ก่อนอื่นเลยจะต้องบอกว่าเรื่องราวต่อไปนี้ได้เกิดขึ้นกับตัวเองค่ะ และครั้งนี้ก้เป็นครั้งแรกที่ตั้งกระทู้ และขอให้กระทู้นี้เป็นเรื่องเตื่อนใจของคนที่ได้อ่าน
ฉันเป็นเด็กผู้หญิงคนนึ้งค่ะที่อยู่ในกรอบมาโดยตลอดจนได้คบเพื่อนผู้ชาย ฉันลองกินเหล้าและวันนึ้งฉันได้เจอกับผู้ชายคนนึ้งคบกันไปได้ 2-3 เดือนฉันก็ไปคุยกับผู้ชายคนใหม่ทิ้งคนเก่าปุ๊บก้จะมีคนใหม่เลยคุยสำลองไว้เพราะเห็นว่าชีวิตเรายังเด็กมีความสุขกับบชีวิตไปก่อนกินเหล้ากับเพื่อนผู้ชายจนได้แฟนเป็นเพื่อนในวงเหล้าแล้วก้เลิกกันไปต่างคนต่างมีคนใหม่ คือฉันคบใครไปเคยเกิน 4 เดือนเพราะคิดว่าชีวิตเป็นของเราจนไม่สนใจว่าเราบอกเลิกเค้าไปเค้าจะเป็นอย่างไงรู้สึกอย่างไงบางคนรักฉันมากแต่ฉันก็ไม่เคยเห็นคุณค่าในตัวเค้าเลย ฉันมีแฟนมาหลายคนผ่านอะไรมาหลายอย่างจนมาเจอคนนี้ เค้าเป็นผู้ชายที่ดีเป็นผู้ชายที่ผู้หญิงหลายคนต้องการ เค้าไม่กินเหล้าไม่สูบบุหรี่มีเวลาให้ตลอดถึงแม้จะทำอะไรเค้าก็จะเพื่อเวลามาให้ฉันตลอด ฉันคบกันได้ 2 เดือนแล้วมหาวิทยาลัยปิดเทอมฉันจึงไปทำงานช่วงรอ มหาวิทยาลัยเปิดเทอม ฉันเริ่มมีนิสัยเดิมๆเริ่มเบื่ออยากหาคนใหม่มาแทน พอดีมีพี่ที่ทำงานชอบแซวชอบซื้อของมาให้กิน ฉันคุยกับพี่เค้าทุกวันในเฟส แฟนฉันยังเหมือนเดิมยังหาเวลาว่างให้ฉันแต่ฉันเอาเวลาว่างทั้งหมดไปให้พี่ที่ทำงาน บอกแฟนว่านอนแล้วเพื่อไปคุยกับพี่ที่ทำงานสารพัดข้องอ้างของฉันเหมือนมันสนุกกว่าที่ได้เจอได้คุยกับคนใหม่ๆโดยไม่ได้สนใจว่าตัวเองมีแฟนอยู่แล้ว วันนึ้งพี่ที่ทำงานชวนฉันไปเที่ยววันนั้นเป็นวันที่ครบรอบ 3 เดือนที่ฉันกับแฟนคบกันแฟนได้ทำเรื่องลางานไว้ก่อนแล้วแต่ฉันกลับปฏิเสธแฟนที่ลางานมาเพื่อฉัน เพื่อไปเที่ยวกับพี่ที่ทำงานวันนั้นทั้งวันฉันไม่ได้มีแฟนอยู่ในหัวเลย จนตกกลางคืนฉันได้กินเบียร์กับพี่ที่ทำงานจนสุดท้ายเรามีะไรกันทั้งที่ฉันยังมีแฟนที่รออยู่ และไม่ใช่แค่ครั้งเดียวฉันนอกใจแฟนไม่พอฉันยังเอาร่างกายตัวเองมาโดนทำร้ายเพราะความเมา ความไร้เดียงสาที่ว่าชีวิตเป็นของเรา