ก่อนอื่น ขอบอกก่อนว่าก่อนหน้านี้ ไม่เคยสนใจศิลปินเกาหลีเท่าไหร่ แน่นอนส่วนใหญ่ก็เพราะไม่เข้าใจภาษา แต่ก็มีบ้างบางเพลงที่ดังๆ ก็ฟังเอาทำนอง จังหวะ แต่ชอบดูซีรี่ย์เกาหลีบางเรื่อง
แต่เมื่อประมาณเดือนที่แล้ว ได้ไปโหลดแอพดูหนัง-ซีรี่ย์แอพหนึ่งมา แรกๆก็ดูซีรี่ย์ฝรั่งไปตามถนัด แล้วมีคืนนึง หยิบหนังสือการ์ตูน HxH เล่มแรกๆมาอ่าน(ช่วงนี้นักเขียนกลับมาเขียนยาวๆ เลยคว้ามาอ่านทบทวน) ในขณะที่ก็เปิดซีรี่ย์ค้างไว้ แต่ก็อยากอ่านหนังสือด้วย จึงได้ปิด แล้วหาอย่างอื่นดู ตอนแรกก็อนิเมะ HxH นั่นแหล่ะ แต่ดูไปดูมา อ่านแซงไปเลยเปลี่ยน ทีนี้ไปเห็นหน้าปก และชื่อเรื่องแปลกๆ ก็เลยลองเข้าไปอ่านเนื้อเรื่องย่อ  อืมมมม เปิดทิ้งไว้แล้วอ่านไปด้วยได้นี่
    แน่นอน นั่นคือรายการ Produce 101 และนั่นคือการพบกันครั้งแรก
คืนนั้นก็อ่านหนังสือ สลับกับหน้าจอเพื่ออ่านคำบรรยาย จนสักพัก เริ่มรู้สึกตัวว่าวางหนังสือ และเริ่มสนใจในรายการมากขึ้น
จากที่เคยมองเกิร์ลกรุ๊ปเกาหลี ว่าแค่นำคนสวยหน้าตาดี หุ่นดี ร้องเพลงได้ เต้นได้ มาฟอร์มวงแล้วออกอัลบั้ม แค่นั้น
แม้แต่วงดังๆหลายๆวง ผมยังแยกหน้าตาไม่ออกเลยว่าใครเป็นใคร รึเขาดังเพลงอะไรบ้าง
แต่พอดูรายการนี้ ผมถึงได้รู้ว่า ก่อนจะเป็นศิลปินเขาต้องผ่านอะไรบ้าง ต้องฝึกร้อง เต้น และเพิ่งได้รู้ว่าการแข่งขันมันสูงมาก
(อีกอย่างที่เพิ่งรู้ คือเกาหลีมีค่ายเพลงเยอะมาก)
หลายคนเคยฝึกกับทางค่าย หลายคนไม่มีค่าย บางคนอาจดูมีพรสวรรค์ ในขณะที่บางคนแทบไม่มีทักษะทางด้านนี้
แต่ทุกคนทุ่มเท ฝึกฝน เพื่อจะได้เป็น 11 คนสุดท้าย
การฝึกร้อง เต้น ผ่านแต่ละภารกิจที่รายการเตรียมไว้ การจัดทีม แบ่งเนื้อร้อง แต่งท่อนแร็ป วางตำแหน่ง รวมทั้งออกแบบท่าเต้น มันชวนให้น่าติดตาม และเอาใจช่วยทีมที่คนที่เราชอบอยู่ (แม้จะเพิ่งรู้ตอน ep10 ว่าเขาทำวง จนยุบวงกันไปแล้ว T T ) หรือแม้แต่ตอนประกาศอันดับ อ่านจดหมาย 100 วัน ตอนพูดถึงครูหรือพิธีกร หลายๆตอนยอมรับว่าน้ำตาคลอเหมือนกัน
  จนดูจบรอบแรก ก็หายูทูปดู ดูทั้งตอนเต็มวง ตอนเหลือ 7 คน แล้วก็วนกลับมาดูตั้งแต่ ep1 ใหม่อีก แล้วก็ตามดูวงที่ปัจจุบันแยกกันไปอยู่ อย่างพริสทิน กูกูดัน จะบอกว่าน่าเสียดายที่ต้องแยกกัน แต่ก็เข้าใจว่าทุกคนก็สังกัดค่ายต่างกัน ยังไงก็ต้องแยกย้ายกัน แต่ก็ยังชอบดูตอนอยู่รวมกัน อย่างตอนที่แต่งชุดแฟนซี ดูทุกคนเฮฮา ดูแฮปปี้ เคมีเข้ากันดี
  จากช่วงเวลาที่ติดตาม แถมดันจะมาติดตามตอนที่เขาแยกวงไปหมดแล้ว (IOI) แต่แค่ช่วงเวลาสั้นๆนี้แหล่ะ ทีทำให้มุมมองต่อเกิร์ลกรุ๊ปเกาหลีต่างไปจากเดิม มันนอกจากชมเพื่อความบันเทิงแล้ว สิ่งที่เพิ่มเข้ามามันคือการเอาใจช่วย อยากเห็นเขาประสบความสำเร็จได้ดังที่ฝัน ทำฝันให้เป็นจริง
   ณ.วันนี้ เวลาผมเปิดยูทูปเพลงของ IOI แล้ว โดยที่ผมได้รับรู้ถึงความยากลำบากกว่าจะมาถึงจุดนี้ของพวกเขาได้ ความรู้สึกที่ดู MV ของเขา มันคงเหมือนครูที่ได้เห็นลูกศิษย์เรียบจบ มันคือความน่าภูมิใจ และแม้จะมีผู้ที่ไม่ผ่านเข้ารอบ แต่หลายคนก็แสดงให้เห็นว่ามีความสามารถมากเพียงพอแล้ว
    ถ้าจะบอกว่า ทุกคนคือลูกศิษย์ที่เรียนจบ เพียงแต่มีแค่เพียง 11 คนเท่านั้น ที่ได้เกียรตินิยม ก็คงไม่ผิดนัก
     แม้วันนี้ ผมจะยังจำชื่อ จำหน้า วงอื่นๆไม่ได้ แต่ I.O.I. ผมจำหน้า จำชื่อได้ทุกคนละครับ
ปล. ถ้าจะประมาณคนดูตอนที่ไปแสดงที่แทกู(จำชื่อถูกรึเปล่าไม่รู้นะ ^^) ตอนที่เหลือ 22 คนสุดท้าย คาดว่ามีผู้ชมประมาณเท่าไหร่น่ะครับ

อ่อ ก่อนหน้านี้น่าจะมี MV แค่เพลงเดียวนะ ที่ถึงกับลงทุนเสิร์จชื่อในยูทูปเพื่อดู MV Ma Boy ^^ (ตอนนั้นเพื่อนแนะนำมา แหะๆ)