ทำไมการที่เราจะลืมๆคนนึงมันยากเหลือเกิน ?

เราเป็นคนคนนึงที่ยังลืมแฟนเก่าไม่ได้คิดถึงเค้าทุกวัน ทั้งๆที่เราก็เลิกกับเค้ามาหลายปีแล้ว แต่เราไม่เคยลืมเค้าได้เลย เราเป็นเพื่อนในเฟสกับเค้า ไม่ว่าเค้าจะโพสอะไร เราตามกดไลค์ตลอด แต่ก็ทำได้แต่กดไลค์แสดงความรู้สึกแค่นี้ค่ะ เราอยากจะทักหาเค้าวันละแสนรอบ แต่ก็ทำได้แค่คิด555555
ความรู้สึกของเราคือ ตอนที่เราคบกับเค้า เค้าดีกับเรามาก แต่เราเป็นฝ่ายที่จะเรียกว่าเชี้ยยยย ใส่เค้าก็ว่าได้ แต่ไม่ใช่การนอกใจนะคะ เราแค่นิสัยไม่ดีใส่เค้าหลายๆอย่าง เค้าก็ยังยอมรับในตัวเราได้นะ แต่สุดท้ายเราก็เป็นคนทิ้งเค้าไปเอง แล้วก็กลับมาเสียใจเองจ้า จนเรากลับมาคุยกับเค้าอีกครั้งนึง เราขอเค้าคืนดี
แต่เค้าปฏิเสธเราค่ะ  ตอนนั้นเราก็ไม่ได้เสียใจอ่ะไรนะคะ หลังจากวันนั้นเราก็ไม่ได้คุยกับเค้าอีกเลย ได้แต่ส่องเค้าผ่านทางเฟสบุ๊คทุกวัน 3-4ปีที่แล้ว จนถึงวันนี้ เราก็ยังไม่เลิกส่องเฟสเค้าค่ะ ทั้งๆที่เราก็มีแฟนใหม่แล้วนะคะ แต่ลึกๆในใจ เราก็ลืมเค้าไม่ได้อยู่ดี พอช่วงดึกๆเนี่ย คิดถึงเค้าทุกวัน อยากกลับไปคุยกับเค้า ทักหาเค้า แต่ใจเรามันไม่กล้าค่ะ ถามว่าที่ยังไม่ลืม เพราะเรารู้สึกผิดกับเค้ารึเปล่า อันนั้นก็อาจเป็นส่วนนึงค่ะ แต่เราคงรู้สึกอย่างอื่นมากกว่า
ในเฟสเราไม่กล้าที่จะบอกความรู้สึกกับเค้าแต่ในนี้เรากล้า เราอยากจะบอกเค้าว่า  "เรายังคิดถึงไนท์เสมอนะเว้ย ไม่เคยลืมเลย"  
เหตุผลที่ยังไม่ลืม ก็คงเป็นเพราะว่า คนแบบเค้ามีคนเดียวแหล่ะมั้งคะ

แล้วเพื่อนๆมีเหตุผลหรืออะไรที่ทำให้เรายังไม่ลืมแฟนเก่ามั่งคะ มาแชร์ประสบการณ์สู่กันฟังหน่อยน้า