ทุกครั้งที่มีอะไรกันพี่เค้าไม่ยอมใส่ถุงยาง ฉันต้องกินยาคุมฉุกเฉินทุกครั้ง แต่ฉันก้ยังยอมพี่เค้า เหมือนความรู้สึกที่มีต่อแฟนน้อยลงแล้วมารู้สึกกับพี่ที่ทำงานมากกว่าจนหงุดหงิดใส่แฟนพูดอะไรไปไม่เคยถนอมน้ำใจเค้าเลย และแน่นอนค่ะไม่มีแฟนคนไหนโง่ได้ตลอดหรอกค่ะ แฟนฉันรู้อยู่นานแล้วตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันมีอะไรกับพี่ที่ทำงาน แฟนชวนไปกินข้าวที่บ้านที่มีพ่อและแม่เค้าอยู่ด้วยพอกินข้าวเสร็จแฟนฉันขึ้นไปนอนเล่นในห้องพอฉันเข้าห้องน้ำเสร็จก้เดินตามแฟนเข้าไปในห้อง แฟนลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินตรงมากอดฉันอยู่นานฉันรู้สึกผิดในใจแต่ก็คิดว่าอย่างไงแฟนก้ไม่รู้ แฟนพูดขึ้นมาคำนึ้งว่า"เธอเราแย่ขนากนั้นเลยเหรอเราทำอะไรให้เธอไม่พอใจอย่างงั้นเหรอเธอถึงไปมีคนอื่น ใช่เรารู้นะเรารู้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอมีอะไรกับพี่เขา" ฉันเงียบไปแล้วพูดอะไรไม่ออกอยากจะปฏิเสธแต่เค้ารู้ทั้งหมดแล้วฉันเริ่มเห็นคุณค่าในตัวแฟนขึ้นมาแต่ก็ได้แต่ทำใจที่จะต้องเสียผู้ชายดีๆแบบนี้ไป ถ้าเป็นคนอื่นฉันอาจโดนซ้อมปางตายไปแล้วก็ได้แต่นี่เค้าแค่เดินมากอด ฉันพูดขึ้นคำนึ้งว่าขอโทษ คำตอบที่ได้จากแฟนนั้นมันทำให้ฉันรู้สึกผิดมากที่กล้าทำแบบนี้กับเค้า แฟนตอบว่า"ไม่เป็นไรนะตัวเอง ถ้าตัวเองสำนึกผิดจริงเค้าก้ไม่ได้ติดใจอะไร แต่เค้าเคยขอตัวเองแล้วไม่ใช่เหรอว่าผ่านอะไรมาก็ชั่งแต่คบกับเค้าแล้วจะมีแค่เค้าไง แต่ก็ไม่เป็นไรนะเรามาเริ่มกันใหม่"แฟนฉันเค้ารู้ว่าฉันผ่านอะไรมามีอะไรกับแฟนคนไหนเค้ารู้ทั้งหมด แต่เค้ายังให้โอกาสที่ฉันไม่สมควรได้รับมันเลยด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้แฟนคงไม่ไว้ใจฉันเหมือนแต่ก่อนฉันก้เข้าใจนะ แฟนก้ไม่ได้ติดใจอะไรที่ฉันไปมีอะไรกับคนอื่นทั้งที่ยังคบกับเค้าอยู่ ฉันให้สัญญากับแฟนอยู่ 2ข้อคือ 1.จะไม่กินเหล้าเบียร์อีกต่อไปเพราะกินไปแล้วไม่ได้มีประโยชน์อะไรมากมายเลยมันทำในฉันเสียคน(คนอื่นที่กินขอต้องขอโทษด้วยนะค่ะ) 2.