลยถ้าไม่บอกว่าเป็นแฟนก็คงไม่รุ้ อีกคนหนึ่งที่เราผูกพันมากก็คือ ย่าของแฟนเก่าเราเพราะเค้าเอ็นดูเรามาก ขนาดตอนที่เราเลิกกันเเล้วได้ประมาณสองอาทิตย์ย่าเค้าบอกให้เราไปหาเพราะย่าบอกว่าคิดถึงเรา เราเลยเข้าไปหาพอ ย่าเห็นเราย่าก็บอกว่ามาให้ย่ากอดหน่อยย่าคิดถึงทำไมไม่ไปวันเกิดย่าไหนสัณญากับย่าแล้วใงว่าจะไป(เราเลิกกับแฟนเก่าก่อนถึงวันเกิดย่าของแฟนเก่าเราประมาณสามวัน) เราก็เลยบอกว่าหนุขอโทษพอดีมันเป็นช่วงหนสอบก็เลยไม่ได้ไป(จริงๆเราไม่อยากเจอแฟนเก่าเราเพราะเราทำใจไม่ได้) แล้วอยุ่ๆย่าเค้าก็พูดขึ้นนะว่าอยู่เป็นหลานสาวย่าก่อนได้ไหม ไปหาย่าบ้างนะไปในฐานะหลานสาวย่า คิดว่าบ้านของย่าเป็นบ้านของหนูอีกหลังที่หนูไปได้ตลอด เราก็ร้องไห้สิแบบพยายามเก็บน้ำตาแล้วนะแต่มันไม่ไหวจิงๆ