สวัสดีครับ กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกของผมในพันทิปแห่งนี้

ผมจะมาเขียนเกี่ยวกับเรื่องราวของสุนัขตัวหนึ่งซึ่งเป็นสมาชิกในครอบครัวของผม ที่มีชื่อว่า “คอมแบท” ตั้งแต่วันที่เข้ามาในครอบครัว จนถึงวันที่เขาจากไป
สาเหตุที่ผมมาเขียนเพราะต้องการอยากให้ทุกคนที่มีสัตว์เลี้ยงไม่ว่าจะเป็นสุนัข หรือ แมว ก็ตาม ดูแลและรักเขาให้มากเท่ามาก ตราบใดที่เขายังอยู่กับคุณ เขาพูดไม่ได้ เขาบอกรักไม่ได้ สิ่งที่พวกเขาทำได้มีแค่แสดงออกมาเท่านั้น จงใช้หัวใจรับฟังเขา มองเข้าไปในแววตาของเขา แล้วคุณจะเข้าใจได้ว่า พวกเขาต้องการจะบอกอะไรกับคุณ อย่าให้อะไรๆ มันสายเกินไปแบบที่ผมเจอเลยครับ

วันแรก
กลางปี 2014 ป๊าผมเอาหมาพันธ์ลาบราดอร์สายพันธ์แท้ จากฟาร์มมาให้สองตัว เป็น ด.ญ ด.ช.
ไอ้เจ้าตัวผู้ที่แม่อุ้มเพราะถูกชะตา หน้าตามีเค้าโครงเข้มแบบลาบราดอร์แท้เลย แต่หน้าตาท่าทางน่าสงสารมากกว่าตัวเมียที่มาถึง ซึ่งก้อวิ่งตุเลง ตุเลงทั่วบ้าน เจ้า ด.ช. คนนั้นนอนซุกใต้โต๊ะไม่กินน้ำ ไม่กินนม ไม่เล่น ไม่นอน ได้แต่แอบมอง แม่ผมเลยอุ้มมานั่งตัก กอดไว้กับอกจนสงบและหลับลงได้ หลังจากพิจารณาเจ้า ด.ช. ในขณะที่หลับ แม่ก็บอกว่าให้ชื่อ “คอมแบท” ก็แล้วกัน พร้อมกับเหตุผลว่า ขาของมันมีรอยน้ำตาลจางๆรอบข้อเท้า เหมือนใส่รองเท้าหุ้มข้อเลย อีกอย่างจะได้ทะนงองอาจ เหมือนชายชาติทหาร
เด็ก ผ.ญ. อีกตัว ไม่มีทีท่ากลัวอะไร แม่ก็เลยตั้งชื่อประชดให้กับนางว่า หอมฉุย คือ เป็นความรู้สึกหอมที่ไม่เหมือนใคร หอมโชยไกล เแบบเมื่อไหร่ที่ได้กลิ่นก็จะมีแต่ความชื่นใจ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

คอมแบทและหอมฉุยโตเร็วเหมือนสูบลม ยิ่งโตยิ่งมาพร้อมกับความซุกซนทุกรูปแบบ งานคาบ งานกัด งานดม งานรื้อค้น กระจัดกระจาย พลังการทำลายล้างสูงมาก ความซนที่มาพร้อมความน่ารัก ความแสนรู้ ใครจะตีลง ผมทำได้แค่เก็บสมบัติต่างๆให้พ้นมือ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

ลาบราดอร์ไม่เหมือนหมาไทย ที่ชอบปลีกตัวไปนอนเงียบๆเป็นยาม ทั้งในกลางวันกลางคืน ความดื่มด่ำ การคลุกคลีตีโมง จึงไม่เท่ากัน....
ไอ้สองแสบนี้เป็นหมาโคตรรับแขกเลย หน้าหล่อๆของคอมแบทเตะตา เป็นเสน่ห์กับคนชอบหมามากมาย ในขณะที่หอมฉุย เป็นหมาขี้เล่นแต่กลับเห่าไม่เป็น (ด้วยอุปนิสัย) จึงได้แต่ยิ้ม กระโดดโลดเต้นตะกุยตะกาย (กระโดดเหมือนจิงโจ้ ความสูงประมาณ 1.80 เมตร)

