"นกทำรังให้ดูไม้ ข้าเลือกนายให้ดูน้ำใจ"

วาทกรรมของขงเบ้งจากเรื่องสามก๊ก


"ธรรมดาเกิดมาเป็นชาย แม้จะแสวงหาเจ้านายซึ่งจะเป็นที่พึ่งนั้น ก็ให้พิเคราะห์ดูน้ำใจเจ้านายซึ่งโอบอ้อมอารีเป็นสัตย์เป็นธรรมจึงให้เข้า อยู่ด้วย แล้วให้ตั้งใจทำราชการโดยซื่อสัตย์สุจริตประการหนึ่งให้มีใจทำไมตรีแก่ญาติ พี่น้อง เพื่อนฝูงเก่าแก่ไว้อย่าให้ขาด แม้มาตรว่าจะมีภัยสิ่งใดมาถึงตัว ก็จะเผอิญให้มีผู้มาช่วยแก้ไขพ้นจากอันตรายได้ ถ้าจะคิดการสิ่งใดเล่าก็จะสำเร็จ”

วาทกรรมของจิวยี่จากเรื่องสามก๊ก



เรามาพูดถึงเรื่องในหัวข้อกระทู้กันค่ะ

สุภาษิตไทยกล่าวไว้ว่า "นกน้อยทำรังแต่พอตัว"  ได้สอนอะไรๆแก่คนไทยเอาไว้ในเรื่องของความพออยู่พอเพียงทำให้ไม่เดือดร้อนต้องหาเงินมาสร้างรัง  แต่บางคนหวังทำรังใหญ่ๆไม่พอเพียงจึงเกิดความทุกข์ขึ้นในภายหลัง

เจ้านายนั้นมี 2 ประเภท คือ ชอบคนประจบสรรเสริญเยินยอ กับ ชอบดูคนที่ผลงาน เจ้านายที่ดีจะต้องดูคนที่ผลงานเท่านั้น เจ้านายดียังคอยช่วยเหลือลูกน้อง ไม่ทอดทิ้ง เวลาที่มีความเดือดร้อนมาถึงตัว

ส่วนลูกน้องนั้นแม้จะต้องเปลี่ยนความคิดไปตามเจ้านาย  แต่สิ่งหนึ่งที่ไม่ควรเปลี่ยนคือ การยึดมั่นในความถูกต้อง ถ้าได้รับคำสั่งให้ทำในสิ่งที่ไม่ถูกต้อง เช่น ทำการทุจริตผิดกฎหมาย ลูกน้องควรจะเลิกทำเสียดีกว่า เพราะสุดท้ายแล้ว ความดีย่อมชนะความชั่ว แล้วความชั่วจะมาผูกมัดตัวเองทำให้เกิดความทุกข์ในภายหลัง

การจะดูว่าเจ้านายดีหรือเลว  ดูได้จากคนในครอบครัว คนรอบข้างเจ้านาย และลูกน้องเก่า เพราะเจ้านายก็จะเลือกลูกน้องแบบเดียวกันมาทำงาน ลูกน้องก็จะทำตามคำสั่งเจ้านาย ถ้าลูกน้องทำงานผิดพลาด แสดงว่าเจ้านายก็ทำงานไม่ได้เรื่อง แค่คุยกับลูกน้องคนเดียวก็พอจะทราบนิสัยและการทำงานของเจ้านายคนนั้นแล้ว

ดิฉันคิดว่า..เรื่องราวของคนที่ถูกเจ้านายทิ้งไป หรือคนที่ชอบสร้างรังใหญ่ๆจึงควรนำเรื่องที่ดิฉันนำมาบอกเล่านี้มาคิดเป็นอุทาหรณ์สอนใจเอาไว้บ้างนะคะ

ชีวิตคนเราผิดพลาดได้ แต่อย่าพลาดบ่อยๆจะดีกว่าค่ะ..