ตัวผมอยู่ชั้นม.ปลาย ห้องวิทย์-คณิต ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าสิ่งนี้คือ "การกีดกัน" หรือเปล่า คือนิสัยของผมเป็นคนที่เข้ากับคนอื่นได้ยาก ไม่เชิงว่าขี้อาย หรือกลัวการเข้าสังคม แต่เป็นคนที่เอาใจใครยาก ไม่มีนิสัยแบบวัยรุ่นทั่วไป ไม่ค่อยชอบทำตัวคึกคะนอก หรือทำตัวเก๋า พยายามที่จะเป็นที่ยอมรับ จึงทำให้ผมมักมีกลุ่มเพื่อนประเภท เนิร์ด ขี้อาย ชีวิตมีปัญหาซะเป็นส่วนใหญ่ คนในห้องจึงเหมารวมผมเข้าไปด้วย และพยายามตีตัวออกห่าง เวลามีงานกลุ่ม ผมและกลุ่มเพื่อนมักเป็นเศษที่คนในห้องไม่ต้องการ พอเข้ากลุ่มกับใครได้ปุ๊บ เวลาผมถามงานหรือกระตือรืนร้นที่จะช่วย เขาก็ไม่ยอมบอก และหายเงีบยไปเฉยๆ พอถึงช่วงส่งงาน เขากลับบอกผมไม่ช่วยอะไรเลย แถมเอาผมไปนินทาสนุกปากอีก
หัวเราะคิคิเวลาผมเดินเข้าห้อง สายตาที่มองแบบเหยียดหยามคือสิ่งที่ผมเกลียดมาก ปัญหาคือผมต้องอยู่กับสีงคมในห้องนี้ไปอีก 3 ปี จะมีวิธีการดำรงชีวิตได้อย่างไงครับ??
จะมีวิธีการแก้ปัญหาอย่างไง เมื่อถูกมองว่าเป็นตัวประหลาดภายในห้อง?
หัวเราะคิคิเวลาผมเดินเข้าห้อง สายตาที่มองแบบเหยียดหยามคือสิ่งที่ผมเกลียดมาก ปัญหาคือผมต้องอยู่กับสีงคมในห้องนี้ไปอีก 3 ปี จะมีวิธีการดำรงชีวิตได้อย่างไงครับ??