ขอแทนตัวเองว่า เรา นะครับ

เราคบกับแฟนอยู่คนนึง ปีนี้ปีที่สาม ตลอดเวลาที่คบกันก็มีบ้างที่ทะเลาะกันตามประสาแฟน เวลาล่วงเลยมาเข้าสู่ปี60 ทุกอย่างเริ่มเปลี่ยนไป ขอบอกก่อนนะว่าเราทำอาชีพเป็น "โฮล" คืองานเอ็นเตอร์เทนทำให้ลูกค้าสนุกเวลามาดื่ม ส่วนเราแฟนก็ทำงานคล้ายกับเรา แล้วเช่นเคยงานแบบนี้ย่อมพบปะผู้คนมากหน้าหลายตา แล้วในที่สุดมันก็เกิดขึ้น แฟนเราย้ายเข้าที่ทำงานใหม่ ซึ่งก็ต้องเจอคนใหม่ๆ แล้วดันมีคนมาชอบแฟนเรา เป็นธรรมดาครับ ตบมือข้างเดียวมันไม่ดังอยู่แล้ว ตลอดเวลาทีาผ่านมาเราก็จับได้หลายรอบ มีไปเจอที่ม่านรูดถึงสามครั้ง แต่เขาบอกว่าเป็นพี่ อยู่ด้วยแล้วสบายใจ เราก็เงียบ แต่ในใจเราแค้นมาก จากเดิมเราทำงานเอ็นเตอร์เทรนเป็นคนไม่เจ้าชู้ ไม่มองใคร และไม่ยุ่งกับใคร นอกจากว่าทำงานแค่นั้น แล้วพอเรามาเจอแบบนี้ ความคิดเราเปลี่ยนไป เริ่มมีผู้หญิงเข้ามาหาเรา ใช่..เราเลือกที่จะคุยกับเขา และไม่ใช่แค่คนเดียว เรารู้สึกว่าเราสนุก เราเคยคิดว่า ซื่อสัตย์ไปทำไม ในเมื่อไดเรับสิ่งตอบแทนกลับมาแบบเจ็บๆ เวลาล่วงเลยมา ความรู้สึกเราก็เริ่มลดลง แต่ถามว่ารักแฟนมั้ย เราก็รัก แต่อีกใจเราก็อยากใช้ชีวิตคนเดียว เราอึดอัดมาก ทุกครั้งที่เรามองหน้าเขา เราจะเห็นเหตุการณ์แบบนั้นตลอด เราเจ็บ เราแค้น เราทำอะไรไม่ได้สักอย่าง เพราะเราก็ไม่กล้าไปจากเขาเหมือนกัน มันแย่มากๆที่ต้องอยู่กับความรู้สึกที่ กลับไม่ได้ ไปต่อก็ไม่ไหว    ปล.เราเป็นทอม.  ขอบคุณที่อ่านจนจบ