คือจะรักและซื่อสัตย์ตลอดไป แฟนยิ้มแล้วบอกต่อด้วยสีหน้าดีใจว่า ขอบคุณนะที่ทำเพื่อเราไม่ใช่แค่เค้าแต่เพื่อรักษาความรักของเราให้ยังคงอยู่ต่อไป จากนี้ก้อย่าทำมันอีกล่ะถ้าเค้ารู้มันไม่เป็นไรแต่ถ้าคนอื่นรู้คนอื่นจะมองตัวเองอย่างไง ฉันจึงไม่คุยกับพี่ที่ทำงานอีกต่อไปและลาออกจากที่นั่นเพื่อความสบายใจของแฟน มหาวิทยาลัยเปิดความรู้สึกที่อยากสนุกอยากคุยกับคนใหม่ๆก็กลับมาอีกครั้ง ฉันมีอะไรกับเพื่อนในคณะฉันเมาฉันทำผิดสัญญาทั้งหมดที่ให้ไว้กับแฟน ใช่แน่นอนครั้งนี้แฟนฉันก้รู้อีกเช่นเคย แต่ครั้งนี้ไม่ใช่เหมือนที่เคยแฟนบอกด้วยสายตาและท่าทางเย็นชาว่า เราคงไม่ใช่คนที่เธอต้องการหรอกเพราะถ้าใช่เธอไม่ควรทำแบบนี้เป็นรอบที่2 โอกาสของเธอที่เราจะให้มันคงไม่มีอีกแล้วนะเราขอโทษที่อาจจะดูแลเธอได้ไม่ดีทำดีให้เธอยังไม่พอแต่ที่ให้ไปคือสุดๆของผู้ชายที่จะยอมให้ผู้หญิงแล้วเราขอไปนะขอให้เธอเจอคนที่เธอต้องการ ใช่ฉันรู้สึกผิดผิดมากที่ทำให้ผู้ชายดีๆคนนึ้งต้องเจ็บถึงสองรอบจะมีใครรับได้บ้างกับเรื่องแบบนี้ ที่ต้องมารู้ว่าแฟนตัวเองไปมีอะไรกับคนอื่นแล้วให้อภัยได้ ทำดีกับฉันดูแลฉันแบบที่คนมีความผิดไม่ควรจะได้รับมัน ยอมกินของเหลือจากฉันที่ไปให้คนอื่นที่เป็นใครก็ไม่รู้กินมาก่อน(มีอะไรต่อจากคนอื่น)โดยไม่ได้รังเกลียด ถึงมันจะนานๆทีที่ฉันให้เค้าเพราะเวลาอยู้กับเค้าฉันไม่ค่อยมีอารมณ์ เหมือนอยู่กับคนอื่น พอเลิกลากันไปชีวิตฉันตกต่ำมากไม่มีใครช่วยบริหารเงินที่พ่อกับแม่ส่งมาให้ถึงมันจะน้อยแต่แฟนฉันก้ช่วยให้มันใช้ได้พอทั้งเดือนไม่พอเค้าก้ไปหาให้ แต่นี่ไม่มีเค้าแล้วอยู่ตัวคนเดียวเงินใช้ก้ไม่พอ เจอแต่เพื่อนไม่ดีคนไม่ได้เข้ามาในชีวิต มีแฟนกี่คนๆก็โดนซ้อมบ้าง ติดยาบ้าง ชีวิตแย่สุดๆถึงขั้นจะฆ่าตัวตาย พ่อก้มาเสียชีวิต ถ้ายังมีแฟนคนนั้นฉันคงไม่เป็นแบบนี้ฉันคงไม่ต้องมาโดนซ้อมเจอพวกติดยาแบบนี้ แต่ทำอย่างไงได้ในเมื่อตอนมีเค้าอยู่ไม่เคยคิดจะรักษาเค้าไว้ทำลายโอกาสที่เค้าให้มา สมควรแล้วที่ต้องเจอแบบนี้ิ ปล.ที่มาเล่าให้ฟังเพราะไม่อยากให้มองข้ามคนที่รักเรา คนที่กำลังคิดจะนอกใจแฟนหวังว่ากระทู้นี้จะช่วยให้ใครหลายๆคนมองเห็นค่าของคนสำคัญ
