ขอออกตัวก่อนนะค่ะ ว่าเราเป็น single mom อายุ 30 กว่านิดๆ มีลูกชาย 1 คน อายุ 5 ขวบ เราแยกทางกับสามีเมื่อ 3 ปีที่แล้วเพราะการนอกใจของสามีค่ะ หน้าตาเราก้อไม่ได้ขี้ริ้วนะค่ะ พอไปวัดไปวาได้ ...ตัวเล็ก ร่าเริง ตลกค่ะ ตั้งแต่ผิดหวังกับความรักเราก็ไม่คิดมีใครอีกเลยค่ะ ไม่ไช่เพราะอดีตสามีนะค่ะ เพราะเราก็ไม่ได้รักกันมากมาย แต่เมื่อเดือนที่แล้ว เราไปญี่ปุ่นและมีโอกาสได้รู้จักกับผู้ชายคนหนึ่งที่ทางบ้านสนับสนุนให้ลองคบกัน เขาเป็นผู้ใหญ่กว่าค่ะ แก่กว่าเรา 15 ปี เป็นชาวต่างชาติที่มีฐานะและหน้าที่การงานที่มั่นคง เขาเป็นอาจารย์สอนพละค่ะ แต่เค้ายังโสดและไม่เคยแต่งงานมาก่อนนะค่ะ เป็นลูกชายคนโตด้วยค่ะ ซึ่งประเพณีวัฒนธรรมของประเทศเค้าก็ต่างจากเราด้วย มันเลยทำให้เราคิดเยอะ ภาษาก้อเป็นส่วนหนึ่งนะ คือเราเพิ่งเริ่มฟื้นภาษาญี่ปุ่นหลังจากที่เรียนมานานมากกกก เลยไม่ค่อยเข้าใจบางประโยคที่เค้าพูดด้วย ได้แต่พูดสลับกับภาษาอังกฤษไป ครั้งแรกเราไปกินกาแฟด้วยกันค่ะแล้วต่อด้วยดินเนอร์ เราก็พยายามเปิดใจนะคะ เพราะเค้าเทคแคร์เราดีมาก ดูเหมือนกันเป็นแฟมิลี่แมนเลยค่ะ ครั้งที่สองเค้านัดเราออกไปเที่ยวด้วยกันแต่วันนั้นเราไม่สบาย แต่สุดท้ายเราก้อออกไปกับเค้าด้วยความเกรงใจ เพราะเค้ามารับถึงหน้าบ้านแต่เราไม่ค่อยยิ้ม ง่วงยาด้วย เลยไม่ค่อยได้ชวนเค้าคุย เค้าพาเราไปดูปลาที่โอเชี่ยนเวิลด์ ใกล้ๆทะเลค่ะ สนุกมาก เพราะบ้านเราไม่ค่อยมีให้เห็นค่ะ เวลาของเราในต่างแดนมีจำกัดค่ะ เลยเจอกันแค่ 2 ครั้ง ขากลับเค้าขอเมล์เราไปด้วย แต่พอเราจะกลับเราไม่ทันได้บอกลา เพราะเราไม่สบายหนักมาก นั่งเครื่องกลับแทบไม่ไหว พอกลับถึงไทยเค้าก้อไม่ติดต่อมาอีกเลย ใจหนึ่งเรารุ้สึกเฟลมาก แต่อีกใจก็รุ้สึกโล่งใจ หรือเรายังไม่พร้อมจะมีใครรึป่าวก็ไม่รุ้นะคะ ทำใมการมีรักใหม่นี่มันยากจังค่ะ เหมือนไม่เป็นตัวเองเลย หรือเพราะเราคบเด็กกว่ามาตลอด พอมาคบกับผู้ใหญ่กว่าเลยเกร็งๆ ......
การเริ่มต้นใหม่กับใครสักคนทำไมมันยากจัง....