เป็นคนที่เวลามีเรื่องกระทบกระเทือนใจ จะมีอาการเสียใจจนรุนแรงมาก เหมือนเด็กงอแง
นอนร้องไห้ดิ้นอยู่กับพื้นบ้าง ข้างผนังบ้าง (ไม่ได้เกาะผนังนะคะ ฮ่าๆ) ฟังดูตลก แต่ไอ้ที่ไปร้องไปดิ้นข้างผนังนี่แหล่ะ
เราแทบอยากจะเอาหัวโขกให้ได้เลย อยากจะหยิกจะตีตัวเองให้หยุดร้องไห้ บางครั้งห้ามไม่ได้จริงๆก็ทึ้งผม ตางี้บวมปวดหัวไปหมด
พอร้องจนสะใจแล้วก็จะหาย ที่รู้สึกโกรธ รู้สึกเสียใจ รู้สึกเศร้า ก่อนหน้าก็จะหายไปเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลย เพราะนึกขึ้นได้ ว่าปัญหามันอยู่ที่เราเอง
เป็นแบบนี้ทุกครั้ง แล้วก็มาคิดได้เองทุกครั้ง แต่กลับไม่เคยเข้าใจและยังมีอาการอยู่เสมอๆ แต่โดยส่วนตัวเป็นคนอารมณ์ดีมากนะคะ

อยากทราบว่าควรไปหาหมอมั้ย หรือจริงๆเราแค่เครียด หรือแค่เป็นคนเอาแต่ใจ
แต่ไม่เคยเรียกร้องความสนใจจากใครเลยนะคะ เป็นเองหายเอง
พี่เราบอกว่ามันก็แค่วิธีระบายอารมณ์ให้หายเครียดเฉยๆ
แต่เรากลับรู้สึกกลัวเวลาที่ตัวเองเป็นแบบนี้ เพราะมีอาการพูดกับตัวเอง เหมือนพยายามกดตัวเองให้สงบ เหมือนคนบ้าเลยค่ะ