มีรักดีควรดูแลใส่ใจซื่อสัตย์ไม่ใช่มองข้าม
ฉันเป็นเด็กผู้หญิงคนนึ้งค่ะที่อยู่ในกรอบมาโดยตลอดจนได้คบเพื่อนผู้ชาย ฉันลองกินเหล้าและวันนึ้งฉันได้เจอกับผู้ชายคนนึ้งคบกันไปได้ 2-3 เดือนฉันก็ไปคุยกับผู้ชายคนใหม่ทิ้งคนเก่าปุ๊บก้จะมีคนใหม่เลยคุยสำลองไว้เพราะเห็นว่าชีวิตเรายังเด็กมีความสุขกับบชีวิตไปก่อนกินเหล้ากับเพื่อนผู้ชายจนได้แฟนเป็นเพื่อนในวงเหล้าแล้วก้เลิกกันไปต่างคนต่างมีคนใหม่ คือฉันคบใครไปเคยเกิน 4 เดือนเพราะคิดว่าชีวิตเป็นของเราจนไม่สนใจว่าเราบอกเลิกเค้าไปเค้าจะเป็นอย่างไงรู้สึกอย่างไงบางคนรักฉันมากแต่ฉันก็ไม่เคยเห็นคุณค่าในตัวเค้าเลย ฉันมีแฟนมาหลายคนผ่านอะไรมาหลายอย่างจนมาเจอคนนี้ เค้าเป็นผู้ชายที่ดีเป็นผู้ชายที่ผู้หญิงหลายคนต้องการ เค้าไม่กินเหล้าไม่สูบบุหรี่มีเวลาให้ตลอดถึงแม้จะทำอะไรเค้าก็จะเพื่อเวลามาให้ฉันตลอด ฉันคบกันได้ 2 เดือนแล้วมหาวิทยาลัยปิดเทอมฉันจึงไปทำงานช่วงรอ มหาวิทยาลัยเปิดเทอม ฉันเริ่มมีนิสัยเดิมๆเริ่มเบื่ออยากหาคนใหม่มาแทน พอดีมีพี่ที่ทำงานชอบแซวชอบซื้อของมาให้กิน ฉันคุยกับพี่เค้าทุกวันในเฟส แฟนฉันยังเหมือนเดิมยังหาเวลาว่างให้ฉันแต่ฉันเอาเวลาว่างทั้งหมดไปให้พี่ที่ทำงาน บอกแฟนว่านอนแล้วเพื่อไปคุยกับพี่ที่ทำงานสารพัดข้องอ้างของฉันเหมือนมันสนุกกว่าที่ได้เจอได้คุยกับคนใหม่ๆโดยไม่ได้สนใจว่าตัวเองมีแฟนอยู่แล้ว วันนึ้งพี่ที่ทำงานชวนฉันไปเที่ยววันนั้นเป็นวันที่ครบรอบ 3 เดือนที่ฉันกับแฟนคบกันแฟนได้ทำเรื่องลางานไว้ก่อนแล้วแต่ฉันกลับปฏิเสธแฟนที่ลางานมาเพื่อฉัน เพื่อไปเที่ยวกับพี่ที่ทำงานวันนั้นทั้งวันฉันไม่ได้มีแฟนอยู่ในหัวเลย จนตกกลางคืนฉันได้กินเบียร์กับพี่ที่ทำงานจนสุดท้ายเรามีะไรกันทั้งที่ฉันยังมีแฟนที่รออยู่ และไม่ใช่แค่ครั้งเดียวฉันนอกใจแฟนไม่พอฉันยังเอาร่างกายตัวเองมาโดนทำร้ายเพราะความเมา ความไร้เดียงสาที่ว่าชีวิตเป็นของเรา ทุกครั้งที่มีอะไรกันพี่เค้าไม่ยอมใส่ถุงยาง ฉันต้องกินยาคุมฉุกเฉินทุกครั้ง