สวัสดีค่ะ พอดีได้อ่านกระทู้ของคุณดอกฝิ่นนี้[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://m.ppantip.com/topic/36818733?utm_source=facebook&utm_medium=pantip_page&utm_content=Boom&utm_campaign=36818733 เลยอยากจะไปหาบ้างเผื่ออะไรจะดีขึ้น
     ส่วนตัวเราอธิบายอาการเราไม่ถูกค่ะ แต่ไม่ใช่โรคซึมเศร้า นานทีเราจะเข้าสู่ภาวะซึมเศร้าจนไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อและทำงานไม่ได้ และปัญหาที่ตามมาคือเราทำงานไม่ได้งานพังไร้ความรับผิดชอบ ตอนนั้นเราไม่สามารถควบคุมตัวเองให้ทำงานที่ต้องทำได้ มันเลวร้ายขนาดมองงานนั่งร้องไห้รู้สึกเกลียดตัวเองที่เป็นแบบนี้แล้วก็ทำร้ายตัวเองแล้วรู้สึกทรมานจนต้องไปนอนเพื่อให้ตื่นมาแล้วเราจะสงบลง และผลที่ตามมาอีกคือเราเราเทงานและไม่มีเงินใช้ มันเป็นความชิปหายของชีวิตจนคิดว่าเป็นแบบนี้คงอยู่ต่อไม่ได้และ ทรมานชีวิตเปล่า
    แต่เมื่อไม่นานมานี้เหมือนเราหลุดจากช่วงนั้นกลับมาทำงานได้ปกติ ไม่มีความอยากตายอยากทำร้ายตัวเองเหมือนเมื่อก่อน เลยคิดว่ามันเป็นเพราะโรคหรือเปล่า กลัวเรากลับไปเป็นแบบนั้น เราเลยต้องหาทางป้องกันตัวเองโดยการไปหาหมอ
   แต่ปัญหาคือนอกจากไม่มีเงินรักษาค่ายาแล้วเราเป็นคนดื้อมาก เรามักจะคิดว่าเราปกติดีอยู่ถึงแม้จะมีพฤติกรรมทำร้ายตัวเองแต่บางทีเราชอบความเจ็บปวดอย่างแกะเล็บให้มันเลือดออก กัดกระพุ้งแก้มให้เลือดออกหรือหาอะไรมาข่วนตัวเองอันนี้เป็นตั้งแต่เด็กเราเลยถือว่าเราปกติดี แต่หมอต้องยัดโรคให้เราแน่เลย แล้วก็ยัดยาให้กินซึ่งยาที่ให้อาจจะเป็นยาหลอกให้เรากินเพื่อความสบายใจ เราเคยไปหาหมอให้หมอเย็บแผลโดนคัตเตอร์บาดลึกแต่ตอนนั้นไม่ได้บอกว่าเพราะทำตัวเอง(ตอนนั้นเราโดนพ่อไล่ให้ไปตายเราไม่ได้รู้สึกอะไรเลยหัวโล่งๆแล้วก็หยิบคัตเตอร์มากรีดแต่ไม่คิดว่ามันจะคมบาดลึกจนเป็นเรื่องต้องส่งโรงบาลขนาดนี้)เราไปแค่ให้ทำแผลให้หลังจากนั้นบ้านก็ให้แยกจากครอบครัวและมาอยู่หอ เราก็ไม่ได้ไปหาหมอหรือฉีดยากันบาดทะยักอีกเลย เลยคิดว่าถ้าไปรักษาแล้วหมอต้องนัดบ่อยๆแล้ว กลัวเราเองไม่ไปกลายเป็นไม่ได้รักษากันพอดี
     แล้วอีกเรื่องการรักษา เราคิดว่าเราอาจจะเป็นไบโพลาร์ ซึ่งมันจะมีช่วงดีดที่เราสามารถทำงานติดต่อกันได้2-3วันโดยไม่นอนและจินตนากานพลุ่งพล่านคิดงานเขียนงานออกมาได้เยอะดี ถ้าเรารักษาแล้วมันจะมีผลต่อพวกนี้มั้ย
     ขอคำแนะนำด้วยว่าเราควรรับมือกับตัวเองอย่างไร เพราะตัวเราความคิดก็เปลี่ยนไว อย่างเช่นการอยู่ดีๆก็อยากไปให้หมอรักษาพอคิดไปคิดมาก็ระแวงและอาจเสียเวลาเปล่าและพอคิดอีกทีก็คิดว่าควรไปหาแต่จะทำยังไงก็ตัวเองดี