หากขี้เกียจอ่านข้อความยาว โปรดอ่านข้อความล่างสุดเลยครับ

ขอเกริ่นก่อนว่าเดือนนี้ผมช็อต จนคาดว่ามีเงินไม่พอที่จะต่อชีวิตให้ถึงปลายเดือนซึ่งเหลืออีกสิบวัน
เลยตั้งใจจะยืมเงินกับคนที่เค้าไว้วางใจ (เราเชื่อใจที่จะยืมเงินเค้า)
จำนวนเงินที่ตั้งใจยืมคือ 3,000 บาท และตั้งใจคืนในวันที่ 30 สิงหาคม 2560

คนแรก เป็นรุ่นคนหนึ่งที่สนิทพอสมควร ไปเที่ยวด้วยกันหลายครั้ง
เอ่ยปากขอยืมเงินแต่ไม่ได้บอกว่าจะเอาเมื่อไหร่และจำนวนเท่าไหร่ เพราะไม่กล้าพูดตรงๆ
พี่เค้าก็ไม่พูดไรต่อ ผมเลยตัดสินใจไม่ยืม

คนที่สองเป็นเพื่อนสมัยที่เคยทำงานด้วยกัน คุยกันในเฟสในไลน์มั้ง
ไม่ได้คุยกันทุกวัน แต่รู้สึกสนิทใจที่กล้าเอ่ยปากขอยืม ประโยคก็เหมือนกับคนแรก
ปรากฏว่าเค้าไม่ก็อะไรเหมือนกัน
เค้าทั้งสองคนบอกว่าให้ผมยืมเงินได้ แต่ผมเลือกที่จะไม่ยืม เพราะอยู่ดีๆก็รู้สึกไม่สนิทใจขึ้นมา
เป็นเพราะถ้าสองคนนี้เอ่ยปากยืมเงินผม ผมจะถามทันทีว่าเท่าไหร่ จะเอาเลยไหม ถ้าเยอะมากอาจไม่มีให้ แต่ถ้าคนที่เราไว้ใจเราจะยื่นความช่วยเหลือให้เค้าทันที
แต่เป็นเพราะเค้าไม่เอ่ยปาก ผมจึงไม่กล้าเอ่ยปากขอตรงๆว่าเท่าไหร่เมื่อไหร่

เกิดมาทั้งชีวิต เคยแต่เวลาช็อตจะยืมเงินคนที่ตอนนี้เรียกว่าแฟนเก่า ซึ่งไม่ได้คุยกันแล้ว
นอกจากนี้ก็ไม่เคยเอ่ยปากยืมกับใคร
ความจริงผมซื้อสัตย์และจริงจังกับคำพูดมาก เคยถูกเพื่อนเบี้ยวเงินที่ยืม แต่ก็เป็นคนไม่เคยเอ่ยปากยืมใครง่ายๆ
ตอนนี้เลยคิดว่าจะยืมเงินนอกระบบ เพราะจำนวนเงินที่ยืมไม่เยอะ และจ่ายปลายเดือนคงไม่เป็นไร
ลืมบอกสาเหตุที่ช็อตเดือนนี้เกิดจาก ประกันรถมาและกลับบ้านนอกช่วงวันแม่ (วางแผนการเงินไม่ดีเอง)

มีเพื่อนคนไหนมีคนที่ไว้ใจให้ยืมเงินโดยที่คนยืมไม่ต้องเอ่ยปากขอก่อนไหมครับ