แต่ฉันก้ยังยอมพี่เค้า เหมือนความรู้สึกที่มีต่อแฟนน้อยลงแล้วมารู้สึกกับพี่ที่ทำงานมากกว่าจนหงุดหงิดใส่แฟนพูดอะไรไปไม่เคยถนอมน้ำใจเค้าเลย และแน่นอนค่ะไม่มีแฟนคนไหนโง่ได้ตลอดหรอกค่ะ แฟนฉันรู้อยู่นานแล้วตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันมีอะไรกับพี่ที่ทำงาน แฟนชวนไปกินข้าวที่บ้านที่มีพ่อและแม่เค้าอยู่ด้วยพอกินข้าวเสร็จแฟนฉันขึ้นไปนอนเล่นในห้องพอฉันเข้าห้องน้ำเสร็จก้เดินตามแฟนเข้าไปในห้อง แฟนลุกขึ้นจากเตียงแล้วเดินตรงมากอดฉันอยู่นานฉันรู้สึกผิดในใจแต่ก็คิดว่าอย่างไงแฟนก้ไม่รู้ แฟนพูดขึ้นมาคำนึ้งว่า"เธอเราแย่ขนากนั้นเลยเหรอเราทำอะไรให้เธอไม่พอใจอย่างงั้นเหรอเธอถึงไปมีคนอื่น ใช่เรารู้นะเรารู้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เธอมีอะไรกับพี่เขา" ฉันเงียบไปแล้วพูดอะไรไม่ออกอยากจะปฏิเสธแต่เค้ารู้ทั้งหมดแล้วฉันเริ่มเห็นคุณค่าในตัวแฟนขึ้นมาแต่ก็ได้แต่ทำใจที่จะต้องเสียผู้ชายดีๆแบบนี้ไป ถ้าเป็นคนอื่นฉันอาจโดนซ้อมปางตายไปแล้วก็ได้แต่นี่เค้าแค่เดินมากอด ฉันพูดขึ้นคำนึ้งว่าขอโทษ คำตอบที่ได้จากแฟนนั้นมันทำให้ฉันรู้สึกผิดมากที่กล้าทำแบบนี้กับเค้า แฟนตอบว่า"ไม่เป็นไรนะตัวเอง ถ้าตัวเองสำนึกผิดจริงเค้าก้ไม่ได้ติดใจอะไร แต่เค้าเคยขอตัวเองแล้วไม่ใช่เหรอว่าผ่านอะไรมาก็ชั่งแต่คบกับเค้าแล้วจะมีแค่เค้าไง แต่ก็ไม่เป็นไรนะเรามาเริ่มกันใหม่"แฟนฉันเค้ารู้ว่าฉันผ่านอะไรมามีอะไรกับแฟนคนไหนเค้ารู้ทั้งหมด แต่เค้ายังให้โอกาสที่ฉันไม่สมควรได้รับมันเลยด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้แฟนคงไม่ไว้ใจฉันเหมือนแต่ก่อนฉันก้เข้าใจนะ แฟนก้ไม่ได้ติดใจอะไรที่ฉันไปมีอะไรกับคนอื่นทั้งที่ยังคบกับเค้าอยู่ ฉันให้สัญญากับแฟนอยู่ 2ข้อคือ 1.จะไม่กินเหล้าเบียร์อีกต่อไปเพราะกินไปแล้วไม่ได้มีประโยชน์อะไรมากมายเลยมันทำในฉันเสียคน(คนอื่นที่กินขอต้องขอโทษด้วยนะค่ะ) 2.