คือว่าเราอยากสนิทกะเพื่อนคนหนึ่งจนเราได้สนิทจริงๆ แต่เรารู้สึกคิดผิดมากค่ะ พอเราสนิทเขากลับเห้นเราเป้นทาส มีอะไรก้ชอบมาโวยวายใส่ทั้งๆที่เราไม่รู้เรื่องค่ะ เราไม่พอใจอย่างมาก แต่ก้คือต้องทนอ่ะค่ะ คือว่าวันนั้นงานกีฬาสีที่โรงเรียนเราเขาเอาเท้ามาถีบหลังเราคือเราใส่เสื้อสีขาวเขาก้เอามาถีบจนเปื้อน เราก้โกดเขาแต่คือความจริงเขาต้องขอโทดเราแต่นี่คือเราเดินหนีเขาตอนนั้นเขาก็ให้เราไปขอโทด คืออะไรเราไม่ผิดเลยน่ะ เกียจเขาอ๊ะค๊ะ มันหมดความอดทนอ๊ะค่ะ มันเบื่อ ก้คือถ้าไม่ให้ยุ่งกะเขาเราก้ไม่มีเพื่อนเลยค่ะ เหมือนเขาเป็นหัวหน้าสั่งใครก้ได้