รื่องมีอยู่ว่าคืนนั้นเราอ่านหนังสือสอบมิดเทอม อยู่ดีๆก็มีคนหนึ่งแอดไลน์มาตามด้วยสติ๊กเกอร์เราก็งงๆใครหลงมา5555 พอดึกๆ เราก็ส่งสติ๊กเกอร์ตอบเค้าอ่านตอนเช้าเค้าก็ถามนั่นถามนี่ จากวันนั้นก็คุยกันเค้าใส่ใจรายละเอียดเรามาก แต่ช่วงนั้นมีคนเข้าหาเราเยอะแต่กลับรู้สึกดีกับคนที่ไม่เคยเจอกันเพียงแค่หลงมาจากไหนไม่รู้ เราเลิกคุยกับทุกคนเพื่อคุยกับคนนี้คนเดียว เค้าจะทักหาเราตลอดแต่เราไม่เคยทักเค้าเลยจริงๆแล้วเวลาเค้าเงียบไปก็คิดถึงนะแต่รอให้เค้าทักมา โอ๊ยนี่เราหลงคารมณืเค้าเข้าแล้วหรอเนี่ย เค้าก็ชวนไปนั่นไปนี่ตลอดแต่เรายังไม่ไปเพราะยังไม่รู้จักกันดีอยากคุยไปสักพักก่อน เราก็ตกลงกันว่าจะเจอกันเดือนเมษา ปี 59 แต่พอใกล้ถึงวันคืนนั้นเค้าก็ไม่ทักมา เรารอนะแต่เราไม่ทักไปหลังจากวันนั้นเราก็ไม่ได้ติดต่อกันอีกเลย เราก็นอยด์ๆ แล้วก็คิดว่าเค้ามีคนคุยอื่นหรอ หรือว่าเค้าชวนเราไปไหนเราไม่ยอมไปหรือว่าเค้าคิดว่าเราไม่ชอบเค้า เราตั้งคำถามกับตัวเองสักพัก ตั้งแต่วันนั้นมาเราก็คิดถึงเค้ามาโดยตลอดคนที่ไม่เคยเจอหน้ากันเพียงแค่คุยกันทำไมมีอิทธิพลมากขนาดนี้  พอเดือน พ.ย เป็นวันที่เค้าได้รับความสำเร็จในการศึกษา เราเลยตั้งใจว่าจะทำกรอปรูป สมุดโน๊ตให้ เราตั้งใจทำมาก เราเลยตัดสินใจทักไปยินดีด้วยหลังจากวันนั้นเราก็เริ่มคุยกันอีกครั้ง เค้าได้ทำงานใกล้ๆเราคุยกันครั้งนี้ก็ได้เจอกันได้ก็รู้สึกดีหาเรื่องมาเจอบ่อยๆ แต่อยู่ดีๆเราก็เลิกคุยกันโดยที่ต่างคนต่างไม่ทักกันเลย หลังจากคนนี้เราก็ไม่ได้รู้สึกใครสักเท่าไหร่ ทุกวันนี้ยังคิดถึงอยู่
คนเราจะกลับมาคุยกันได้มากสุดกี่รอบเชียว^^