ถึงนกน้อยผู้โผสู่แดนไกล
ขอเปิดหัวใจได้บอกกล่าว
ทุกสถานการณ์ของเรื่องราว
เริ่มต้น  ย่างก้าว  และลงเอย

เมื่อความจำเป็นบีบต้องเลือก
บนเชือกแกว่งกิ่วเหลือจะเอ่ย
จำจากรังอุ่นอันคุ้นเคย
ช้ำเชยน้ำตาก็ต้องไป

โดนมัดมือเท้าจับขึ้นเขียง
เอนเอียงแต่ต้นยากทนไหว
ยินยอมโดนเชือดหรืออย่างไร
แม้มีหัวใจแกร่งเกินคน

ปลายหอกทมิฬรุมทิ่มแทง
รุนแรงโหดร้ายมากหลายหน
ล้าแรงฝืนต้านสุดทานทน
ไม่มีเหตุผลต้องยอมพลี



เจ้านกน้อย
เปลื้องปล่อยพันธะผละถิ่นที่
จงรับรู้ในทิวาและราตรี
เจ้ายังอยู่ที่นี่  กลางใจชน

.................................................................................