นี่กระทู้เเรกนะคะ ยืมของเพื่อนมาโดยเฉพาะเลย คืออึดอัดใจมากค่ะ เรื่องมันมีอยู่ว่าเราคบกับเเฟนมาปีกว่าเเล้วค่ะ ละเริ่มมีอะไรกันซักเดือนที่10เนี่ยเเหละค่ะ เเต่ไม่บ่อยนะคะ นับย้อนไปรู้สึกจะเเค่สามครั้งเองค่ะ ช่วงนั้นมีความสุขกันดีมากเลยค่ะ ไม่มีอะไรมาทำให้มันเเย่ได้เลย เเต่พอเริ่มครบปีกว่าๆเนี่ยะเเหละค่ะ ทางครอบครัวฝ่ายชายบอกให้เราเลิกยุ่งกับฝ่ายชายโดยเด็ดขาดเลยนะคะ เราเองก็ไม่เข้าใจค่ะว่าเราทำผิดอะไร เเต่ฝ่ายชายบอกว่าครอบครัวเขาไม่ชอบเรา เเต่กลับชอบรุ่นน้องอีกคนที่หน้าตาคล้ายเรา เเต่จะเรียบร้อยกว่ามาก เเต่กับผญ.ด้วยกันจะมองออกค่ะว่านางเเอ๊บใส ด้วยความที่เราเป็นคนที่ดูเเก่นๆไม่เรียบร้อยน่ารักเท่าละมั้งคะเลยทำให้ครอบครัวฝ่ายชายไม่ชอบเรา รุ่นน้องคนนั้นไม่เคยคบหรือคุยกับเเฟนเราเลยนะคะ เเต่เเฟนเราชอบนางก่อนที่จะมาเจอเราค่ะ ตอนที่เเฟนเราบอกให้เราเลิกยุ่งเราก็ไม่อยากจะยอมนะคะ เเต่เราเคารพครอบครัวเขาค่ะ เราเลยยอมถอยมาดูอย่างห่วงๆหน่อยนึงเเต่เราทำได้ไม่นานเรารักผช.คนนี้มาก คิดจะฝากชีวิตไว้ด้วยเเล้วค่ะ เค้าทำทุกอย่างเพื่อเราสองคนละไม่เคยทิ้งไปไหนหรือไปมองใครเลย ตลอดระยะเวลาที่คบกันเราจะคุยถึงอนาคตละวางเเผนชีวิตคู่ไว้ค่ะ เเต่พอครอบครัวเขาไม่โอเคเราก็ไม่รู้จะทำยังไง ได้เเต่นั่งร้องไห้เเบบเปล่าประโยชน์ ที่เเปลกคือหลังจากเลิกกับเราเค้ากลับเบนเข็มไปหารุ่นน้องคนนั้นทันทีเลยค่ะ เรายิ่งคิดก็ยิ่งเครียด เขาก็บอกให้เราเลิกยุ่งซะ เกลียดเราเเล้ว เกลียดทั้งครอบครัว ละก็ขอโทษที่เเล้วทิ้ง หน้าชาไปหมดเลยค่ะ เราตื้อเขา4วันจนตาเเดงก่ำขอบตาช้ำสภาพเหมือนซอมบี้เลยค่ะ ตอนนี้เลยทำได้เเค่รอเค้ากลับมา มันเคว้งมากที่ต้องอยู่คนเดียวตอนกลางคืนจากที่คอลด้วยกันตลอด ตอนนี้เราเกลียดกลางคืนมาก อยากให้เช้าอยากไปนั่งมองเค้าถึงเค้าจะไม่สนใจก็ตาม เเต่เราก็ยังอยากอยู่ด้วย อยากเห็นเวลายิ้ม อยากกอด อยากไปหมดทุกอย่าง เเต่อยากที่สุดคืออยากให้เค้ากลับมา เราควรทำยังไงดีคะ รักมากที่สุดที่เคยคบมา ฝันไกลกันอีกค่ะ ปวดหัวเลยตอนนี้ เห้อ!!!