เรากับแฟนคบกันได้มาประมาณหนึ่งล่ะ ต้องบอกก่อนว่า เราเป็นผู้หญิงที่ค่อนข้างจะเที่ยวหนัก(มาก) ก็ธรรมดาเลยคะ เป็นผู้หญิงคนนึงที่เที่ยว กินเหล้าทุกวัน อีกทั้งดูดบุหรี่(จะว่า ก็ได้นะ) ไม่ค่อยสนใจคนรอบข้างหรือปากคนแถวบ้านเท่าไหร่ ประมาณว่าใครด่ามาด่ากลับหมดไม่สนไม่ได้มาหาข้าวให้กินแบนี้55555 เข้าเรื่องเลยละกัน คือเริ่มต้นเนี่ย แฟนคนนี้มันมาจีบเรา อย่างว่าเลยคะ ผู้ชาย แรกๆอะไรก็ดีไปหมดประเคนให้ทุกอย่าง อยากได้อะไรขอแค่ให้บอก หามาให้หมดไม่ว่าเราจะเที่ยวหรือดูดบุหรี่ไม่เคยห้าม ตามใจมาก แต่อย่างว่า นั่นมันก็แค่แรกๆ พอเรา2คนคบกันมาได้เราก็ตกลงกันว่า เราจะไปหางานทำที่อื่นดู(อยู่บ้านเดียวกันล่ะ)แต่มันก็ติดตรงที่เราดันท้องพอดี  พอเรารู้ว่าเราท้อง สิ่งแรกที่เราทำก็คือ เลิกบุหรี่เลิกเหล้าเลิกเที่ยวเลิกทุกอย่างที่มันกระทบต่อลูก อย่างว่าคะไม่มีแม่คนไหนไม่รักลูก แต่อยู่มาได้สักพัก เรา2คนก็ทะเลาะกัน แฟนเราผลักเราล้มลงกับพื้นโดยไม่สนใจว่าตอนนั้นเราท้องอยู่รึป่าว พอผลักเสร็จมันก็เดินไปดูดบุหรี่เฉย ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น สักพักมันถึงมาขอโทษมันบอกลืมไปว่าเราท้องอยู่ (คือบ้าป่ะลืมว่าเมียท้อง) เราก็ไม่ได้สนใจอะไรจนผ่านมาอีกวันมันมีเลือดไหลออกมาแต่ไม่เยอะ เราก็คิดว่ามันเป็นเมนส์ล้างหน้าเด็กเลยไม่ได้ติดอะไร พอตอนเช้าแฟนเราก็ไปทำงานปกติจนประมาณสี่ทุ่มมันก็ยังไม่กลับ เราก็ได้แค่รอ แต่อยู่ดีๆมันก็มีอาการปวดท้อง ปวดหมือนมีอะไรจะหลุดออกมา เราก็ได้แค่ภาวนาให้แฟนกลับเร็วๆแต่สุดท้ายก็ไม่ทัน เราตกเลือดในคืนนั้นเลย มันเป็นอะไรที่ทรมานมาก ทั้งปวดท้อง ทั้งเลือดไหล แถมยังต้องอยู่คนเดียวอีก ครั้งแรกที่รู้สึกคือร้องไห้ไม่หยุด พยายามปลอบตัวเองทุกอย่าง พยายามไม่คิดมากแต่ก็ทำไม่ได้ เราร้องไห้บวกกับรอแฟนกลับบ้านจนประมาณตี5 เราเพลียมากเลยหลับไป พอตอน7โมงเช้าแฟนกลับมา เราเลยบอกแฟนไปว่าน้องไม่อยู่แล้ว แฟนก็ได้แค่บอกอย่าคิดมากแล้วก็พาไปโรงพยาบาล กว่าจะผ่านช่วงนั้นมาได้ก็แย่อยู่คะ ผ่านมาได้ไม่กี่เดือน เราเริ่มทะเลาะกันเรื่องเกมส์เรื่องผู้หญิง อย่างว่าผู้ชาย ไม่เคยด่าที่คิดเกมส์ แต่เอาในเกมส์กลับมาด้วยเป็นใครใครก็รับไม่ได้ พอทะเลาะกัน มันก็บอกมันจะไม่ทำอีก เราก็ให้อภัย สุดท้ายมันก็ทำอีก จับได้ทุกครั้งก็บอกไม่ทำอีกทุกครั้ง เวลาที่ทะเลาะกันเรามักจะโดนมันตบมันตีตลอด บางทีก็บีบคอ แต่เราก็ทน มันไม่ได้ทำแค่ครั้งเดียวนะค่ะ มันทำทุกครั้ง พอเราจะเลิกมันก็ไม่ยอมเลิก มันก็พูดแต่คำเดิมๆว่าจะไม่ทำแล้ว เราก็ใจอ่อนตลอด แต่มันก็ยังทำตลอดเหมือนกัน มันนอกใจไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งทำร้ายเราทุกครั้งที่ทะเลาะกัน เราก็ร้องไห้ไม่รู้กี่ครั้งแล้วเหมือนกัน แต่ก็ไม่เข้าใจทำไมถึงยอม อยากจะหนีไปไกลๆเหมือนกันคะ แต่ใจก็แข็งไม่พอสักที ทุกวันนี้ก็แค่ขอให้หมดเวรหมดกรรมต่อกันเร็วๆแค่นั้นคะ จะได้ไปจากคำว่าทนสักที ขอบคุณนะค่ะคนที่อ่านจนจบ แค่อยากระบายแต่ไม่รู้จะคุยกับใคร