ในช่วงปีแรก คอมแบทไม่สบายเพียงครั้งเดียวเพราะอาหารไม่ย่อย ผมให้กระดูกหนังไว้แทะเล่นเพื่อขัดให้ฟันขาว แต่คอมแบทจอมตะกละ พอเห็นว่าขนาดพอดีคำก็กลืนเข้าไปซะอย่างงั้น  [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
ส่วนหอมฉุยเป็นหมาผู้ไม่ป่วย มีแต่ก่อวีรกรรมสุดสร้างสรรค์ เช่น ไปจับอึ่งอ่างมาอมเล่นในช่วงหน้าฝน ยิ่งถ้าเป็นคอมแบทหามาได้ จะอมอึดมาก ปากใหญ่ๆดำๆของมัน อมจนอึ่งอ่างตาย แย่งของเล่นกัน แย่งกัดผ้าห่มฉีกเป็นผืนๆ หรือ แข่งกันรับหน้าเวลาผม หรือสมาชิกในครอบครัวกลับบ้าน จะตื่นเต้นสุดขีด วิ่งวะวิ่งวน แบบกระโดดตัวลอย ตะกุยตะกาย ประตูกระจกถึงพังก้อยังมี

จนเวลาผ่านไป 3 ปี คอมแบทและหอมฉุยยังคงเป็นหมาที่น่ารักเสมอ แต่ที่ดีขึ้นคือเขากำลังฟังภาษาคนรู้เรื่อง เริ่มสงบและเป็นผู้ใหญ่
จนกระทั่งวันที่ 12 สิงหาคม 2560
คอมแบทมีอาการเดินช้าแบบสโลว์โมชั่น ไม่ยอมลุก ทำได้เพียงมองสมาชิกในบ้านเดินเข้าออกเท่านั้น ไม่ยินดียินร้ายอะไร ซึ่งเป็นที่ผิดสังเกตมากๆ ผมจึงพาคอมแบทไปหาสัตวแพทย์ สัตวแพทย์ทำการวัดไข้จึงพบว่า คอมแบทมีไข้ 103 องศาฟาเรนไฮท์ (มีไข้เท่านั้น ไม่มีอาการอื่นเลย) จึงฉีดยาลดไข้พร้อมให้ยามากิน 5 วัน ซึ่งหลังจากฉีดยากลับมา คอมแบทเริ่มดีขึ้นและเป็นปกติในตอนหัวค่ำ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้

