ช่วงนี้ถ้าใครได้ติดตามข่าวสารการแข่งขันกีฬาซีเกมส์ ก็คงพากันท้อใจกับกลเกมส์ กลโกงต่าง ๆ นา ๆ ของประเทศเจ้าภาพ

ผมเองผ่านชีวิตมาพอสมควรปีนี้กำลังจะเข้าสู่หลักสี่ (40) ดูซีเกมส์ในชีวิตมาก็มากพอสมควร

พอฟังข่าวประเภทนี้แล้วสงสัยทุกที เพราะ ทุกครั้งที่มีการจัดการแข่งขันกีฬาซีเกมส์

ก็จะเจอกับข่าวประเภทนี้อยู่แทบทุกรอบไป เลยเกิดข้อสงสัย

"การโกง" นี่เป็นวัฒนธรรมของอาเซียนไปแล้วหรือครับ

ใครเป็นเจ้าภาพต้องทำทุกวิถีทางเพื่อให้ได้มาซึ่งการเป็น "เจ้าเหริยญทอง" หรือไม่ก็ขอเข้าใกล้ตำแหน่งดังกล่าวให้มากที่สุด

ตั้งแต่การเลือกชนิดกีฬาที่ตนถนัด วางหมาก วางเกมส์ต่าง ๆ นา ๆ ที่จะทำให้ประเทศคู่แข่งพ่ายแพ้ไป

ไม่ว่าจะเรื่อง รถรับ-ส่ง ที่นอน ที่พัก ที่กิน อาหาร เครื่องดื่ม อุปกรณ์กีฬา เครื่องไม้เครื่องมือ เจ้าหน้าที่ เรื่อยๆไปยันกรรมการ ฯลฯ

การได้เป็นเจ้าเหรียญทอง หรือการเป็นรองอันดับ  1 หรือรอง 2

จากวิธีการเหล่านี้มันน่าภูมิใจมากหรือครับ

หันมาดูบ้านเรา ไทยเราเองก็ใช่ย่อยนะครับ ถ้าผมจำไม่ผิดสมัยเราเป็นเจ้าภาพเราก็เอากับเขาหนักอยู่เหมือนกัน

แค่เพียงข่าวคราวอาจจะมากเท่าที่ประเทศเพื่อนบ้านเป็นเจ้าภาพ

นี่ตกลงตอนนี้เราเข้าสู่การเป็นประชาคมอาเซียนแล้วใช่ไหมครับ

เขาว่ากันว่าประชาคมอาเซียนนี่จะทำให้เราใกล้กันเหมือนเป็นบ้านหลังเดียวกันแล้วไม่ใช่หรือครับ

แต่ยังเล่นกันแบบนี้ ทำกันแบบนี้ มันแมนหรือครับ

เมื่อไรจะเปลี่ยนแนวคิด มาเล่นกันแบบ fair game fair play เสียทีครับ

ผมถูกสอนมาว่า "เล่นกีฬาเพื่อกระชับมิตร" ไม่ใช่เพิ่มศัตรู หรือมันยังไงครับ

ผมนี่เริ่มสับสน...หรือนี่คือวัฒนธรรมของอาเซียนเราครับ???