ขณะที่ผมนั่งชมการแข่งขันกีฬาบาสเกตบอลชายซีเกมครั้งที่29 ระหว่างทีมชาติไทยกับทีมชาติฟิลิปปินส์ทางโทรทัศน์เมื่อสักครู่นี้

การแข่งขันเป็นไปอย่างสนุกสนาน..เกมสูสีผลัดกันทำแต้ม..จนเมื่อผู้เล่นทีมฟิลิปปินส์ทำฟาล์วผู้เล่นทีมไทยจนได้ยินลูกโทษ

ผมเห็นผู้เล่นหมายเลข 99ของไทยยกมือไหว้กรรมการเมื่อกรรมการส่งบอลให้ชูตลูกโทษทั้งสองครั้ง...

มีผู้เล่นทีมไทยก่อนหน้านี้อีกคนหนึ่งก็ยกมือไหว้เป็นการขอบคุณกรรมการด้วยเช่นกัน...
............
จากที่ผมกำลังทำหน้าที่เป็นประชาชนคนไทยที่กำลังเชียร์ให้ทีมไทยชนะการแข่งขันโดยไม่ได้คิดถึงเรื่องอื่นใด...

เมื่อได้พบการกระทำของนักกีฬาบาสเกตบอลที่แสดงความขอบคุณต่อกรรมการเช่นนี้...

ผมรู้สึกทึ่ง..สนเท่..ประทับใจ
และชื่นชมนักบาสเกตบอลชายไทยมากครับ...

ภาพเช่นนี้เราเคยเห็นคุณบอล ภราดร ศรีชาพันธุ์ เคยยืนไหว้ผู้ชมรอบสนามเทนนิสอย่างงดงามทุกครั้งในอดีต...

เราเห็นน้องเมย์ รัชนกยกมือไหว้กรรมการทุกครั้งที่แข่งจบและทุกครั้งที่กรรมการยื่นลูกแบดให้...

เราเคยเห็นนักวอลเล่ย์สาวไทยก้มกราบผู้ชมในสนามมาแล้วเช่นกัน

ผมคิดว่าหลายสนามที่ทีมไทยลงทำการแข่งขันก็อาจมีนักกีฬาไทยกระทำเช่นนี้เช่นกัน...เพียงเราไม่อาจเห็นเท่านั้น...
.............

สิ่งที่นักกีฬาไทยแสดงความเคารพและให้เกียรติต่อกรรมการและผู้ชมรอบสนาม...นี่คือความงดงามในจิตใจของผู้เล่นไทยที่อยู่นอกเหนือเกมการแข่งขัน...

เป็นความงดงามจากสามัญสำนึกของนักกีฬาที่ไม่เคยมีกติกาใดๆสั่งให้ปฎิบัติ...แต่นักกีฬาไทยจำนวนไม่น้อยมีสิ่งนี้

เรามักพูดถึงสิ่งหนึ่งที่มีความสำคัญนอกเหนือเกมการแข่งขันในสนาม...
นั่นคือสปิริตของนักกีฬา
.............
จบการแข่งขัน นักกีฬาจับมือกัน..สามัคคีกัน..นั่นคือสิปิริตของการแข่งขัน...

แต่นักกีฬาไทยหลายคนและหลายทีมการแข่งขัน
สร้างความงดงามเหนือสปิริตด้วยการให้เกียรติและให้ความเคารพกรรมการด้วยการแสดงความเคารพหรือการขอบคุณด้วยการพนมมือไหว้แบบไทยๆ

...นี่คือความงดงามที่เป็นความเจริญทางด้านจิตใจที่แทบจะหาจากที่ใดในโลกได้ยาก
นี่คือความเจริญแบบที่ฝรั่งเรียกว่า..ศิวิไลซ์..

และนี่คือความเจริญทางด้านจิตใจของนักกีฬาไทยที่เราทุกคนควรให้ความชื่นชมและชื่นใจรวมทั้งให้กำลังใจแก่นักกีฬาไทยในการแข่งขันครั้งนี้ให้ทำหน้าที่อย่างเต็มที่และขอให้ประสบความสำเร็จด้วยนะครับ...

พวกเราเอาใจช่วยพวกคุณด้วยความภาคภูมิใจในตัวพวกคุณทุกคนครับ