สวัสดีค่ะทุกคน วันนี้เราอยากมาเล่าประสบการณ์ของตัวเอง
***ขอเล่าตั้งแต่เริ่มแรกเลยนะคะ***
เราได้คบกับพี่เบน ช่วงปลายปี 2556 จนถึง เดิอน ส.ค. 2558
     ในช่วงเวลาที่เราคบกันมันก็มีทั้งเรื่องที่ดี และเรื่องที่ไม่ดี
พี่เบนเป็นคนที่ค่อนข้างจะเจ้าชู้หน่อยๆ มีผู้หญิงเข้ามาให้เราจับได้เรื่อยๆ
แต่เราก็ยอมเพราะรักมาก และให้อภัยเค้ามาตลอด
     ส่วนตัวเราเองนั้นเป็นคนค่อนข้างงี่เง่า งอแง บวกกับที่เค้าชอบคุยกับคนอื่น
เราเลยระแวงหนักมาก เค้าก็ไม่ชอบหลอกที่เราเป็นแบบนี้
ตลอดเวลาตอนที่คบกัน เราเป็นคนตาม เพราะเค้าจะอยู่เหนือเรา
           *คนที่รักมากกว่าก็ต้องยอมอยู่แล้ว*
//ในช่วงเวลาที่เราไปทำงานรับจ๊อบพิเศษตอนปิดเทอม เค้าก็ไปเรียนต่อปริญญาโท//
มีความห่างและความไม่เข้าใจกันมากขึ้น สุดท้าย เราก็เลิกกัน

ในช่วงเวลาที่เลิก อย่าให้พูดถึง เราเสียใจหนักมาก ง้อทุกทาง
เริ่มแรกเลย นั่งรถตู้ไปง้อที่หอเค้า ก็ได้เจอกันแต่แทบไม่ได้คุยกันเลย
ดูห่างเหินมากอย่างเห็นได้ชัด เรานอนบนเตียงเค้านอนพื้น พอตอนเช้า
เราก็ง้อเหมือนเดิม แล้วเค้าก็ร้องไห้ บอกแค่ว่าเค้ากลับมาคบกับเราไม่ได้แล้ว
และเค้าก็เดินออกจากห้องไป (ไปทำงาน) ส่วนเราอะหรอ ร้องไห้เหมือนเดิม
แล้วพี่เบนก็ไลน์มาถามว่ากินข้าวยัง เราก็ตอบว่ายังไม่กินจะกลับแล้ว
เราก็นั่งรถตู้กลับ ร้องไห้ตลอดทางเหมือนเดิม ระหว่างทางที่เรานั่งรถกลับ
มันมีเมลเข้าแจ้งเตือนว่า มีคนค้นหาไอโฟนของฉัน จะเป็นใครไปได้ คือพี่เบนนั้นเอง
เค้าแค่อยากจะเช็คว่าเราอยู่ไหนแล้ว

***หลังจากนั้นก็ไม่เคยเจอกันอีกเลย***

แต่การง้อยังดำเนินต่อไป
...เรื่องการโทรง้อมีอยู่เรื่อยๆ อยู่แล้วแต่คำตอบที่ได้กับมาก็เหมือนเดิม
...เราไปหาแม่เค้า ให้แม่ช่วยพูดให้หน่อย แต่ก็เท่านั้นแหละ คนไม่กลับก็คือไม่กลับ 555+
...ไปหาหมาที่เลี้ยงมาด้วยกันซึ่งน้องหมาอยู่บ้านพี่เบนอยู่แล้ว (ยิ่งเห็นยิ่งคิดถึง)
เราพยายามทำให้เค้าเห็นว่าเรายังรอเค้าอยู่ เราตามเค้ามาตลอด เกือบปี
จน จน จน จน เรารู้ว่าเค้ามีแฟนใหม่มาตั้งนานแล้ว 555+
แต่เค้าปิดเรามาตลอด เพราะไม่อยากให้เราเสียใจ พีคไปอีกคือ ผู้หญฺิงคนนั้นเข้ามาตอนที่เราเลิกกะพี่เบนพอดีเลย
เศร้า แปป T_T (ก็ไม่แปลกหลอกที่เค้าเจอคนที่ดีกว่าแล้วจะไม่กลับมา)

เราเลิกตามแล้ว และก็ได้แต่รอ รอทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีหวัง ก็แอบไปส่องเฟสบ้าง
ก็เจ็บนิดๆ บ้าง ที่เห็นเค้าทำให้แฟนใหม่เค้า ทีกะเราละ ไม่เค๊ยย 55+
ช่วงหลังๆ ก็มีคุยเฟสกันบ้าง เค้าก็กวนประสาทเราว่าจะมาหา ละเค้าก็ไม่มา
เราก็เซงสุดๆ เค้าเอาความรู้สึกเราไปล้อเล่น จนเราเลิกหวังว่าจะได้เจอแล้ว


ข้ามมาตอนที่มาเจอกันเลยแล้วกันเนอะ
เราเห็นเค้าเปลี่ยนชื่อเฟส ก็เลยทักไปว่าขยันเปลี่นชื่อเฟสเนอะ
แล้วเราก็คุยกันบลา ๆ และ เค้าก็บอกให้เราไปหา ตอนนั้นนะดีใจมากกก
เราตอบไปว่าจริงเปล่า เลิกงานเด่วไปเลย เราเลิก16.30 แต่เค้าเลิก 17.30 กว่าเราจะนั่งรถไปถึงก็น่าจะทัน
พอถึงเวลา เค้ามาถึงที่นัดก่อนเรา พอเจอกันเราก็นั่งกินข้าวกันปกติคุยเรื่องความหลังกันบลาๆ มันก็รู้สึกดีนะ
แต่มันไม่ได้เสียใจแล้ว พอกินข้าวเสร็จเค้าก็ถามว่าเรารีบกลับไหม เราก็บอกว่าไม่รีบ เราถามต่อว่าแล้วแฟนพี่ละ
เค้าบอกจะเจอแฟนแค่ ศุกร์ เสาร์ อาทิตย์ แล้วเค้าก็ช่วยเราไปห้องเค้า ซึ่งเราก็รู้แหละว่าคืออะไร
พอถึงห้องเค้าก็ปกตินะของคนรักเก่า ที่จะทำอะไรกัน เราไม่ได้แตะหรือขยับของในห้องเค้าเลย
เรารู้ว่าเซนต์ผู้หญิงมันแรง เราเก็บหลักฐานทุกอย่างแม่แต่เส้นผม หลังจากนั้นเค้าก็พาเราไปนั่งรถเล่น
และพาไปดูสิ่งที่เราชอบดู เค้าจำได้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับเรา ละเค้าก็ขับรถมาส่งเรา
เราก็ดีใจนะ ที่เราได้เจอกันครั้งนี้ ถึงแม้มันจะเป็นเรื่องที่ผิด

***และ***
ป.ล. 1 มันทำให้เรารู้ว่าเค้าก็เลวเหมือนเดิม (เราก็ผิดเหมือนกัน)
ป.ล. 2 มันทำให้เรารู้ว่าเราเองก็ไม่ได้รู้สึกอยากกลับมาคบกะเค้าแล้ว แต่เรายังสามารถเป็นพี่น้องกันได้

***หากพิมพ์ผิด ต้องขออภัยด้วย***
เป็นเรื่องราวของตัวเองที่อยากมาแชร์ให้ทุหคนได้อ่าน

**อย่าด่าเราเลยน้าาา***