คือจะรักและซื่อสัตย์ตลอดไป แฟนยิ้มแล้วบอกต่อด้วยสีหน้าดีใจว่า ขอบคุณนะที่ทำเพื่อเราไม่ใช่แค่เค้าแต่เพื่อรักษาความรักของเราให้ยังคงอยู่ต่อไป จากนี้ก้อย่าทำมันอีกล่ะถ้าเค้ารู้มันไม่เป็นไรแต่ถ้าคนอื่นรู้คนอื่นจะมองตัวเองอย่างไง ฉันจึงไม่คุยกับพี่ที่ทำงานอีกต่อไปและลาออกจากที่นั่นเพื่อความสบายใจของแฟน มหาวิทยาลัยเปิดความรู้สึกที่อยากสนุกอยากคุยกับคนใหม่ๆก็กลับมาอีกครั้ง ฉันมีอะไรกับเพื่อนในคณะฉันเมาฉันทำผิดสัญญาทั้งหมดที่ให้ไว้กับแฟน ใช่แน่นอนครั้งนี้แฟนฉันก้รู้อีกเช่นเคย แต่ครั้งนี้ไม่ใช่เหมือนที่เคยแฟนบอกด้วยสายตาและท่าทางเย็นชาว่า เราคงไม่ใช่คนที่เธอต้องการหรอกเพราะถ้าใช่เธอไม่ควรทำแบบนี้เป็นรอบที่2 โอกาสของเธอที่เราจะให้มันคงไม่มีอีกแล้วนะเราขอโทษที่อาจจะดูแลเธอได้ไม่ดีทำดีให้เธอยังไม่พอแต่ที่ให้ไปคือสุดๆของผู้ชายที่จะยอมให้ผู้หญิงแล้วเราขอไปนะขอให้เธอเจอคนที่เธอต้องการ ใช่ฉันรู้สึกผิดผิดมากที่ทำให้ผู้ชายดีๆคนนึ้งต้องเจ็บถึงสองรอบจะมีใครรับได้บ้างกับเรื่องแบบนี้ ที่ต้องมารู้ว่าแฟนตัวเองไปมีอะไรกับคนอื่นแล้วให้อภัยได้ ทำดีกับฉันดูแลฉันแบบที่คนมีความผิดไม่ควรจะได้รับมัน ยอมกินของเหลือจากฉันที่ไปให้คนอื่นที่เป็นใครก็ไม่รู้กินมาก่อน(มีอะไรต่อจากคนอื่น)โดยไม่ได้รังเกลียด ถึงมันจะนานๆทีที่ฉันให้เค้าเพราะเวลาอยู้กับเค้าฉันไม่ค่อยมีอารมณ์ เหมือนอยู่กับคนอื่น พอเลิกลากันไปชีวิตฉันตกต่ำมากไม่มีใครช่วยบริหารเงินที่พ่อกับแม่ส่งมาให้ถึงมันจะน้อยแต่แฟนฉันก้ช่วยให้มันใช้ได้พอทั้งเดือนไม่พอเค้าก้ไปหาให้ แต่นี่ไม่มีเค้าแล้วอยู่ตัวคนเดียวเงินใช้ก้ไม่พอ เจอแต่เพื่อนไม่ดีคนไม่ได้เข้ามาในชีวิต มีแฟนกี่คนๆก็โดนซ้อมบ้าง ติดยาบ้าง ชีวิตแย่สุดๆถึงขั้นจะฆ่าตัวตาย พ่อก้มาเสียชีวิต ถ้ายังมีแฟนคนนั้นฉันคงไม่เป็นแบบนี้ฉันคงไม่ต้องมาโดนซ้อมเจอพวกติดยาแบบนี้ แต่ทำอย่างไงได้ในเมื่อตอนมีเค้าอยู่ไม่เคยคิดจะรักษาเค้าไว้ทำลายโอกาสที่เค้าให้มา สมควรแล้วที่ต้องเจอแบบนี้ิ ปล.ที่มาเล่าให้ฟังเพราะไม่อยากให้มองข้ามคนที่รักเรา คนที่กำลังคิดจะนอกใจแฟนหวังว่ากระทู้นี้จะช่วยให้ใครหลายๆคนมองเห็นค่าของคนสำคัญ