เรื่ื่องเล่าจากอาการละเมอ ขนลุกดีน่ะ!

สวัสดีค่ะ เพื่อนๆพันทิป เรามีเรื่องเล่าในแบบมุมมองความเชื่อส่วนตัวของเราเองน่ะค่ะ บอกก่อนจะโดนด่าค่ะ ฮ่าๆๆเอาแบบจิกเหน็บเบาๆก็ได้น๊า เพราะเรื่องนี้มันคาบเกี่ยวระหว่าง พบแพทย์ กับพบพระ นี่เองค่ะ เราเข้าใจแต่ขอโอนเอียงมาด้านพบพระหนักๆเลยละกันเนาะ มาทางนี้แล้วนี่ค่ะ ชอบเป็นการส่วนตัวจ๊า เข้าเรื่องดีกว่า..

เพราะความที่เราไม่เชื่อเรื่องผีเอาหนักหนามากซะจนเกิดความท้าทาย ลบหลู่ แล้วก็เจอจริงๆเข้าให้ จขกท เจ็บหนักจับไข้ไม่กล้าซ่าส์แล้วค่ะ เชื่อแล้วของแบบนี้ไม่เจอกับตัวเองไม่เชื่อจริงจริงค่ะ เอาไว้จะเล่าให้ฟังรอบหน้าละกัน
ไปต่อที่..

เราเองเป็นแม่บ้านอยู่บ้านปกติ เลี้ยงน้องหมาฟรุ้งฟริ้ง เสร็จจากงานบ้านก็เล่นคอม เล่นเกมส์(หนักมาก) ดูแลคุณสามี เข้านอนตามปกติ แต่ดั๊นน มีเรื่องไม่ปกติบางอย่างรบกวนจิตใจแม่บ้านยุคโซเชียลนะซิค่ะ ตอนเช้าวันหนึ่ง เร็วๆนี้แหล่ะค่ะ คุณสามีเค้านั่งทานข้าวเช้ากับเราก่อนไปทำงาน เค้าก็ทำหน้าเหวอๆงงๆ หันไปทางโน้นที ทางนี้ที อึกอัก อึกอัก ด้วยความที่คุณแม่บ้านเป็นคนชอบอำ ขี้ี้เล่นปากไว ก็เลยแซวคุณสามี "ทำไมยะ นั่ั่งกันเกินสองคนรึไง" คุณสามีหลุด พรืด!! ขำออกมา ดิฉันก็ขำด้วย คิดไว้แล้วว่าโดนแกล้งแน่ๆ [ปกตินางชอบแกล้งเราหนักมาก แต่เราทันนางตลอดอิอิ ชนะ!]
คุณสามีหยุดขำแล้วทำหน้าเก๊กอีกรอบ แล้วพูดกับเราว่า "เธอ อันนี้ซีเรียสวะ เมื่อคืนเธอตื่นมาทำไรรู้เรื่องป่ะ "
นี่ก็งงเลย มันอำหรือยังไง "เฮ้ยเราหลับ เราก็ไม่รู้เรื่องแล้ว หลับปุ๋ยเลยทำไมหรอ" เราถามกลับไป นางก็บอกจริงจังน่ะ ก็เมื่อคืน เธออะ ลุกขึ้นมานั่งขาเหยียดตรง แล้วก็หัวเราะ ตายังหลับอยู่ รู้ตัวป่ะถามจริง ตอนแรกเรายังคิดว่านางอำเราแต่หน้าตานางคือเหวอมาก เราก็บอกเฮ้ยเราไม่รู้จริงๆน่ะ คุณสามีเห็นเราเหวอด้วยนางก็เลยพูดว่า "ไม่มีไรหรอก เป็นแค่แป๊บเดียว แล้วเธอก็นอนต่อ ละเมอมั๊ั๊ง
ฝันอะไรรึเปล่า ไม่มีไรหรอก แหม ทำเหวอ ไปทำงานแล้วน่ะ" แล้วนางก็ไปฟิ้วเลย เราก็มานั่งนึก ถ้ามันไม่อำแล้วมันเป็นเรื่องจริงเนี่ย เราก็แอบหลอนอยู่น่ะ คือเราเป็นคนบ้าๆบอๆบ๊องส์ แต่ก็กลัวเรื่องแบบนี้สุดชีวิตจิตใจทีเดียว
เอาแล้วอะไรว่ะเนี่ยคิดในใจ ช่างเถอะ ละเมอไง จะอะไรหล่ะ คิดมากหน่า
วันนั้นพอทำงานบ้านเสร็จ จขกทไม่คิดมากเล้ยสักนิดเดียว กดโทรศัพท์หาแม่ก่อนเลยค่ะ เล่าให้แม่ฟัง
บอกก่อนน่ะค่ะ แม่ จขกท สายหมอดู หมอเดา ดูพระ ฮวงจุ้ย เลยค่ะ ตัวแรงบางทีใบ้หวยด้วย เรียกว่ามีเรื่องๆฮาๆของแกเพียบค่ะ

