สวัสดีค่ะ เราขอสมมุติชื่อว่า ก ตอนนี้เรากำลังเรียนชั้นปีที่สอง ชีวิตเราเปลี่ยนไปมากๆเมื่อเข้ามหาลัย เปลี่ยนจากเคยเรียนดี มาเป็นแย่มาก ติด F ติด w ไม่มีสังคม ไม่มีเพื่อนสนิท ไม่มีคนคบ สังคมแอนตี้ เราไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองมาถึงจุดๆนี้ได้ยังไง จะเริ่มตั้งอต่ตินรู้ตัวว่าแอดติดละกันนะคะ
  ตอนเราแอดติดเรารู้จักกับ ข (นามสมมุติแฟนเรา) ตอนนั้นยังไม่เป็นแฟนกันนะ แค่ปิ๊งๆจีบๆ คุยกันได้เดือนกว่าๆเค้าก็ขอเราคบ เราก็ตกลงเลย555. คือเราอะไม่เคยมีแฟน ไม่เคยมีความรัก นี่ก็เหมือนรักครั้งแรกของเรา เราคุยกับ ข ทางเฟซบุ๊คและโทรศัพททุกวัน แบบไม่เคยเจอตัวจริงกันนะ(ตอนขอคบก็ยังไม่เจอกัน) และพอเราคบกะ ข ได้สักพัก ข เลยชวนเราไปเที่ยวบ้าน (คือตอนนั้นมหาลัยยังไม่เปิด มันช่วงปิดเทอม) เรากะ ข อยู่คนละจังหวัด ทีแรกก็ลังเลนะ สุดท้ายก็ไปเที่ยวกะเค้า เค้าเป็นสุภาพบุรุษมากๆ มันเป็นการเที่ยวเดทวันเดียว เป็นครั้งแรกที่เราเคยจับมือผู้ชาย5555 เที่ยวเสร็จเราก็กลับบ้าน หลังจากนั้นเราก็คุยกับเขาทางโทรศัพท์ จนมหาลัยเปิด เราก็เจอ ข. อีกครั้ง เป็นช่วงสั้นๆที่อยู่ด้วยกัน เพราะเราและ ข เรียนมหาลัยเดียวกันแต่คนละวิทยาเขตุ พอเริ่มเรียนเราก็ติดเพื่อนมาก เปิดเทอมใหม่ๆมีแต่คนทำควมมรู้จักกัน ใครชวนไปไหนเราไป หนังสือไม่ค่อยอ่าน กลางคืนคุยโทรศัพท์กับแฟน ตื่นสายไปเรียนไม่ทันบ้าง จนเพื่อนๆเริ่มตีตัวออกห่าง ตอนนั้นเราก็เริ่มรู้สึกตัวนิดๆเริ่มเครียดๆ ช่วงนี้เองทำให้เราคุยแต่กะแฟน และรู้สึกว่าขาดเขาไม่ได้ เขาเป็นเหมือนสิ่งสำคัญของชีวิต เวลาทะเลาะกันเราจะไม่เป็นอันทำอะไรเลย มีครั้งหนึ่งที่ทะเลาะกันแรงมากจนเราเข้าโรงพยาบาล. พอผ่านมาสักระยะหนึ่งเราก็เริ่มรู้สึกว่าเราไม่อยากอยู่ที่ ม.นี้ละ เราโทษทุกอย่างยกเว้นตัวเอง เราเลยไปหาแฟนที่ ม. ของเขา แต่เนื่องจากอยู่ไกลกันมาก ค่าเดินทางสูง และค่าที่พักสูง ตอนปีหนึ่งแฟนเราอยู่หอในเลยต้องเช่าโรงแรมนอนด้วยกันแต่ก็อยู่ได้แค่ไม่กี่วันเพราะค่าโรงแรมแพง เราก็กลับมาเรียนที่ ม.ตามเดิม
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ตอนนี้เองที่มีอะไรแบบลึกซึ้งไป. พลาดอะ แต่เราไม่ท้องนะ  พอกลับมาครั้งนี้เรายิ่งอยู่ไม่ได้เลย รู้สึกอยากมีเขาอยู่ใกล้ๆมาก
ดึกแล้วขอนอนก่อนนะคะ จะมาเล่าต่อ