วันที่ 13 สิงหาคม 2560 ในตอนเช้าคอมแบทยังคงร่าเริงและกินข้าวได้ปกติดี เหมือนไม่เป็นอะไร หลังจากปลดทุกข์เบาและหนักเรียบร้อย ผมจะเดินไปเก็บผ้ารองฉี่เพื่อจะซัก และพบว่ามีเศษทรายอยู่บนผ้า แต่ผมคิดว่าคงเป็นฝุ่น หรือเศษดินที่ตกใส่ผ้า จึงไม่ได้สนใจอะไร และออกไปทำงาน
ตกเย็นเวลาประมาณ 17.30 น. ผมกลับมาบ้าน พาเขาออกมาวิ่งและปลดทุกข์ คราวนี้ผมยืนดูคอมแบทฉี่ คอมแบทมีอาการฉี่ขัด ผมจึงรอเขาฉี่เสร็จและไปหยิบผ้าขึ้นมาดู พบว่ามีผงคล้ายๆทรายสีเขียวอยู่บนผ้า ซึ่งมันออกมากับฉี่ของคอมแบท ผมจึงร้อนใจโทรหาสัตวแพทย์ที่รักษาเป็นประจำและบอกอาการ สัตวแพทย์บอกว่าอาการแบบนี้ น่าจะเป็นนิ่วทราย !! และพร้อมกับบอกว่าถ้าเป็นนิ่วคลินิกหมอรักษาไม่ได้ แนะนำให้ไป รพ.สัตว์จะดีกว่า
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
หลังจากวางสาย ผมเดินไปหาแฟนและบอกว่าเราจะพาคอมแบทไปโรงพยาบาลสัตว์ ซึ่งอยู่อีกจังหวัดหนึ่ง ซึ่งต้องใช้เวลาเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมง
ระหว่างเดินทางและก่อนเข้าตรวจนั้น คอมแบทยังมีอาการปกติเหมือนเดิม ไม่มีอาการอื่นแสดงออกมาให้เห็น พอไปถึง รพ.สัตว์ก็ทำการซักประวัติ และเข้าตรวจโดยการสวนฉี่ เพื่อดูว่าเป็นนิ่วหรือไม่ คำตอบคือเป็นนิ่วครับ นิ่วทราย !! (หลังจากสวนฉี่ไปดูนิ่วก็ไม่ได้ส่งตรวจผลอื่นเพิ่มเติมนะครับ ) และสัตวแพทย์แจ้งว่าเราต้องเอกซเรย์ดู เพื่อจะได้รู้ว่าเป็นนิ่วก้อนใหญ่หรือเปล่า ถ้าเป็นแค่ทราย กินยาสักระยะก็หายเป็นปกติ แต่ถ้าเป็นก้อนใหญ่ต้องผ่าออก ผลเอกซเรย์ออกมาว่าคอมแบทเป็นแค่ทรายครับ ไม่ได้เป็นนิ่วก้อนใหญ่
จากนั้นสัตวแพทย์ท่านนั้นฉีดยา Marbofloxacin 3 g  ให้กับคอมแบท และจัดยา Marbofloxacin มาให้ทานอีก 10 วัน พร้อมกับอาหาร Urine Care มาให้ทานเพื่อปรับความเป็นกรดในกระเพาะปัสสาวะ
เราเดินทางกลับเวลา 20.05 น. หลังจากขึ้นรถมาได้สักระยะหนึ่ง คอมแบทอาเจียนระหว่างทางเป็นเมือกๆสีดำ ซึ่งผมก็ยังมองโลกในแง่ดีว่า อาจจะเมารถ บวกกับฤทธิ์ของยา จึงอาเจียนออกมา ซึ่งหลังจากอาเจียนคอมแบทยังนั่งส่งยิ้มมาทางกระจกกลางให้ผมที่กำลังขับรถอยู่
หลังจากถึงบ้านประมาณ 21.00 น. คอมแบทกลับมาก็นอนนิ่งๆ ซึ่งผมคิดว่าอาจจะเพิ่งอาเจียนเสร็จเลยอ่อนเพลีย และจากนั้นไม่นานคอมแบทเริ่มลุกขึ้นเดิน กระวนกระวาย และอาเจียนออกมาเป็นเลือด !!! ใช่ครับ เป็นเลือดเลย เลือดสดๆ และเดินมาหาผม ผมเอามือละเลงกองเลือดนั้นเพื่อดูว่าอาเจียนอะไรออกมาบ้าง ผมดูแล้วไม่มีอะไรนอกจากอาหารที่มันกินเข้าไปและเลือดสดๆ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้
หลังจากนั้นประมาณ 20 นาที คอมแบทอุจจาระออกมาเป็นมูกดำๆ กลิ่นคาวเหมือนเลือดที่เพิ่งอาเจียนไป ผมก็ไม่วายเอามือไปบีบและเขี่ยดูว่ามันคืออะไร ผมไม่ได้คำตอบครับ รู้แค่ว่ามันเป็นมูกดำๆ ผมเริ่มใจคอไม่ดีไม่รู้จะโทรหาหมอที่ไหน จึงได้แต่เฝ้าดูอาการมันอย่างใกล้ชิด และชงน้ำหวานให้กิน
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้