เราเป็นคนไม่แต่งหน้ามาตั้งแต่เด็ก โตก็ไม่แต่ง จนนี่อายุปาเข้าไป 30 กว่า ๆ ก็ยังไม่แต่งหน้า จะบอกว่าไม่แต่งเลยก็คงจะไม่ใช่
ก็จะแต่งเฉพาะไปงานสำคัญ เช่น งานแต่งงาน งานบวช(บ้าง) น้องที่ทำงานจะแต่งให้ ถ้าให้แต่งเอง ละครลิงชัด ๆ เคยลองแล้ว
เราก็ไม่ได้ (มั่นหน้านะ) แต่คงเป็นความเคยชินที่ไม่แต่งมาแต่ไหนแต่ไร แป้งยังไม่ทาเลย (หน้าสดเสมอ)

     จนเริ่มมองสังคมคนรอบข้าง ไม่ว่าจะเพื่อนร่วมงาน เพื่อนที่เรียนด้วยกัน ทุกครั้งที่เข้าห้องน้ำจะเติมแป้ง เติมหน้า เติมปาก
หันกลับมามองตัวเอง เราผิดปกติรึเปล่า...ที่เราไม่มีโมเม้นท์แบบนั้น ????

     จำเป็นมั้ยคะ ว่าต้องแต่งหน้าทุกวัน ถ้าแค่ทากันแดดอย่างเดียวได้มั้ย และถ้าไม่แต่งหน้าเลยนี่จะผิดปกติวิสัยของมนุษย์มั้ยคะ

     สโลแกนที่ว่า " ผู้หญิงอย่าหยุดสวย แต่ถ้าไม่สวยก็หยุดเถอะ " เราควรจัดอยู่ในหมวดแรก หรือ หมวดหลังดีอ่ะ 5555