แม่ฟังจบแล้วก็เงียบไป แป๊บนึงนางก็ร้อง โอ๊ะ! ดังมาก
เราก็ตกใจ "เอ้าแม่! เป็นอะไร" อย่าเพิ่งถามซิเอ็ง แม่แอบดุ แล้วแกก็ว่า นึกออกทีแระ " มีอยู่ครั้งหนึ่ง แกยังอยู่บ้านแม่ สองปีที่แล้วได้ละมั๊งไม่แน่ใจ เอ็งนอนกับแม่เนี่ย เออจำได้แล้ว แกลุกขึ้นมานั่ั่งเหมือนกันแล้วก็สวดพึมพำเป็นภาษาบ้าบออะไรไม่รู้ฟังไม่ออก ตั้งนานแหน่ะ แม่ก็กลัว หลับกันหมด จะปลุกก็ไม่กล้าวะ แต่ไม่ได้บอกแกหรอกนะ รู้ว่าแกกลัว "

เอาแล้วมีเพิ่ม ทีนี้วางจากแม่เริ่มจิตตก เฮ้ย!! เราไม่รู้เรื่องเลย แล้วก็ไม่ได้ฝันอะไรด้วย ปกติถ้า จขกทฝันส่วนใหญ่ที่จำได้แม่นเลยจะฝันเรื่องอาหาร แนวถนัด อย่างลุยบุฟเฟต์แบบบ้าคลั่ง ปิ้งย่างควันตลบอบอวนอะไรทำนองนี้ซะมากกว่าคะ จะจำได้ครบหมดทุกรายละเอียดเลยค่ะ
สวนทางกับเรื่องของท่านแม่และคุณสามีมาก
เอาไงดีน๊า เวลาของอาชีพแม่บ้านยังเหลือคุณสามีก็ยังไม่กลับ โทรหาคุณเพื่อนสนิทดีกว่า
สารภาพเลยค่ะตอนนี้เริ่มกลัวตัวเองแล้วนะ พอดิบพอดี นางนั่งจิบกาแฟรอลูกค้าอยู่ว่างคุยพอดี รีบเล่าให้นางฟังทั้งหมดทั้งมวล นางแอบโอ๊ะใส่เบาๆ อาการเดียวกับแม่เลย แต่วอลลุมเบากว่าเท่านั้น แล้วนางก็ลดเสียงลง "แก ฉันว่าจะไม่บอกแกแล้วนะ เมื่อเดือนก่อนที่แกมานอนเป็นเพื่อนฉันที่ รพ.จำได้ป่ะ ที่ฉันผ่าตัดอ่ะ ฉันนอนไม่หลับ แกนอนกรนปกติ อยู่ดีดีเว้ยแกก็เงียบไป ฉันก็คิดว่าแกตื่นแล้ว เลยหันไปหา แกลุกขึ้นมานั่งวะ เอียงคอช้าๆอ่ะ แบบบิดคออ่ะ แต่ช้าๆเลยน่ะ แล้วแกก็ยิ้มหวานให้ฉัน เม้มปากนี่บางเชียว แกเอ๊ย!ขนลุก ค้างอยู่สักห้าวินาทีได้มั๊ง ฉันก็ไม่กล้าขยับตัว สักพักนึงแกก็ทิ้งตัวนอนหลับต่อ โอ๊ยนึกแล้วยังหลอนอยู่เลย ฉันนะไม่กล้าเล่าให้แกฟังกลัวแกไม่ยอมนอนเป็นเพื่อนฉันอีกคืนที่เหลืออ่ะ" เอิ่ม..
