คือ ตอนนี้ผมคุยกับคนๆนึงอยู่ ซึ่งคุยกันมาประมาณ 10 เดือนแล้ว ( แต่เขาไม่ยอมรับรักผมซักที ) เขาเป็นคนดีมากๆครับ มีความเป็นตัวของตัวเอง ไม่เรื่องมาก ไม่ขี้บ่น เป็นคนใจดีชอบพาผมไปทานข้าวบ้างบางครั้ง ( ถ้าหากมีวันหยุดตรงกัน ) คือเขาค่อนข้างที่จะอายุกว่าผมพอสมควรนะครับ แต่ประเด็นมันอยู่ตรงที่เขาก็เป็นคนเสน่ห์แรงมากๆ มีคนเข้ามาคุยไม่ขาดสาย แต่เขาบอกกับผมเสมอว่าไม่มีใคร และในทุกๆคืนเราจะโทรคุยกันตั้งแต่ สามทุ่มครึ่งและมักจะคาสายเอาไวแบบนั้นจนเช้า(ยกเว้น หนึ่งอาทิตย์หลังมานี้ ) และบทสนทนาก็แทบจะไม่มีอะไรเลยครับ ผมเคยจับได้ครั้งนึงด้วยว่าเขาแอบคุยกับแฟนเก่า และ คุยกับเด็กในที่ทำงานของเขา แต่ผมก็ให้อภัยครับ แต่พอลองมาคิดดูแล้ว สาเหตุที่เขาไม่ยอมจริงจังกับผมอาจจะเป็นเพราะเขายังเลือกไม่ได้ ก็เป็นได้ แต่ถึงอย่างไรก็ตามถ้าตัดเรื่องนี้ไป ก็นับว่าเขาเป็นคนที่ดีมากๆ คนนึงเลยครับ ชนิดที่ว่ามันทำให้ผมรู้สึกทิ้งเขาไม่ลงเลย...  

ผมควรทำยังไงดีครับ ตอนนี้พยายามตัดใจอยู่ เพราะช่วงหลังเขาดูเฉยชากับผมมากๆ อาจจะเพราะเราอยู่ไกลกันด้วย ผมกลัวว่าวันนึงเขาจะบอกเลิกผมขึ้นมา ตอนนี้ผมก็เลยถอยห่างจากเขาออกมา และเขาก็ไม่มีทีท่าว่าจะตามผม ทักแชทมาหาผม หรือโทรหาผมเลยนะครับ ผมก็เลยเลือกที่จะตัดใจแล้ว...

ปล.1 ใครมีวิธีตัดใจดีๆมาแนะนำ หรือใครที่มีประสบการณ์ที่คล้ายๆกันแบบนี้ แชร์มาหน่อยนะครับ
ปล.2 ผมทำถูกแล้วใช่ไหม?
ปล.3 สมัครสมาชิคพันทิปมาเพื่อการนี้โดยเฉพาะ เพราะตอนนี้กลุ้มมาก ไม่รู้จะปรึกษาใครจริงๆครับ