บางทีก็เดินทอดน่องไปขึ้นเรือ  


วันพฤหัสที่แล้ว  นั่งเรือข้ามฟากที่ท่าดินแดง  

ข้ามไปบริจาคเงินในเทศกาลทิ้งกระจาดของโรงเจแถวราชวงศ์


เมื่อก่อน เห็นเรือจอดแล้วมีคนนั่งกันหนาแน่น
มักจะเดินบ้างวิ่งบ้าง อย่างเร่งรีบ  เพราะกลัวขึ้นเรือไม่ทัน ต้องรออีกนาน เพราะไม่ใช่เวลาเร่งด่วน


เดี๋ยวนี้  ก่อนจะเร่งรีบ  มีตัวช่วยชี้วัด  ว่าควรรีบหรือไม่













ตัวชี้วัดแบบมวยวัดคือ  

ถ้าเจ้ามือตัวจริงขับ  ก็ให้ดูผลประกอบการ ดูพีอี พีบีวีฯลฯ

ถ้าเจ้ามือแด็กส์ด่วนขับ  ก็ให้ดูราคาหุ้น และปริมาณหุ้นที่ชื้อขาย   ตีความข่าวที่คาดว่าเจ้ามือจะเอามาปั่นราคา ฯลฯ




+++++++++++++++++++++++++++++++


เมื่อเช้าเห็นงบสิ้นปี 2559 ของไอเฟคแล้ว



นึกไปถึงตัวเองว่า   เราลงทุนแบบไหน ?

แบบเขาดินหรือแบบสวนสัตว์เชียงใหม่

โชคดีที่ไม่ได้ปลื้มกับ ifec เอ๊ยหมีแพนด้า  เลยเลือกลงทุนแบบเขาดิน

มีเสือ สิงห์ กระทิง แรด  ม้าลาย ยีราฟฯลฯ

ตัวไหนตายไป    ก็ยังเหลือตัวอื่นให้ได้ทำเงิน

บริษัทในตลาดหุ้นก็เหมือนกัน   บริษัทไหนฝากชะตากรรมบริษัท  ไว้กับคนๆเดียว  ไม่เคยคิดจะซื้อ
น้ำส้ม   ซื้อ ๑ แถม ๑  ผ่านไปเกือบสามเดือน ก็ยังไม่เลิกแถม