เหมือนทั้งแม่และเพื่อนจุดไฟแห่งความกลัวสุดขีดใส่ดิฉันค่ะพูดเลย ทำไมไม่บอกกันบ้างเล่า !!
ดึงสติกลับมาค่ะหลังจากจบการสนทนา นั่งอยู่คนเดียวในบ้านกับน้องหมาหนึ่งตัว กลัวค่ะ กลัวตัวเองมาก จขกท ย้อมใจ เฮ้ยมันก็แค่ละเมอป่ะว่ะ หาในกูเกิ้ลดูดีกว่า อาการแบบเรา ในพันทิป เว็ปคุณหมอ ต่างๆนานา เจอนะกระทู้นึงค่ะในพันทิปเรานี่แหล่ะ มีรำด้วย บ้าเอ๊ยหลอนหนักไปอีก
มีแขวนพระ มีสนทนาตอบโต้กลับด้วย คิดตามตลอด
แอบขำเบาเบา ฉันจะเป็นแบบนั้นป่ะว่ะ มันจำอะไรไม่ได้เลย กระจกก็ไม่กล้าส่องค่ะ สรุปการหาเหตุผลจากกูเกิ้ล
ก็ไม่ต่างกันมากค่ะ สภาวะเครียด อารมณ์ก่อนนอน สิ่งเร้า ความฝัน บลา บลา บลา คืออีกนิดเดียวจะต้องไปพบจิตแพทย์แน่นอนค่ะ
ดิฉันเลยตัดสินใจมาเล่าให้ๆเพื่อนพันทิปฟังดีกว่า เพราะดิฉันโน้มไปทางพบพระค่ะ ฮ่าๆๆ
ถ้าเพื่อนๆมีอาการ แบบไหนมาเล่าให้ฟังบ้างน๊า มีคำแนะนำเรายินดีรับฟังค่ะ ไม่คิดไม่นึกเลยว่าจะมีอาการควบคุมตัวเองไม่ได้แบบนี้เกิดขึ้นค่ะ ตอนนี้เราก็ยังหาข้อมูลในกูเกิ้ลอยู่นะ
เว็ปไซต์ต่างประเทศ แปลออกมั่งไม่ออกมั่ง แต่ยิ่งหาข้อมูลยิ่งตื่นเต้นดีค่ะ
จขกท หวังไว้ว่าถ้ามีอาการอีกจะให้คุณสามีอัดคลิปแล้วเอามาแบ่งปันกันหลอนกับอาการละเมอแบบ ขนลุกๆ
ส่วนการพบพระ ผลเป็นอย่างไรจะมาเล่าให้ฟังอีกทีค่ะ

: จขกท ไม่มีเรื่องเครียดค่ะ ไม่มีเลย ใช้ชีวิตสนุกสนานมากค่ะ เม้าท์มอย เพื่อนฝูง ครอบครัว แฮปปี้สุดๆ

: ขอบพระคุณที่ติดตามอ่านจนถึงบรรทัดนี้น่ะค่ะ แบ่งปันประสบการณ์แปลกๆค่ะ อย่าเอาสาระน๊า >_<
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่