เรายอมรับว่าเราเป็นผู้หญิงทีมีอารมณ์ค่อนข้างเร็ว และมากกก คือตัวเราสามารถมีพสพ.ได้ทุกวันแม้จะเหนื่อยแค่ไหนก็ตาม! แค่จูบบางทีก็อ่อนระทวยแล้ว แต่ปัญหาเกิดจากแฟนปฏิเสธมีพสพ.บ่อย คือเหนื่อยทำงานบ้าง บางทีเราสะกิดก่อนนอนเค้าก็จะปฏิเสธค่ะ เพราะว่าง่วง เวลาเค้าง่วงเค้าจะไม่เอาอะไรเลย จนบางครั้งเรามีความรู้สึกอยากมาก พอโดนปฎิเสธ กลายเป็นเราก็อารมณ์เสีย หงุดหงิดใส่ คือเราก็ไปบิ้วให้เองนะ เค้าก็ไม่อยากยุ่ง ยอมรับว่าทะเลาะเรื่องนี้บ่อยมาก จนเรายอมแพ้เอง เพราะทะเลาะไปสุดท้ายก็ไม่ได้มีอะไรด้วย แถมยังอึมครึมอีก เป็นแบบนี้มาหลายเดือนแล้ว จนเราเริ่มปรับสภาพเองได้เลยค่ะ คือไปยุ่งๆ ถ้าเค้านิ่งจะไม่ฝืนต่อแล้ว อ่อ เราไม่ชอบการช่วยตัวเอง เคยลองแล้วมันไม่ใช่ ไม่ใช่เลย
แต่กลายเป็นว่าหลังๆ พอเค้ามาเจ๊าะแจะเราหรือเราเข้าไปหา เราเองกลับกลายเป็นคนเฉยๆ ไปเลย จูบที่ว่าเคยอ่อนระทวย พอเราเข้าไปจูบ มีการตอบสนองจากฝ่ายชาย แล้วแบบไม่รู้สึกอะไรเลย เฉยมาก หรือแม้แต่ตอนมีอะไรกัน เล้าโลมไปมา เรากลับไม่รู้สึกเหมือนเมื่อก่อนแล้วค่ะ สารภาพว่าแกล้งร้องแกล้งเสร็จทุกครั้ง จากเมื่อก่อนไม่ใช่เลย อาจจะมอง เอ้า ก็ดีแล้วนิจะได้ไม่ต้องมีปัญหาเรื่องนี้อีก เราว่ามันไม่ดีเลยค่ะ เรากลัวจะไปกระทบกับความรู้สึกอย่างอื่นด้วย
เรากลัวใจตัวเองค่ะ คือไม่ได้อยากเอาเรื่องกับเรื่องเซ็กส์มารวมกัน แต่กลัวจริงๆค่ะ เราควรทำยังไงดี?
หมดอารมณ์ทางเพศกับแฟนทำยังไงดี?
แต่กลายเป็นว่าหลังๆ พอเค้ามาเจ๊าะแจะเราหรือเราเข้าไปหา เราเองกลับกลายเป็นคนเฉยๆ ไปเลย จูบที่ว่าเคยอ่อนระทวย พอเราเข้าไปจูบ มีการตอบสนองจากฝ่ายชาย แล้วแบบไม่รู้สึกอะไรเลย เฉยมาก หรือแม้แต่ตอนมีอะไรกัน เล้าโลมไปมา เรากลับไม่รู้สึกเหมือนเมื่อก่อนแล้วค่ะ สารภาพว่าแกล้งร้องแกล้งเสร็จทุกครั้ง จากเมื่อก่อนไม่ใช่เลย อาจจะมอง เอ้า ก็ดีแล้วนิจะได้ไม่ต้องมีปัญหาเรื่องนี้อีก เราว่ามันไม่ดีเลยค่ะ เรากลัวจะไปกระทบกับความรู้สึกอย่างอื่นด้วย
เรากลัวใจตัวเองค่ะ คือไม่ได้อยากเอาเรื่องกับเรื่องเซ็กส์มารวมกัน แต่กลัวจริงๆค่ะ เราควรทำยังไงดี?