😄😄😄 555 อ่านกระทู้แล้ว ก่อนช่วยตอบ ขอเข้ามาขำหนักมากก่อน

เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละนะคุณเจ้าของกระทู้

ในแถบอาเซี่ยนนี่ พวกที่เป็นพลเมืองของ "ประเทศที่ใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ 2 เช่น ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ มาเลเซีย"
เราขอย้ำนะ ว่า "เขาใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่ 2 ใช้เป็นภาษาราชการ และ เขาไม่ใช่เจ้าของภาษาตัวจริง"
(เพราะยังมีคนไทยส่วนใหญ่เข้าใจผิดอยู่มาก)


ถ้าหากว่าคุณบังเอิญไปเจอคนที่ไม่อินเตอร์ของ ปท เหล่านั้น (ซึ่งมีอยู่มากซะด้วย) เจอคนที่ไม่ทันสมัย เจอคนที่ไม่ใช่เด็กนอก
หรือ เจอคนระดับล่างที่ไม่ค่อยมีการศึกษา หรือ คนที่ไม่เคยทำงานร่วมกับคนไทยตามบริษัทอินเตอร์ หรือ องค์กรนานาชาติ
ส่วนใหญ่เขามักจะคิดว่า คนไทย ไม่พูดภาษาอังกฤษแทบจะทั้งนั้นเลย และ ถ้าพวกเขาเจอคนไทยที่ใช้ภาษาอังกฤษได้ดี
หรือ ใช้ได้ดีมาก เขาจะประหลาดใจมาก และ ก็จะถามอะไรแบบแนวๆ ที่คุณเจอมานี่แหละ

คุณต้องให้อภัยเขา และ สอน หรือ ตอบเขาไปว่า ที่เมืองไทยมีคนที่สามารถใช้ภาษาอังกฤษได้เป็นอย่างดีเยอะแยะ และ มีมานานมากแล้ว
บอกเขาว่า มีคนไทยมากมายเรียนจบจากต่างประเทศ เรียนโรงเรียนอินเตอร์ เรียนมหาวิทยาลัยอินเตอร์ หรือ
คนไทยที่ทำงานในสาขาอาชีพที่ต้องติดต่อสื่อสารกับชาวต่างชาติ หรือ คนไทยที่ใช้ชีวิตในต่างแดน
สามารถพูดภาษาอังกฤษได้ทุกคน และ ยังมีคนไทยอีกหลายๆ คนที่สามารถพูดได้อีกหลายๆ ภาษานอกจากภาษาไทย และ ภาษาอังกฤษแล้ว


ยุคสมัยนี้ไม่ใช่เรื่องแปลกเลย ที่จะสามารถเจอคนไทย คนเวียตนาม คนญี่ปุ่น คนเกาหลี คนใต้หวัน คนฝรั่งเศส คนเยอรมัน
ที่สามารถใช้ภาษาอังกฤษได้ดีมาก ดีกว่าพวกคนในกลุ่ม ปท อาเซี่ยนที่เคยตกเป็นเมืองขึ้น หรือ เคยได้รับอิทธิพลทางด้านภาษามาจากฝรั่งซะอีก

และ จริงอย่างที่เจ้าของกระทู้เจอ คือ คนฟิลิปปินส์ส่วนใหญ่ถึงจะใช้ภาษาอังกฤษได้
แต่แกรมม่า สำนวน สำเนียง คือจะไม่ใช่แบบที่เจ้าของภาษาอังกฤษตัวจริงใช้

มีฟิลิปปินส์ส่วนน้อยที่สามารถใช้ภาษาอังกฤษได้แบบเจ้าของภาษา และ ต้องเป็นคนมีการศึกษา หรือ ต้องเคยไปเรียนที่ต่างประเทศ
ไปใช้ชีวิตใน ตปท ที่เป็นเจ้าของภาษามาก่อน ถึงจะพูดได้แบบฝรั่ง

ขอให้เจ้าของกระทู้มองพวกเขาอย่างเมตตา และ ด้วยความเข้าใจนะ เพราะคนฟิลิปปินส์ "ส่วนใหญ่" มีชีวิตที่ยากลำบากมาก การศึกษาน้อย
ความรู้รอบตัวน้อย ยากจน อยู่ในถิ่นที่ไม่เจริญ มารยาทสังคมไม่ดี มารยาทบนโต๊ะอาหารไม่มี พวกเขาไม่รู้จักเพราะไม่มีโอกาสแม้แต่จะใช้ชีวิตดีๆ
ในขั้นพื้นฐาน (แต่พวกเขา (คนฟิลิปปินส์) เป็นคนอดทนนะ สู้ชีวิต เคร่งศาสนา ชอบร้องเพลง ค่อนข้างมองโลกในแง่บวก ช่างพูดช่างคุย
เฟรนด์ลี่ และ จริตไม่เยอะ ความเยอะไม่เท่าคนไทย)

ส่วนใหญ่แต่งงานตั้งแต่อายุน้อย หลายๆ คน ทั้งหญิง และ ชาย ที่อายุไม่เกิน 30 ก็มักจะมีลูกแล้วอย่างน้อยๆ 1-2 คน คุณภาพชีวิตไม่ดี
รายได้น้อย ภาระเยอะ ส่วนใหญ่พยายามดิ้นรนไปทำงานใน ตปท ทั้งนั้น ไปทำงานที่สิงคโปร์ มาเลเซีย ไทย ดูไบ อเมริกา ออสเตรเลีย
อังกฤษ และ ในตะวันออกกลาง

และ สิ่งที่มีเยอะ ใหญ่มากกกกก สามารถพบเห็นได้ทั่วไป ในกรุงมะนิลา คือ สลัม นั่นเอง




บอกเขานะ ว่ามีคนอีกอย่างน้อย 4 ประเทศในโลกนี้ คือ "คิวบา, อิหร่าน, เอธิโอเปีย, เกาะอีสเตอร์ (ของชิลี)"
ที่ไม่เคยเป็นนักเรียนนอกเลย หรือ ไม่เคยเดินทางออกนอกประเทศของตนเองเลย แต่สามารถใช้ภาษาอังกฤษได้ดี ทั้งสำนวน สำเนียง แกรมม่า
ศัพท์ดีๆ สามารถสนทนาเรื่องในชีวิตประจำวัน เรื่องความรู้รอบตัวความเป็นไปต่างๆ ในโลกนี้ได้อย่างดีมาก
พวกเขาสามารถใช้ภาษาอังกฤษได้ดีกว่า คนมาเลย์ ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ เกินครึ่งประเทศของแต่ละประเทศเหล่านี้ (สิงค์ฯ มาเลย์ ฟิลิปฯ) ซะอีก