ประสบการณ์ตัวเองตอนเด็ก เพื่อนเคยล้อตอนแรกก็สนุกเพราะล้อเรื่องปกติแต่จู่ๆมันล้อหนักจนลามไปพ่อแม่ปู่ย่าตายาย ตอนแรกก็นั่งเฉยๆเริ่มไม่ยิ้มเพราะไม่สนุกคิดว่าจะหยุดล้อเพราะเห็นจขกท.ไม่ยิ้มแต่ไม่เลย หนักกว่าเก่า เพื่อนมันเจาะยาง(ถีบข้อพับจนล้ม)พร้อมดึงเก้าอี้ออกทำให้ล้ม ความอดทนขาดสะบั้นค่ะหยิบเก้าอี้ที่มันดึงออกนี่แหละจับฟาดไม่ยั้งตอนนั้นไม่มีสติฟาดแบบไม่คิด จนเพื่อนเริ่มมากระชากออกก็เริ่มคิดว่าสิ่งที่ทำมันไม่ถูก แต่เท้าก็ยังเตะอยู่พอเริ่มอารมณ์เย็นลงก็เดินไปขอโทษและบอกไม่ชอบที่ล้อยันพ่อแม่ มันก็ขอโทษบอกไม่คิดจะไม่ชอบขนาดนี้
แต่ตอนนี้เริ่มดีขึ้นแล้วค่ะควบคุมตัวเองได้พอสมควร
อยากรู้มีใครเคยหมดความอดทนแบบไม่ไหวแล้วจริงๆแบบจขกท.มั้ยคะ
ปล.ผิดพลาดตรงไหนขออภัยค่ะ
ใครเคยพยายามอดทน อดทนจนหมดความอดทนมั้ยคะ
แต่ตอนนี้เริ่มดีขึ้นแล้วค่ะควบคุมตัวเองได้พอสมควร
อยากรู้มีใครเคยหมดความอดทนแบบไม่ไหวแล้วจริงๆแบบจขกท.มั้ยคะ
ปล.ผิดพลาดตรงไหนขออภัยค่ะ